Η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη της αγίας παρθενομάρτυρος Μαρίνης, που είναι ιδιαίτερα λαοφιλής στην ιδιαίτερή μας πατρίδα, αφού τέσσερα χωριά και πολλοί ενοριακοί ναοί και εξωκκλήσια είναι αφιερωμένα στο όνομά της.
Η αγία Μαρίνα γεννήθηκε στην Αντιόχεια της Πισιδίας γύρω στο έτος 270 μ. Χ. Η μητέρα της πέθανε όταν η Αγία βρισκόταν σε βρεφική ηλικία και ο πατέρας της, που ήταν ιερέας των ειδώλων, την παρέδωσε σε μια χριστιανή γυναίκα για να την αναθρέψει.
Από τη γυναίκα αυτή η Μαρίνα κατηχήθηκε στο Χριστιανισμό, κάτι που η ίδια φανέρωσε στον πατέρα της, όταν βρισκόταν στην ηλικία των 15 ετών.
Εκείνος, όπως ήταν φυσικό, αντέδρασε και τη διέγραψε από παιδί του, ενώ το γεγονός πληροφορήθηκε και ο έπαρχος Ολύμβριος, που διέταξε να συλληφθεί η Μαρίνα και να οδηγηθεί μπροστά του.
Στις προτροπές του Έπαρχου να αρνηθεί τον Χριστό, να θυσιάσει στα είδωλα και κατόπιν να γίνει σύζυγός του, η Αγία απαντούσε σταθερά ότι είναι νύμφη του Χριστού, δηλ. αφιερωμένη στο ιερό Ευαγγέλιο και την προσφορά στους συνανθρώπους της. Την ίδια σθεναρή στάση κράτησε και κατά τη διάρκεια των βασανιστηρίων, στα οποία την υπέβαλαν, ενώ, με τη δύναμη του Σωτήρα Χριστού, τον οποίο επικαλείτο διαρκώς μέσω της προσευχής, αξιώθηκε να κατανικήσει και τον ίδιο το διάβολο, που με μορφή δράκοντος επιτέθηκε εναντίον της.
Αυτό το γεγονός αποτυπώνεται, τόσο στην εικόνα της αγίας Μαρίνας, όσο και στο Απολυτίκιό της, όπου αναφέρεται ότι «κατεπάτησε στερρώς τον αόρατον εχθρόν».
Η Μεγαλομάρτυς Αγία Μαρίνα παρέδωσε το πνεύμα της στον Κύριο με αποκεφαλισμό, λαμβάνοντας έτσι το στεφάνι του μαρτυρίου και της αγνότητας.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου