Μυστικό Συλλείτουργο
Με τον τρόπο του Παπαδιαμάντη
Του Νίκου Ορφανίδη
Σκέφτομαι νὰ γινόταν ξανά ένα συλλείτουργο, μαζεμένοι όλοι οι άγιοι και οι Γέροντες, ξημερώνοντας Χριστούγεννα, στον Άγιο Ελισσαίο. Εκεί στην οδό Άρεως, στο Μοναστηράκι. Έτσι, όπως στα χρόνια του Παπαδιαμάντη. Μέσα στη νύχτα, δίπλα ο στρατώνας κι η Ρωμαϊκή αγορά. Κι ο σταθμὸς του ηλεκτρικού. Του τρένου. Ή στον Χριστό στο Κάστρο, το ναό της του Χριστού Γεννήσεως, όπως το σκηνοθέτησε αφηγηματικώς και το περιέγραψε ο Παπαδιαμάντης. Ή ακόμα στην Παναγία την Ευαγγελίστρια, πάλι στη Σκιάθο, με τον Μωραϊτίδη, τον μοναχό Ανδρόνικο. Και τον Παπαδιαμάντη, και πάλι. Λίγο πριν κοιμηθεί. Μαζί τους κι οι άγιοι. Ο παπα-Πλανάς. Κι ο άγιος Νεκτάριος, επίσκοπος Πενταπόλεως, ο θαυματουργός. Αρχιερεύς ο άγιος Νεκτάριος. Νά ’ναι και ο άγιος Γέρων Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης κι ο Γέρων Παΐσιος ο Αγιορείτης εκεί. Κι ο άγιος Αρσένιος Φαράσων της Καππαδοκίας. Κι ο άγιος Εφραίμ, από το μοναστήρι του, εκεί στη Νέα Μάκρη.
Κι ακόμα ένα συλλείτουργο στο Ίδρυμα του αγίου Νεκταρίου, στην οδό Ισαύρων, στα Εξάρχεια. Εκεί στα σκαλάκια. Φαντασθείτε, τί πανηγύρι, τί χαρά και τί φως. Από κάπου να έλθει κι ο άγιος Βασίλειος από την Καισάρεια, από την Καππαδοκία κι αυτός να έλθει ή από το ναό του, εκεί στην οδό Μετσόβου, κι άλλοι πολλοί. Κι ο άγιος Αλύπιος ο Κιονίτης, αυτός του Διονυσίου του ἱερομονάχου του εν Ζακύνθῳ ἢ του Διονυσίου κόντε Σολωμού, του ποιητού. Κι ο άγιος Νικόλαος, επίσκοπος Μύρων της Λυκίας. Δίπλα είναι η εκκλησία του, εκεί στα Πευκάκια. Κι ο άγιος Σπυρίδων, επίσκοπος Τριμυθούντος της Κύπρου. Θαυματουργοί άγιοι αυτοί. Όλοι εκεί. Κι άλλοι πολλοί.
Στό Ίδρυμα του αγίου Νεκταρίου την οδό Ισαύρων στα Εξάρχεια, σκέφτομαι νά ’ναι τώρα αυτό το συλλείτουργο. Χριστούγεννα. Εκεί επιστρέφω. Σκέφτομαι εκείνες τις αγρυπνίες, τις νυχτερινές ακολουθίες, καθὼς έρχονται από παντού άνθρωποι και άνθρωποι, έτσι και σήμερα, μέρα των Χριστουγέννων, έρχονται όλοι με τις λαμπάδες τους αναμμένες, ο άγιος Νεκτάριος τους υποδέχεται, καθώς καταφθάνουν από παντού, Παγκράτι, Πετράλωνα, Πατήσια, Κηφισιά, Πεύκη, αλλὰ και Αίγινα και Ελευσίνα και Πάτρα και Θεσσαλονίκη. Και Κύπρο.
Ο Γέροντας Ανανίας μνημονεύει Νικολάου του δούλου σου, αλλά και Θεοδώρου του στρατηγού και Νικηταρά και Παύλου του νεομάρτυρος και στρατηγού Γεωργίου, προσκλητήριο ζώντων και τεθνεώτων γίνεται μέσα στη νύχτα, που λάμπει. Όλοι οι άγιοι είναι εκεί, εις το μέσον ο Κύριος πάντοτε. «Και καλέσουσι το όνομα αυτού Εμμανουήλ».
Νομίζω πως το συλλείτουργο αυτό, ξημερώνοντας Χριστούγεννα, καθώς ήδη μαζεύτηκαν τόσοι άγιοι και θαυματουργοί αρχιερείς, θα πρέπει να το κάνουμε στην Κύπρο. Στον απόστολο Ανδρέα. Εκεί στο μοναστήρι του αγίου στην Καρπασία, στην άκρη της Χερσονήσου, στις Κλείδες εκεί, στη Βοός Ουρά του Παυσανίου. Ο άγιος να τους υποδέχεται στην είσοδο του ναού. Οι πολυέλαιοι να φωτίζουν τη νύχτα. Κι ένα φως να κατεβαίνει από ψηλά. Χαμὸς θα γινότανε. Μαζί κι οι ξεχασμένοι Έλληνες της Καρπασίας, που θα λάμπουνν μέσα στο φῶς, απαστράπτοντες.
Συλλείτουργο, λοιπόν, μυστικό στην Καρπασία. Εκεί σκέφτομαι το άλλο συλλείτουργο για τη μέρα των Χριστουγέννων. Με τον πρωτόκλητο των αποστόλων άγιο Ανδρέα. Μαζί του οι άγιοι της Κύπρου Σπυρίδων, επίσκοπος Τριμυθούντος και Δημητριανός Χύτρων, και Τριφύλιος και Ηρακλείδιος και Πολύδωρος και Γεώργιος ο νεομάρτυς και οι άγιοι της Καρπασίας Συνέσιος, Φίλων και Θύρσος και Φωτεινὴ κι όλοι οι απολειφθέντες αδελφοί μας. Όλοι τους μέσα στο φῶς.