Δύσκολος ο ρόλος που μου ανατέθηκε σήμερα. Ένας ρόλος που δεν φαντάστηκα ποτέ. Μου ανατέθηκε να αποχαιρετήσω μια ολόκληρη οικογένεια που οι βάρβαροι Τούρκοι εισβολείς αφάνισαν.
Είμαι εδώ για να πω με όλους εσάς το στερνό αντίο, στην Ελένη Θεμιστοκλέους, στην μάνα των φίλων μου Βάσου και Πανίκου και στις αδελφές τους , την 11χρονη Σούλλα, την 19χρονη Μάρω , την 21χρονη Θεμιστούλλα , την 25χρονη Αγγελική και τον μικρό 6μηνών Ανδρέα γιό της αδελφής του Αγγελικής..
Ποιος μπορεί να πιστέψει πως βρέθηκε άνθρωπος να πατήσει επανειλημμένως την σκανδάλη και να πυροβολήσει αυτά τα αθώα και ακίνδυνα άτομα που απροστάτευτα προσπαθούσαν να σωθούν από την Τούρκικη θηριωδία.
Τι τους οδήγησε τους Τούρκους εισβολείς ; Η βαρβαρότητα ; Το μίσος ; ο φανατισμός ; Ο φόβος μήπως οι γυναίκες γεννήσουν και άλλους Έλληνες που με τον πολιτισμό τους και την πίστη τους δεν θα μπορέσει κανείς να αμφιβάλλει την καταγωγή τους; Αυτός ο τόπος είναι δικός μας . Δεν μπορεί κανείς να μας τον πάρει. Αυτός ο τόπος έχει χιλιάδες χρόνια Ελληνικό πολιτισμό.
Δεν μας τρομάζει τίποτα γιατί είμαστε Έλληνες και είναι τιμή μας να ζούμε στα αιματοβαμμένα χώματα μας. Δεν επιδιώξαμε να κατακτήσουμε κανένα. Αφήστε μας ήσυχους να χαρούμε τις οικογένειες μας και να προκόψουμε δουλεύοντας στη Γη που μας γέννησε.
Η δική μας Ιστορία μοιάζει με την λερναία Ύδρα με μία διαφορά , κάθε κεφάλι που μας κόβουν φουντώνουμε και μεγαλώνουμε και το διεκδικούμε.
Με την μόνη διαφορά πως εμάς τους Έλληνες δεν μπορούν να μας εξολοθρέψουν με την φωτιά και το σίδερο γιατί μέσα μας κουβαλούμε την πίστη στον Θεό και την αγάπη στην οικογένεια και την πατρίδα.
Μοιάζει αληθινά με σκηνικό Αρχαίας Τραγωδίας αυτό τα θέαμα που αντικρίζουμε σήμερα μπροστά μας.
Η δραματικότητα σε όλο της το μεγαλείο. Τραγικά πρόσωπα οι πρωταγωνιστές αυτής της ιστορίας αναζητούν τον τραγικό ποιητή που θα γράψει την τραγωδία τους.
Πώς να χωρέσει ανθρώπινος νους αυτή τη θηριωδία, τη φρικαλεότητα και την βαναυσότητα; Πώς να αποδεχθεί κανείς σώφρων άνθρωπος αυτόν τον παραλογισμό και το ειδεχθές στυγερό έγκλημα; Ποια δίκη της Νυρεμβέργης θα στηθεί για αυτά τα απάνθρωπα όντα; για αυτούς τους ψυχρούς εκτελεστές, τους υπανθρώπους που δολοφόνησαν εν ψυχρώ αθώους, βρέφη και μικρά κοριτσάκια, με μόνο την κατηγορία ότι ήταν Έλληνες τούτου του νησιού που είχαν την ατυχία να βρεθούν μπροστά σε τέτοια υποκείμενα;
Ωχριά η ψυχή μας, ωδίνεται και σπαράζει στην σκέψη ότι ξεκληρίστηκε μια ολόκληρη οικογένεια.
Διερωτάται ο κάθε νοήμων άνθρωπος. Γιατί; Τι έφταιξαν αυτά τα πλάσματα του Θεού και είχαν αυτό το φρικτό τέλος; Στέκομαι ευλαβικά μπροστά στα Άγια κόκκαλα αυτών των ανθρώπων. Είμαι σίγουρος ότι άγιασαν καθαγιάστηκαν με την θυσία τους στο βωμό της πιο ιερής ιδέας, στο βωμό της πατρίδας, θα ήθελα να προσκυνήσω αλλά νοιώθω τόσο ανάξιος. Όλοι νοιώθουμε μικροί μπροστά τους.
41 χρόνια μετά, επιτέλους οι ψυχές τους μα και τα κόκκαλα τους θα αναπαυτούν εν ειρήνη μετά τις νενομισμένες τιμές και θέσμια της θρησκείας μας. Μετά την νεκρώσιμη ακολουθία, θα έχουν ένα τάφο, θα τους ανάβουν το καντήλι τους, θα τους καπνίζουν, θα τους ρίχνουν νερό στο προσκεφάλι τους.
Η οικογένεια που κηδεύουμε σήμερα με όλες τις τιμές από την πολιτεία και την εκκλησία, είναι οι ήρωες της Κοινότητας του Τραχωνίου Κυθραίας. Είναι ήρωες και μάρτυρες για την πίστη και την πατρίδα. Τιμή στη γη που θα δεχτεί τους ήρωες. Τιμή μέχρι την ευλογημένη ώρα της απελευθέρωσης που θα επιστρέψουν και πάλι για να ταφούν στη γενέτειρα τους στο Τραχώνι Κυθραίας.
Εμείς προσευχόμαστε στο κύριο της ζωής και του θανάτου, τον φιλάνθρωπο και πολυέλαιο Θεό να χαρίσει ανάπαυση στις ψυχές σας και να δίνει κουράγιο και παρηγοριά στα αγαπημένα σας αδέλφια Βάσο και Πανίκο Θεμιστοκλέους που γλίτωσαν από τους μανιακούς δολοφόνους καθώς και στις οικογένειες τους.
Καλό ταξίδι Ηρωίδες της Κύπρου
Καλό ταξίδι μικρέ μας φίλε Ανδρέα
Καλό ταξίδι στο κόσμο της αιωνιότητας, στο κόσμο τον αληθινό.
Αιωνία σας η μνήμη και αγήρατος η δόξα σας
Είστε άξιοι της πατρίδας μας
Αργύρης Αργυρού
Δήμαρχος Γερίου