Δημοσιεύτηκε: Απρίλιος 14. 2015 12:37
Αναστάσιμη φωτοχυσία
“Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια”
Όλη η κτίση, όλη η δημιουργία συμμετέχει στο φως της Αναστάσεως το οποίο καταυγάζει όλη την οικουμένη. Ο Αναστάς Κύριός μας είναι το φως του κόσμου και μάς προσκαλεί στη χαρά που μας προσφέρει: “εισέλθετε πάντες”. Γιατί όπως μας βεβαιώνει η Εκκλησία, ο Κύριος «δέχεται τον έσχατον καθάπερ και τον πρώτον.... και τον ύστερον ελεεί και τον πρώτον θεραπεύει. Κακείνω δίδοσι και τούτω χαρίζεται. Και τα έργα δέχεται και τη γνώμην ασπάζεται, και την πράξιν τιμά και την πρόθεσιν επαινεί...» (Κατηχητικός Λόγος Αγ. Ιωάννη του Χρυσοστόμου). Γευόμαστε τώρα το μυστήριο του ζωοδότου θανάτου του Κυρίου: Ο Άδης πατήθηκε. Ο θάνατος νικήθηκε.
Νέκρωση του θανάτου
Με την Ανάσταση του Κυρίου οι δυνάμεις του κακού υπέστησαν ολική συντριβή και καταργήθηκε το κράτος του θανάτου. Η Ανάσταση του Κυρίου, ως το κατ’ εξοχήν γεγονός μέσα στην ιστορία του ανθρώπου, σηματοδότησε την έναρξη της αιώνιας ζωής. Αυτό ακριβώς είδε και ο Προφήτης όταν έλεγε: «Πού σου θάνατε το κέντρο; πού σου άδη το νίκος;». Για να συμπληρώσει αργότερα ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος: «Ανέστη Χριστός και σύ καταβέβλησαι. Ανέστη Χριστός και ζωή πολιτεύεται. Ανέστη Χριστός και νεκρός ουδείς επί μνήματος. Ανέστη Χριστός και πεπτώκασι δαίμονες. Ανέστη Χριστός και χαίρουσιν άγγελοι». Για να μας διαβεβαιώσει από την πλευρά του ο Απόστολος Παύλος ότι «Χριστός εγήγερται εκ νεκρών, απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο». Μάς βεβαιώνει έτσι ο μεγάλος Απόστολος της Εκκλησίας ότι η Ανάσταση του Χριστού σηματοδοτεί τη δική μας ανάσταση, στην τροχιά της οποίας έχουμε πια εισέλθει ως ζωντανά μέλη της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Πανηγυρική μέρα
Στην Ορθόδοξη Παράδοση η Ανάσταση του Χριστού σημαίνει την ανάσταση του ανθρώπου. Γι’ αυτό είναι η μέρα πανηγύρεως. Στον κανόνα της Αναστάσεως ψάλλουμε: «Εορτών εορτή και πανήγυρις πανηγύρεων, εν ή ευλογούμεν Χριστόν εις τους αιώνας».
Πραγματικά, στην προοπτική της αναστάσιμης χαράς εκπέμπει και το «χαίρεται». Με τον χαιρετισμό αυτό που δεν περιορίζεται σε μια απλή συναισθηματική ευφρόσυνη κατάσταση, εκφράζουμε την ισχυρή βεβαιότητα ότι ο Χριστός μάς μετάγγισε την αναστημένη Θεανθρώπινη ζωή Του, με την κατάργηση του θανάτου. Γι’ αυτό και έγινε θριαμβευτικός παιάνας ο χαιρετισμός αυτός που ανταλλάσουμε καθημερινά. Ακριβώς, το φως της ελπίδας στα αναμμένα κεριά που κρατούμε αλλά και που αποτυπώνεται στα πρόσωπά μας, βεβαιώνει ότι Χριστός Ανέστη! Αυτό το αναστάσιμο φως μεταβάλλεται σε ακλόνητη εμπειρία αληθινής ζωής όταν κοινωνούμε το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου και εμφυτεύεται έτσι μέσα μας το σπέρμα της Αναστάσεως.
Όπως βιώνουμε μέσα στην πραγματικότητα της Εκκλησίας, η ζωή του Θεού είναι η κοινωνία της Θεϊκής αγάπης. Η Ζωή της Αγάπης φανερώνεται και προσφέρεται στην πιο αυθεντική της μορφή με την Ανάσταση του Κυρίου μας, η φωτοχυσία της οποίας απλώνεται σε όλον τον κόσμο. Έτσι το φως της Αναστάσεως δίνει πληρότητα και καταξιώνει τα πάντα μέσα από την ελπιδοφόρα προοπτική του. Αυτό δηλώνει και ο αναστάσιμος κανόνας που ψάλλει η Εκκλησία μας: «Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια. Εορταζέτω γουν πάσα κτίσις την έγερσιν Χριστού εν η εστερέωται».
Αγαπητοί αδελφοί, η ανεκλάλητη χαρά της Αναστάσεως που μας πλημυρίζει, εκπέμπει τα πιο ισχυρά φώτα στην προοπτική της αγάπης. Σ΄ αυτή την προοπτική αισθανόμαστε ότι όλοι είμαστε παιδιά του Θεού και εν Χριστώ αδελφοί. Σ΄ αυτό το άνοιγμα ο ένας μπορεί να χωράει στον άλλο με την αγάπη του Χριστού, η οποία νίκησε τον θάνατο και μάς οδήγησε στην αληθινή ζωή.
Τόσο μεγάλη είναι η δύναμη της Ανάστασης που μας καταξιώνει να αντικρίσουμε ακόμα και τους εχθρούς μας ως αδελφούς και να αναφωνούμε: «Είπωμεν, αδελφοί, και τοις μισούσιν ημάς. Συγχωρήσωμεν πάντα τη Αναστάσει και ούτω βοήσωμεν: Χριστός Ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος».
Χριστάκης Ευσταθίου, θεολόγος
