Στολισμένη με κλαδιά φοινικιάς η είσοδος της εκκλησιάς περιμένει τον επίσκοπο Μεσαορίας κκ.Γρηγόριο. Τα τελευταία εβδομήντα χρόνια, όσο θυμόμαστε, επίσκοπο δεν είχαμε ποτέ Κυριακή των Βαϊων. Μιλούμε για την εκκλησία του αγίου Κασσιανού. Στα άκρα του ελληνικού τομέα της Λευκωσίας, χτυπημένη από τους Τούρκους από το 1958, αργότερα το 1963 και περισσότερο το 1974. Αν κοιτάξει κανείς το χάρτη της Λευκωσίας, θα καταλάβει πως το πέταλο αυτό της ελληνικής γης παρέμεινε ελληνικό, γιατί τα παιδιά της γειτονιάς κι άλλοι εθελοντές, τη μνήμη των οποίων τιμούμε κάθε χρόνο γύρω στο Δεκέμβρη, το κράτησαν με το αίμα τους.
Η εκκλησία του αγίου Κασσιανού γειτνιάζει με την τουρκική συνοικία. Ως ενορία είναι σχεδόν ανύπαρκτη, γι’ αυτό μιλούμε για θαύμα, γιατί κρατήθηκε ελεύθερη και γιατί κάθε Κυριακή ο ναός σχεδόν γεμίζει, ας είναι καλά οι παλιοί ενοριάτες, έρχονται για να τελέσουν τα μνημόσυνα και τις γιορτές τους. Τη Μεγάλη Βδομάδα είναι πάντα η εκκλησιά στις δόξες της. Όσοι έρχονται από κατεχόμενες περιοχές θυμούνται το χωριό, τη γειτονιά τους, την ατμόσφαιρα. Όλα έχουν σταματήσει στο χρόνο, κι η προσπάθεια είναι να ζήσουν όσο περισσότεροι Χριστιανοί τις μυσταγωγίες σ’ αυτό το ναό.
Η φετινή Κυριακή των Βαϊων ήταν διαφορετική. Μπορεί να καταγραφεί στις αξέχαστες.
Στέλιος Παπαντωνίου