Δημοσιεύτηκε: Ιανουάριος 14. 2015 13:49
Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος την Παρασκευή, 16 Ιανουαρίου 2015, θα χοροστατήσει και κηρύξει κατά την ακολουθία του Εσπερινού στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου (Μετόχιον Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα) στη Λευκωσία. Στη συνέχεια, ο Μακαριώτατος θα τελέσει τα αποκαλυπτήρια της πλάκας εγκαινίων του ιερού Μετοχίου και το άνοιγμα της φιλανθρωπικής αγοράς.
Την Κυριακή, 18 Ιανουαρίου 2015, ο Μακαριώτατος, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Παύλου στη Λευκωσία. Ακολούθως θα προστεί του Μνημοσύνου του ήρωα του απελευθερωτικού αγώνα 1955-59 Μάρκου Δράκου και στη συνέχεια θα μεταβεί στα Φυλακισμένα Μνήματα όπου και θα τελέσει τρισάγιο και θα καταθέσει στέφανο.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορωνείας κ. Παντελεήμων το Σάββατο, 17 Ιανουαρίου 2015, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου (Μετόχιον Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα) στη Λευκωσία.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Καρπασίας κ. Χριστοφόρος το Σάββατο, 17 Ιανουαρίου 2015, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Παναγίας Χρυσαλινιωτίσσης στη Λευκωσία. Την Κυριακή, 18 Ιανουαρίου 2015, θα λειτουργήσει στην Ιερά Μονή Παναγίας Τροοδιτίσσης.
Ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα Αρχιμανδρίτης Ιωάννης την Κυριακή, 18 Ιανουαρίου 2015, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Σάββα στη Λευκωσία.
Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,
14 Ιανουαρίου 2015
*********************************************
ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2015 – ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ
(Λουκ. ιζ΄ 12-19) (Εβραίους ιγ΄ 7-16)
Ευχαριστιακές αναβάσεις
“Ιησού επιστάτα, ελέησον ημάς... ουχί οι δέκα εκαθαρίσθησαν; Οι δε εννέα πού;”
Η σημερινή ευαγγελική περικοπή μάς φέρνει ενώπιον μιας παθογένειας, η οποία προσβάλλει και το σημερινό άνθρωπο. Είναι το φαινόμενο της αχαριστίας. Χαράσσει αποστάσεις μεταξύ των ανθρώπων και τους κρατεί μακριά από την αγάπη του Θεού. Έχουμε συγκεκριμένα την περίπτωση των δέκα λεπρών. Η αρρώστια δεν τούς επέτρεπε να μένουν στα σπίτια τους και τούς αποξένωσε από οικείους, συγγενείς και φίλους. Τούς οδηγούσε στην έρημο της παγερής μοναξιάς. Οι δυστυχισμένες αυτές υπάρξεις περίμεναν εναγωνίως τη στιγμή εκείνη που θα δινόταν ένα τέλος στη μεγάλη δοκιμασία τους. Και ακριβώς από τη στιγμή που περιέπεσε στην αντίληψή τους ότι μπορούσαν να πλησιάσουν τον Χριστό, ο οποίος θεράπευε θαυματουργικά διάφορες ασθένειες και μάλιστα ανίατες, γεννήθηκε μέσα τους μια ζωντανή ελπίδα. Όταν λοιπόν έφθασε η είδηση ότι ο Χριστός θα περνούσε από την περιοχή τους, θέλησαν να αδράξουν την ευκαιρία. Τον ανέμεναν και όταν ήλθε η κατάλληλη ώρα άρχισαν να φωνάζουν δυνατά: “Ιησού επιστάτα ελέησον ημάς”. Η προσφώνηση “επιστάτα”, μαρτυρούσε ότι αναγνώριζαν τη θεότητα του Κυρίου και κατ’ επέκταση αποκάλυπτε την πίστη τους.
Η θεραπεία
Ο Χριστός, όπως και σε άλλες περιπτώσεις που συναντούσε την πίστη των ανθρώπων, ανταποκρίθηκε αμέσως στο αίτημά τους και τους υπέδειξε να μεταβούν στους ιερείς που τότε ήταν αρμόδιοι για θέματα υγείας για να δείξουν τα σώματά τους και να τύχουν της ποθούμενης θεραπείας. Στο δρόμο που πήγαιναν, λοιπόν, αντιλήφθηκαν ότι ήταν τελείως καλά και η λέπρα είχε εξαφανισθεί από τα σώματά τους. Καθαρίστηκαν και αποκαταστάθηκε πλήρως η υγεία τους. Το πιο φυσικό μετά από αυτό το θαύμα ήταν να τρέξουν όλοι να ευχαριστήσουν τον Κύριο. Όμως μόνο ο ένας το έπραξε. Μόνο αυτός ο ένας ένοιωσε την ανάγκη να επιστρέψει και να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του. Το περιστατικό των δέκα λεπρών βλέπουμε να επαναλαμβάνεται συχνά στην καθημερινή μας ζωή. Από το Θεό όλοι μας παίρνουμε άπειρες δωρεές και ευεργεσίες. Μάλιστα, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος είναι πολύ κατηγορηματικός στην περίπτωση αυτή, επισημαίνοντας ότι τίποτε δεν έχουμε που να μην το έχουμε λάβει ως δωρεά από τον Πανάγαθο Θεό. Όλα όσα διαθέτουμε ως ικανότητες και χαρίσματα δεν είναι τίποτε άλλο παρά θείες δωρεές.
Αγαπητοί αδελφοί, έχοντας υπ΄όψη τη Χρυσοστομική αυτή ρήση, θα πρέπει να θεωρούμε ως καθήκον και χρέος μας να ευχαριστούμε, να δοξολογούμε και να δοξάζουμε τον Πανάγαθο Θεό για όσα μας προσφέρει καθημερινά. Η ευχαριστία αυτή δεν περιορίζεται σε μια τυποποιημένη εκφορά λόγων, αλλά πρέπει να πηγάζει εκ βάθους καρδίας και να εκφράζει μια ολοκληρωμένη στάση στη ζωή μας. Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να μιμηθούμε το παράδειγμα του ενός λεπρού που επέστρεψε και ευχαρίστησε τον Κύριο. Αυτό μπορούμε να το πετύχουμε μόνο αν στη ζωή μας όλα όσα έχουμε και διαθέτουμε, τα αναφέρουμε ευχαριστιακά προς τον Κύριο και Θεό μας. Μόνο έτσι μπορούν ν’ αποκτούν αξία και τα οποιαδήποτε υλικά αγαθά στα χέρια μας, αλλά και εμείς ως υπάρξεις να απογειωνόμαστε σε ύψη πνευματικά. Αυτό μαρτυρεί και η πορεία που ακολούθησαν οι άγιοι της Εκκλησίας μας, τους οποίους καλούμαστε να μιμηθούμε. Σήμερα θυμούμαστε δύο πολύ μεγάλες μορφές, τους Αθανάσιο και Κύριλλο, πατριάρχες Αλεξανδρείας, τα αναστήματα των οποίων καθοδηγούν και τα δικά μας βήματα. Η ζωή τους δείχνει πώς ο άνθρωπος μπορεί ν’ ακολουθήσει μια ευλογημένη πορεία προς τη χριστοποίησή του. Είναι ακριβώς σ’ αυτή τη διάσταση που καταξιώνεται ως ύπαρξη, με όλη την αρχοντιά που αναδύεται από την κατ’ εικόνα Θεού δημιουργία του.
*******************************************
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΥΡΙΑΚΗΣ: Λουκ. ιζ΄ 12-19
12 Καὶ εἰσερχομένου αὐτοῦ εἴς τινα κώμην ἀπήντησαν [αὐτῷ] δέκα λεπροὶ ἄνδρες, οἳ ἔστησαν πόρρωθεν 13 καὶ αὐτοὶ ἦραν φωνὴν λέγοντες Ἰησοῦ ἐπιστάτα, ἐλέησον ἡμᾶς. 14 καὶ ἰδὼν εἶπεν αὐτοῖς πορευθέντες ἐπιδείξατε ἑαυτοὺς τοῖς ἱερεῦσιν. καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ὑπάγειν αὐτοὺς ἐκαθαρίσθησαν. 15 εἷς δὲ ἐξ αὐτῶν, ἰδὼν ὅτι ἰάθη, ὑπέστρεψεν μετὰ φωνῆς μεγάλης δοξάζων τὸν θεόν, 16 καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ εὐχαριστῶν αὐτῷ καὶ αὐτὸς ἦν Σαμαρίτης. 17 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν οὐχὶ οἱ δέκα ἐκαθαρίσθησαν; οἱ δὲ ἐννέα ποῦ;18 οὐχ εὑρέθησαν ὑποστρέψαντες δοῦναι δόξαν τῷ θεῷ εἰ μὴ ὁ ἀλλογενὴς οὗτος; 19 καὶ εἶπεν αὐτῷ ἀναστὰς πορεύου ἡ πίστις σου σέσωκέν σε.
Απόδοση στη νεοελληνική:
12 Και ενώ αυτός εισερχόταν σε κάποιο χωριό, τον συνάντησαν δέκα λεπροί άντρες, οι οποίοι στάθηκαν από μακριά. 13 Και αυτοί ύψωσαν τη φωνή τους, λέγοντας: «Ιησού επιστάτη, ελέησέ μας». 14 Και όταν είδε, τους είπε: «Πάτε και επιδείξτε τους εαυτούς σας στους ιερείς». Και ενώ αυτοί πήγαιναν, συνέβηκε να καθαριστούν. 15 Ένας τότε από αυτούς, όταν είδε ότι γιατρεύτηκε, επέστρεψε δοξάζοντας το Θεό με φωνή μεγάλη, 16 και έπεσε με το πρόσωπο δίπλα στα πόδια του ευχαριστώντας τον. και αυτός ήταν Σαμαρείτης. 17 Αποκρίθηκε τότε ο Ιησούς και είπε: «Δεν καθαρίστηκαν οι δέκα; Αλλά οι εννιά πού είναι; 18 Δε βρέθηκαν να επιστρέψουν, για να δώσουν δόξα στο Θεό, παρά μόνο ο αλλοεθνής αυτός;» 19 Και είπε σ’ αυτόν: «Σήκω και πήγαινε. η πίστη σου σε έχει σώσει».
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ: Εβραίους ιγ΄ 7-16
7 Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν, οἵτινες ἐλάλησαν ὑμῖν τὸν λόγον τοῦ θεοῦ, ὧν ἀναθεωροῦντες τὴν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς μιμεῖσθε τὴν πίστιν. 8 Ἰησοῦς Χριστὸς ἐχθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας.9 Διδαχαῖς ποικίλαις καὶ ξέναις μὴ παραφέρεσθε καλὸν γὰρ χάριτι βεβαιοῦσθαι τὴν καρδίαν, οὐ βρώμασιν ἐν οἷς οὐκ ὠφελήθησαν οἱ περιπατοῦντες. 10 ἔχομεν θυσιαστήριον ἐξ οὗ φαγεῖν οὐκ ἔχουσιν ἐξουσίαν οἱ τῇ σκηνῇ λατρεύοντες11 ὧν γὰρ εἰσφέρεται ζῴων τὸ αἷμα περὶ ἁμαρτίας εἰς τὰ ἅγια διὰ τοῦ ἀρχιερέως, τούτων τὰ σώματα κατακαίεται ἔξω τῆς παρεμβολῆς.12 Διὸ καὶ Ἰησοῦς, ἵνα ἁγιάσῃ διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος τὸν λαόν, ἔξω τῆς πύλης ἔπαθεν 13 τοίνυν ἐξερχώμεθα πρὸς αὐτὸν ἔξω τῆς παρεμβολῆς τὸν ὀνειδισμὸν αὐτοῦ φέροντες 14 οὐ γὰρ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν ἀλλὰ τὴν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν.15 Δι᾽ αὐτοῦ [οὖν] ἀναφέρωμεν θυσίαν αἰνέσεως διὰ παντὸς τῷ θεῷ, τοῦτ᾽ ἔστιν καρπὸν χειλέων ὁμολογούντων τῷ ὀνόματι αὐτοῦ 16 τῆς δὲ εὐποιΐας καὶ κοινωνίας μὴ ἐπιλανθάνεσθε τοιαύταις γὰρ θυσίαις εὐαρεστεῖται ὁ θεός.
Απόδοση στη νεοελληνική:
7 Να θυμάστε τους ηγέτες σας, οι οποίοι σας κήρυξαν το λόγο του Θεού, των οποίων να μιμείστε την πίστη, παρατηρώντας προσεκτικά την έκβαση του τρόπου της ζωής τους. 8 Ο Ιησούς Χριστός είναι ο ίδιος χτες και σήμερα και στους αιώνες. 9 Από διδαχές ποικίλες και ξένες μην παρασύρεστε. Γιατί είναι καλό με χάρη να ενισχύεται η καρδιά, όχι με φαγητά με τα οποία δεν ωφελήθηκαν όσοι περπατούν έχοντας αυτά κανόνα της ζωής τους. 10 Έχουμε θυσιαστήριο από το οποίο δεν έχουν εξουσία να φάνε εκείνοι που λατρεύουν στη Σκηνή του Μαρτυρίου. 11 Γιατί τα σώματα των ζώων των οποίων το αίμα φέρεται μέσα στα Άγια των Αγίων για τις αμαρτίες μέσω του αρχιερέα, αυτών τα σώματα κατακαίγονται έξω από το στρατόπεδο. 12 Γι’ αυτό και ο Ιησούς, για να αγιάσει μέσω του δικού του αίματος το λαό, έπαθε έξω από την πύλη. 13 Συνεπώς, ας εξερχόμαστε από το στρατόπεδο, πηγαίνοντας προς αυτόν, φέροντας τον ονειδισμό του. 14 Γιατί δεν έχουμε εδώ μόνιμη πόλη, αλλά επιζητούμε τη μελλοντική. 15 Μέσω Αυτού, λοιπόν, ας προσφέρουμε θυσία αινέσεως διαπαντός στο Θεό, τουτέστι τον καρπό των χειλιών μας που ομολογούν το όνομά του. 16 Και μην ξεχνάτε την αγαθοεργία και την αλληλοβοήθεια στην κοινωνία σας. γιατί σε τέτοιες θυσίες ευαρεστείται ο Θεός.
