Η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Προφήτου Αββακούμ. Ο Προφήτης Αββακούμ, που είναι ο όγδοος στη σειρά των “ελασσόνων” Προφητών, έζησε περίπου 600 χρόνια πριν τη γέννηση του Χριστού. Το όνομά του σημαίνει«θερμός εναγκαλισμός». Ο Προφήτης Αββακούμ προέβλεψε την απελευθέρωση των συμπολιτών του από την αιχμαλωσία στη Βαβυλώνα και προείδε τη δόξα του Θεού, η οποία αποκαλύφθηκε στον κόσμο δια του Υιού και Λόγου του Θεού. Προφήτεψε και περί της καταστροφής του Ναού από τα Ιεροσόλυμα, από ένα λαό της Δύσης.
Η εποχή που έζησε ο Αββακούμ ήταν πολύ δύσκολη. Οι άνθρωποι είχαν χάσει την δυνατή πίστη των πατέρων τους. Υπήρχαν οι άνθρωποι που αδικούσαν τους άλλους, αυτοί που περιφρονούσαν το λόγο του Θεού και αυτοί που είχαν χάσει την ελπίδα τους. Προς αυτούς που αδικούσαν τον συνάνθρωπό τους του έλεγε: «οὐαὶ ὁ πληθύνων ἑαυτῷ τὰ οὐκ ὄντα αὐτοῦ ἕως τίνος; καὶ βαρύνων τὸν κλοιὸν αὐτοῦ στιβαρῶς. ὅτι ἐξαίφνης ἀναστήσονται δάκνοντες αὐτόν, καὶ ἐκνήψουσιν οἱ ἐπίβουλοί σου, καὶ ἔσῃ εἰς διαρπαγὴν αὐτοῖς...οὐαὶ ὁ οἰκοδομῶν πόλιν ἐν αἵμασι καὶ ἑτοιμάζων πόλιν ἐν ἀδικίαις. οὐ ταῦτά ἐστι παρὰ Κυρίου παντοκράτορος; καὶ ἐξέλιπον λαοὶ ἱκανοὶ ἐν πυρί, καὶ ἔθνη πολλὰ ὠλιγοψύχησαν.»
Προς εκείνους που περιφρονούσαν το λόγο του Θεού έλεγε: «ἱνατί ἔδειξάς μοι κόπους καὶ πόνους, ἐπιβλέπειν ταλαιπωρίαν καὶ ἀσέβειαν; ἐξεναντίας μου γέγονε κρίσις, καὶ ὁ κριτὴς λαμβάνει.διὰ τοῦτο διεσκέδασται νόμος, καὶ οὐ διεξάγεται εἰς τέλος κρίμα, ὅτι ὁ ἀσεβὴς καταδυναστεύει τὸν δίκαιον· ἕνεκεν τούτου ἐξελεύσεται τὸ κρίμα διεστραμμένον. ἴδετε, οἱ καταφρονηταί, καὶ ἐπιβλέψατε καὶ θαυμάσατε θαυμάσια καὶ ἀφανίσθητε, διότι ἔργον ἐγὼ ἐργάζομαι ἐν ταῖς ἡμέραις ὑμῶν, ὃ οὐ μὴ πιστεύσητε, ἐάν τις ἐκδιηγῆται.»
Τα σκληρότερα λόγια τα λέει σε αυτούς που βλέποντας τις αδικίες και την κακία του κόσμου έχαναν την ελπίδα τους και έλεγαν ότι δεν υπάρχει σωτηρία: «ἐξῆλθες εἰς σωτηρίαν λαοῦ σου τοῦ σῶσαι τὸν χριστόν σου· ἔβαλες εἰς κεφαλὰς ἀνόμων θάνατον, ἐξήγειρας δεσμοὺς ἕως τραχήλου...ἐγὼ δὲ ἐν τῷ Κυρίῳ ἀγαλλιάσομαι, χαρήσομαι ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρί μου. Κύριος ὁ Θεὸς δύναμίς μου καὶ τάξει τοὺς πόδας μου εἰς συντέλειαν· ἐπὶ τὰ ὑψηλὰ ἐπιβιβᾷ με τοῦ νικῆσαί με ἐν τῇ ᾠδῇ αὐτοῦ.»
Ο Προφήτης Αββακούμ πέθανε ειρηνικά και τάφηκε στον τόπο των πατέρων του.