Η εκκλησία μας τιμά τη μνήμη ενός από τους μεγαλύτερους εκφραστές του ορθόδοξου μοναχισμού. Του οσίου Σάββα του ηγιασμένου, καθώς και του μάρτυρος Διογένους.
Σήμερα πανηγυρίζει ο περίφημος ιστορικός ναός του Αγίου Σάββα στην εντός των τειχών Λευκωσία.
Ο Άγιος Σάββας γεννήθηκε το 439 μ. Χ. από ευσεβείς και πλουσίους γονείς. Ο πατέρας του ήταν στρατιωτικός και αναγκάστηκε να μεταβεί με τη σύζυγό του στην Αλεξάνδρεια, αναθέτοντας την ανατροφή του μικρού Σάββα στον συγγενή του Ερμία.
Γρήγορα όμως ο Σάββας δυσαρεστήθηκε γιατί οι συγγενείς του φιλονικούσαν για την ανατροφή του, κι έτσι σε ηλικία μόλις οχτώ χρόνων εγκαταβίωσε σε μοναστήρι, όπου έζησε ασκητικά και διέπρεψε στη μελέτη της Αγίας Γραφής και των λειτουργικών βιβλίων, στην εγκράτεια, την πνευματική κακοπάθεια, την ταπεινοφροσύνη και την υπακοή στο θέλημα του Θεού.
Μεγαλώνοντας, συνδέεται με σπουδαίες μορφές του ασκητικού βίου και με την πάροδο του χρόνου επιδίδεται εντονότερα στη μοναστική ζωή, μένοντας νηστικός για μέρες, και προσευχόμενος σε σπήλαιο.
Τριάντα πέντε ετών πήγε σε άλλη έρημο και συνδέθηκε με τους μεγαλύτερους ασκητές της εποχής, όπως τον όσιο Ευθύμιο τον Μέγα. Σύμφωνα με τον συναξαριστή, τότε κέρδισε την κατά των δαιμόνων και των θηρίων πλήρη αφοβία.
Σε όλη τη ζωή του οργάνωσε μοναστήρια, και επιτέλεσε πολλά θαύματα. Υπέστη όμως και την περιφρόνηση και τη συκοφαντία των ανθρώπων. Πολέμησε τις αιρέσεις και αναδείχτηκε σε πρόμαχο της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Ο τάφος του αγίου Σάββα βρίσκεται στον περίβολο της Λαύρας του Αγίου Σάββα, μέσα στην έρημο της Παλαιστίνης και απέναντι από πολλά σπήλαια-ασκητήρια.
Οι πιστοί προσκυνητές λαμβάνουν χάρη και ευλογία από τη παρρησία του Οσίου Σάββα, ο οποίος αποτελεί παράδειγμα των υψηλών βαθμίδων ασκήσεως και τελειώσεως εν Χριστώ.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου