Δημοσιεύτηκε: Ιούνιος 14. 2014 07:26
Ὁμιλία τῆς Α.Μ. τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου κ. κ. Χρυσοστόμου Β´
κατά τήν τελετή λήξης τῶν μαθημάτων τῆς Ἱερατικῆς Σχολῆς
«ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΑΡΝΑΒΑΣ»
Παρασκευή, 13 Ἰουνίου 2014
Τό φῶς τῆς Πεντηκοστῆς, μέσα στό ὁποῖο ζοῦμε τήν ἑβδομάδα αὐτή, προσδίδει στή σημερινή τελετή λήξης τῶν μαθημάτων τῆς Ἱερατικῆς μας Σχολῆς ἕναν ἰδαίτερο τόνο. Αὐτό τό φῶς, πού πλημμυρίζει τίς καρδιές μας, κάνει τίς εὐχαριστίες μας πρός τόν Δομήτορα τῆς Ἐκκλησίας Κύριο Ἰησοῦ Χριστό ἀκόμη πιό θερμές, καί τήν εὐγνωμοσύνη μας στό Θεανδρικό Του πρόσωπο διάπυρη.
Τόν εὐχαριστοῦμε γιά τόν Παράκλητο πού ἔστειλε νά μένει ἀνάμεσά μας καί νά «συγκροτεῖ ὅλον τόν θεσμόν τῆς Ἐκκλησίας». Τόν εὐχαριστοῦμε γιατί ἕνα ἀκόμη καρποφόρο σχολικό ἔτος προστίθεται στή χρυσή ἁλυσίδα τῆς ὑπερεξηκονταετοῦς λειτουργίας τῆς Ἱερατικῆς Σχολῆς τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Ἀποστόλου Βαρνάβα.
Σ’ αὐτή τή γόνιμη προσφορά τῆς Σχολῆς μας ἡ συμβολή κάποιων ἀνθρώπων εἶναι ξεχωριστή καί γι’ αὐτό ἄξια ἰδιαίτερης μνείας. Πρῶτος ἀνάμεσα στή χορεία τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν, γιά τή φετινή χρονιά, εἶναι ὁ Διευθυντής τῆς Σχολῆς Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης κ. Βενέδικτος Ἰωάννου, στόν ὁποῖο ἐκφράζουμε θερμές τίς εὐχαριστίες μας τόσο τίς προσωπικές ὅσο καί αὐτές τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου. Εὐχαριστίες ἐκφράζουμε καί πρός τούς ἀξιότιμους καθηγητές, οἱ ὁποῖοι μέ ζῆλο στάθηκαν χειραγωγοί τῶν σπουδαστῶν μας, τόσο στούς δρόμους τῆς γνώσης ὅσο καί στήν κατά Χριστό μόρφωση.
Θερμές ἐκφράζουμε τίς εὐχαριστίες μας καί πρός τόν Πρόεδρο τῆς Ἐφορείας τῆς Σχολῆς Πανιερώτατο Μητροπολίτη Κωνσταντίας-Ἀμμοχώστου κ. Βασίλειο καί τά λοιπά Μέλη της γιά τίς ἄοκνες προσπάθειές τους, γιά τήν, κατά τό δυνατόν, ἄρτια λειτουργία τῆς Σχολῆς.
Καί τώρα ὁ λόγος σ’ ἐσᾶς, ἀγαπητοί μας, Σπουδαστές. Σέ σᾶς πού έπιλέξατε τήν ἱερή αύτή ἀποστολή νά ὑπηρετήσετε τήν Ἐκκλησία καί τόν Χριστό. Σέ σᾶς ο λόγος, πού μέ τή φοίτησή Σας στήν ἱερά αὐτή Σχολή τοῦ Ἀποστόλου Βαρνάβα, θωρακίζετε τον εαυτό σας με τήν πανοπλία τοῦ Θεοῦ (Ἐφεσ. στ΄11) και ετοιμάζεστε να εισέλθετε, ως κληρικοί, στόν ἀμπελώνα τοῦ Κυρίου. Σεῖς πού διδαχθήκατε τόσο στίς αἴθουσες διδασκαλίας ὅσο καί, κυρίως, στόν Ἱερό Ναό τῆς Σχολῆς τή δύναμη αὐτῆς τῆς θείας πανοπλίας καί παράλληλα μάθατε τόν χειρισμό τῶν ἀμυντικῶν καί ἐπιθετικῶν ὅπλων τῶν δυνατῶν «εἰς καθαίρεσιν ὀχυρωμάτων» (Β΄Κορ. ι΄4), προκειμένου νά καταστεῖτε ὁδηγοί ἀνθρωπίνων ψυχῶν.
Καλεῖσθε ὅλοι, καί ὅσοι ἀπό σᾶς εἶσθε ἤδη κληρικοί καί ὅσοι ἑτοιμάζεσθε νά εἰσέλθετε στίς τάξεις τοῦ ἱεροῦ Κλήρου, νά σπείρετε ἀφειδώλευτα τόν λόγο τοῦ Θεοῦ στόν ἀγρό τῶν ἀνθρώπινων ψυχῶν. Καί ὡς ἄλλοι καλοί Σαμαρεῖτες νά περιποιηθεῖτε τά τραύματα πού τούς προκαλεῖ ἡ «εὐπερίστατος ἁμαρτία» μέ ὅπλο τήν ἁγιαστική Χάρη τῶν ἱερῶν Μυστηρίων.
Σήμερα, ἀγαπητοί μου, ὁ ἄνθρωπος φορτωμένος μέ πληθώρα προβλημάτων, περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη φορά νιώθει τήν ἀνάγκη τῆς παρηγοριᾶς καί τῆς ἐλπίδας. Διψᾶ γιά ἀγάπη καθαρή καί ἀνιδιοτελή. Πλεῖστες ὅσες ψυχές σήμερα μοιάζουν μέ «κάλαμον τεθλασμένον καί λίνον καπνιζόμενον» ( Ἡσ.μβ΄3). Καλάμια τσακισμένα καί λυχνάρια πού τό φυτίλι τους καπνίζει ἀπό ἔλλειψη λαδιοῦ. Αὐτές τίς πονεμένες ψυχές ὁ κληρικός καλεῖται νά τίς στηρίξει, νά τίς παρηγορήσει καί νά ἐνσταλάξει μέσα τους τήν ἐλπίδα.
Γιά νά γίνει ὅμως ὁ λόγος πράξη, εἶναι ἀνάγκη οἱ ἱερεῖς μας νά εἶναι «πλήρεις πίστεως καί Πνεύματος Ἁγίου» (Πράξ. στ΄8, ζ΄55). Νά ἀρδεύονται ἀπό τόν λόγο τοῦ Θεοῦ καί νά λιπαίνονται οἱ ψυχές τους μέ τόν καθαρό πατερικό λόγο. Νά μένουν οἱ ἴδιοι «εἴσω τῆς φωτεινῆς νεφέλης καί τοῦ θείου γνόφου». Ζώντας τό Μυστήριο τῆς θεώσεως στήν προσωπική τους ζωή καί γευόμενοι τή γλυκύτητα τοῦ θαβωρείου φωτός, νά φωτίζουν μέ τή λάμψη του καί νά εἰρηνεύουν μέ τή γλυκειά θαλπωρή του τό ποίμνιό τους. Ἄν ἐσεῖς πρῶτοι ρίξετε τήν ἄγκυρα τῶν ἐλπίδων σας στόν ὠκεανό τῆς θείας ἀγάπης, τότε θά καταστεῖτε ἱκανοί νά ἀνάβετε τά λυχνάρια τῶν λογικῶν σας προβάτων μ’ αὐτή τήν ἀκαταίσχυντη ἐλπίδα. Τήν ἐλπίδα καί τή βεβαιότητα τῆς ὑπέρβασης τῶν προβλημάτων τῆς ζωῆς, τή βεβαιότητα τῆς νίκης καί τήν ἐπικράτηση τῆς εἰρήνης τοῦ Θεοῦ στίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων καί στόν κόσμο ὁλόκληρο.
Αὐτή ἡ ἀποστολή τοῦ ὀρθόδοξου ἕλληνα κληρικοῦ τῆς Κύπρου ἀποκτᾶ σήμερα ἰδιαίτερη σημασία γιά τή δοκιμαζόμενη πατρίδα μας. Ὁ λαός μας ζώντας γιά σαράντα ὁλόκληρα χρόνια τή δοκιμασία τῆς κατοχῆς καί τῆς προσφυγιᾶς, τῆς χλεύης καί τῆς καταφρόνησης, καί τρυγώντας καθημερινά τό ποτήρι τῆς κατάφωρης ἀδικίας ἀπό τούς ἰσχυρούς τῆς γῆς, νιώθει τήν ἐλπίδα του ἀποσταμένη. Καί αὐτή ἀκριβῶς εἶναι ἡ ὥρα τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὥρα τοῦ καθενός κληρικοῦ ξεχωριστά καί ὅλων μαζί.
Καλούμεθα, ἀδελφοί κληρικοί, νά σταθοῦμε ὀ καθένας ἀπό μᾶς, ὡς ἄλλος Μωϋσῆς, ἀνάμεσα στόν Θεό καί τόν λαό μας νά τόν ὁδηγοῦμε στόν Κύριο τῆς δόξης. Καλούμεθα νά τονώσουμε τό φρόνημά του. Νά τόν βοηθήσουμε νά πιστέψει στό θαῦμα. Νά πεισθεῖ ὅτι τό ἀδιέξοδο μπορεῖ νά μετατραπεῖ σέ πηγή πίστεως καί ἐλπίδας. Καί αὐτό δέν τό λέμε ἐμεῖς. Τό λέγει τό ἀψευδές στόμα τοῦ Κυρίου μας. Ὑπό μίαν ὅμως προϋπόθεση. Ἀκοῦστε την: «εἰ ὁ λαός μου ἤκουσέ μου, Ἰσραὴλ ταῖς ὁδοῖς μου εἰ ἐπορεύθη, ἐν τῷ μηδενὶ ἂν τοὺς ἐχθροὺς αὐτῶν ἐταπείνωσα καὶ ἐπὶ τοὺς θλίβοντας αὐτοὺς ἐπέβαλον ἂν τὴν χεῖρά μου» (Ψαλμ. 80, 14-15). Ἄν ὁ λαός μου μέ ἄκουε, ἄν ὁ Ἰσραηλιτικός λαός πορευόταν καί βάδιζε στή ζωή του σύμφωνα μέ τίς ἐντολές μου, εὔκολα καί μέ τό τίποτε θά εἶχα ταπεινώσει τούς ἐχθρούς τους καί σ’ αὐτούς πού τούς καταπιέζουν θά ἐπέβαλλα τιμωρό καί βαρύ τό χέρι μου. Αὐτά τότε γιά τόν λαό τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Πολύ περισσότερο τώρα γιά τόν νέο Ἰσραήλ τῆς Χάριτος. Γιά τούς ἀνθρώπους πού σέβονται καί τιμοῦν τό ἅγιο ὄνομά Του.
Γιά τόν Θεό δέν ὑπάρχουν οὔτε ἀδιέξοδα οὔτε τετελεσμένα. Γι’ αὐτό σεῖς, πού ἑτοιμάζεστε να εἰσέλθετε στις ἱερές τάξεις τοῦ κλήρου, μαζί μέ τούς πρεσβυτέρους στήν ἡλικία, ἄξιους κληρικούς μας, ἀγωνισθεῖτε στίς ἐπάλξεις τῆς πίστης καί τῆς πατρίδας. Ἄν ὁ λαός μας, μέ ἐπικεφαλῆς τούς κληρικούς του, βιώνει καθημερινά τή μετάνοια καί συμμορφώνεται πρός τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, νά εἶσθε σίγουροι ὅτι θά ζήσει καί τό θαῦμα τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας καί τό θαῦμα τῆς δικαίωσης τῶν ἐθνικῶν του πόθων.
Αὐτοί εἶναι οἱ ὁραματισμοί πού ἔχω γιά τήν πορεία καί την ἀποστολή τῶν κληρικῶν τῆς Ἐκκλησίας μας. Εὔχομαι, ἀπό μέσης καρδίας, ὅπως ὁ Κύριος σᾶς εὐλογεῖ καί σᾶς στηρίζει ἐν παντί, γιά τή δόξα τού Ἀγίου Ὀνόματός Του, γιά τήν πνευματική σας καρποφορία καί για τη σωτηρία τῆς πατρίδας μας.
Ευχέτης προς Κύριον
+ Ο ΚΥΠΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
Ἱερά Ἀρχιεπισκοπή Κύπρου,
13 Ἰουνίου 2014.
