Η αγία μας Εκκλησία τιμά τη μνήμη του αγίου μάρτυρος Βασιλίσκου και των αγίων μαρτύρων Μαρκέλλου, που θυσιάστηκε για τον Χριστό δεχόμενος το καυτό μολύβι, με το οποίο τον πότισαν οι εθνικοί, και Κόδρου, που παρέδωσε την ψυχή του συρόμενος από αφηνιασμένο άλογο στο οποίο τον είχαν προσδέσει.
Ο μάρτυρας Βασιλίσκος καταγόταν από την περιοχή της Αμάσειας του Πόντου και έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Διοκλητιανού. Ήταν ανιψιός του μεγαλομάρτυρα Θεοδώρου του Τήρωνος και υπέστη, όπως κι εκείνος, φυλακίσεις και φρικτά βασανιστήρια για χάρη του Χριστού.
Αξιώθηκε από τον Θεό να επιτελεί πολλά θαυμάσια, ένα από τα οποία ήταν η δια της προσευχής του κατακρήμνιση του ειδώλου του θεού Απόλλωνα, μπροστά στο οποίο είχε οδηγηθεί πιεζόμενος να προσφέρει θυσία. Το μεγάλο αυτό θαύμα δεν οδήγησε σε μετάνοια τον ασεβή ηγεμόνα Αγρίππα, ο οποίος και διέταξε τη θανάτωσή του.
Ο άγιος τελείωσε το σύντομο βίο του με αποκεφαλισμό, στα Κόμανα του Πόντου, παραμένοντας πιστός στον αληθινό Θεό μέχρι θανάτου. Στον τόπο του μαρτυρίου του κτίστηκε περικαλλής ναός, στον οποίο κοιμήθηκε ο εξόριστος άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως και το ιερό του λείψανο παρέμεινε εξόριστο για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Το θαυμαστό γεγονός της Αναλήψεως του αναστημένου σώματος του Ιησού στους ουρανούς μαρτυρεί την αξία και την τιμή που προσδίδουμε σε ολόκληρο τον άνθρωπο ως ψυχοσωματική οντότητα. Όπως επίσης και την αξία και το σεβασμό στο ανθρώπινο σώμα, ως ναός τους Αγίου Πνεύματος.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου