Η Εκκλησία μας εορτάζει τον Ευαγγελισμό της Υπεραγίας Θεοτόκου. Σήμερα ανακεφαλαιώνεται και βρίσκει την εκπλήρωσή του το σχέδιο της Θείας Οικονομίας (δηλ. της φιλανθρωπίας του Θεού για τον άνθρωπο) και αποκαλύπτεται το απ’ αιώνος Μυστήριο της ενσάρκωσης του Υιού του Θεού.
Με την άσπορη σύλληψη του Υιού του Θεού στη μήτρα της Παρθένου Μαρίας, υλοποιείται η υπόσχεση του Θεού Πατέρα προς τους πρωτοπλάστους, και μετά απ’ αυτούς προς τους Δικαίους της Παλαιάς Διαθήκης, ότι θα έστελλε τον Υιό Του, για να συντρίψει το κράτος του διαβόλου και να επαναφέρει τον εκπεσόντα άνθρωπο στον Παράδεισο.
Η είσοδος του Θεού στην ιστορία, όχι απλώς με ανθρώπινη μορφή, αλλά με πρόσληψη ολόκληρης της ανθρωπίνης φύσεως, ξεκίνησε με το πανίερο γεγονός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ και υλοποιηθήκε μετά από εννιά μήνες με τη γέννηση του Θείου Βρέφους. Το σωτήριο γεγονός σηματοδοτεί την έναρξη της λύτρωσης τής ανθρωπότητας και της επανασύνδεσής της με τον Θεό.
Για τον Χριστό, αυτή η υπέρλογη εκδήλωση αγάπης, ισοδυναμεί με ταπείνωση ή κένωση (άδειασμα). Εξασφαλίστηκε η σωτηρία των ανθρώπων με τρόπο ελεύθερο και συνάμα καταληπτό. «Ο Υιός του Θεού Υιός της Παρθένου γίνεται», όπως αναγγέλλει ο Αρχάγγελος Γαβριήλ. Και αυτό, καταγράφεται ως θεμελιώδης διδασκαλία της χριστιανικής πίστης.
Ο Σωτήρας Χριστός, που προσφέρει στους ανθρώπους όχι μόνο τη διάσωση από το κακό και τον θάνατο, αλλά και τον αγιασμό και την κατά χάριν θέωση, είναι κατά φύση Υιός του Πατρός, αλλά με τη χωρίς όρια θεϊκή αγάπη Του, γίνεται ένας από εμάς, αν και παντοδύναμος και χωρίς τη διάθεση προς την αμαρτία, για να σώσει την ανθρώπινη φύση και ολόκληρη τη δημιουργία.
Θέλοντας ο προαιώνιος Λόγος του Θεού να πλησιάσει τον άνθρωπο -που είναι κι αυτός παιδί του Θεού- και να τον σώσει, προσέλαβε τη δική του φύση, μάλιστα με ίδιο τρόπο, μέσω της σύλληψης και της γέννησής Του από την Αειπάρθενο Θεοτόκο, χωρίς τη συνάφεια ανδρός και γυναικός, αλλά της βουλής του Θεού.
Η ημέρα του Ευαγγελισμού σηματοδοτεί την έναρξη της εν Χριστώ σωτηρίας, με τη Γέννηση που κορυφώνεται με τα Πάθη και τη νίκη κατά του θανάτου. Δεν είναι, συνεπώς, τυχαίο που κατά την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και μέσα από την Ακολουθία των Χαιρετισμών, ξεδιπλώνεται μπροστά μας η διήγηση της σύλληψης και σάρκωσης του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Η πίστη στο Σωτήρα μας Ιησού, μάς παρέχει τη βεβαιότητα ότι μπορεί και θέλει να μας σώσει, όχι μόνο επειδή είναι παντοδύναμος, αλλά γιατί δέχτηκε να γίνει ένας από μας. Να γευθεί ακόμη και τον θάνατο, για να ανυψώσει μέσω του εαυτού Του την ανθρώπινη φύση και να την επαναφέρει εκεί από όπου είχε εκπέσει, στη δόξα του Θεού Πατέρα.
Σήμερα, επίσης, το ελληνικό έθνος τιμά την επέτειο της Εθνικής Παλιγγενεσίας του 1821.
Πέρα από τις ιστορικές αποδείξεις για την προσφορά συνολικά της Εκκλησίας, στον αγώνα του 1821, γεγονός αναμφισβήτητο είναι ότι οι πρωτεργάτες της επανάστασης, συνειδητά επέλεξαν να της προσδώσουν και θρησκευτικό χαρακτήρα, συνδέοντάς την με την ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.
Ιδιαίτερα σήμερα που οι απανταχού έλληνες, καλούνται να προχωρήσουν στο μέλλον δημιουργικά, με πίστη στο Θεό, αυτοπεποίθηση, φιλαδελφία και αλληλεγγύη και να εργαστούν ενωμένοι μεταξύ τους για τη σωτηρία της πατρίδας, με σύμμαχο την υπέρμαχο στρατηγό, την Υπεραγία Θεοτόκο.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου