Η Αγία μας Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Αγίου Μάρκου επισκόπου Αρεθουσίων, Κυρίλλου διακόνου και των μαρτύρων Ιωνά και Βαραχίου.
Ο Άγιος Μάρκος ήκμασε κατά τον 4ο αιώνα και ήταν Επίσκοπος Αρεθουσίων.
Έλαβε μέρος στη Σύνοδο της Αντιόχειας και της Φιλιππουπόλεως, καθώς και στην αντιπροσωπεία Επισκόπων, η οποία μετέβη στα Τρέβηρα της Γαλλίας.
Ο Άγιος Μάρκος αναδείχθηκε μεγάλος διώκτης της ειδωλολατρίας και οδήγησε με τον φιλόθεο βίο και το ευαγγελικό κήρυγμά του πολλούς Εθνικούς στην αληθινή πίστη. Με προτροπή του, οι Χριστιανοί, οι οποίοι προέρχονταν από τον κόσμο των Εθνικών, γκρέμισαν έναν ειδωλολατρικό ναό. Ο αυτοκράτορας Ιουλιανός ο Παραβάτης απαιτούσε από τον Άγιο ή να δώσει αποζημίωση για τον κατεστραμμένο ναό, ή να τον ανοικοδομήσει και πάλι. Γι’ αυτό, όταν πληροφορήθηκε την σύλληψη πολλών Χριστιανών για το συγκεκριμένο γεγονός, παρουσιάσθηκε ο Άγιος Μάρκος μόνος του στις αρχές που τον καταδίωκαν.
Το μαρτύριο και τα βασανιστήρια, τα οποία υπέστη ο Άγιος Μάρκος, χαρακτηρίζονται από τον Θεοδώρητο Κύρου ως πραγματική τραγωδία. Να πως περιγράφει ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος το μαρτύριο του Αγίου: «Οδηγούσαν τον γέροντα Επίσκοπο, τον εθελοντή αθλητή, δια μέσου της πόλεως και σε όλους ήταν σεβαστός για την πολιτεία του, πλην των διωκτών και τυράννων, που αγωνίζονταν πως να υπερβάλλουν ο ένας τον άλλον στην θρασύτητα κατά του επισκόπου. Τον έσυραν δια μέσου πλατειών, τον ωθούσαν προς υπονόμους, τον έσυραν από τα μαλλιά και τα γένια. Δεν υπήρχε μέλος του σώματός του που να μην υπέστη μαζί με τις κακώσεις και ταπείνωση».
Ο Άγιος Μάρκος τα υπέμεινε όλα με καρτερία και ανεξικακία. Ευχαριστούσε και δοξολογούσε το Όνομα του Τριαδικού Θεού.
Ο ύπαρχος της πόλεως Αρεθούσης θαύμασε την γενναιότητα και την πνευματική ανδρεία του Αγίου Μάρκου και εξέφρασε την έντονη δυσαρέσκειά του προς τον αυτοκράτορα Ιουλιανό για τον διωγμό του Αγίου. Ζήτησε δε μάλιστα την απελευθέρωσή του. Ο Άγιος όχι μόνο ελευθερώθηκε, αλλά με την Χάρη του Θεού βάπτισε Χριστιανούς και τους διώκτες του.
Επιμέλεια: Ε. Μ. Γρ.