Τελείται από την αγία μας Εκκλησία η σύναξη του Αρχαγγέλου Γαβριήλ και τιμάται η μνήμη του οσίου Στεφάνου του ομολογητού, που έζησε και μαρτύρησε κατά τους χρόνους της εικονομαχίας.
Συνηθίζεται στην ορθόδοξη λατρευτική πράξη, η ημέρα που ακολουθεί μετά από μεγάλες δεσποτικές ή θεομητορικές εορτές να αφιερώνεται στα πρόσωπα που έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στα εορταζόμενα σωτήρια γεγονότα και να πραγματοποιείται προς τιμή τους σύναξη, δηλαδή συγκέντρωση των πιστών και σχετική ακολουθία. Έχουμε, για παράδειγμα, σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου στις 26 Δεκεμβρίου, του Τιμίου Προδρόμου στις 7 Ιανουαρίου, του θεοδόχου Συμεώνος στις 3 Φεβρουαρίου και, πάντα με την ίδια λογική, σύναξη του αρχαγγέλου Γαβριήλ αμέσως μετά την ημέρα του Ευαγγελισμού.
Ο αρχάγγελος Γαβριήλ, όνομα που σημαίνει θεός και άνθρωπος, είναι ο κατ΄εξοχήν αγγελιαφόρος των γεγονότων που έχουν σχέση με την ενανθρώπηση του Κυρίου και για το λόγο αυτό συναντάται περισσότερο στην Καινή Διαθήκη. Αυτός ανήγγειλε τη γέννηση του Βαπτιστή Ιωάννη στον πατέρα του Ζαχαρία και, αυτός απεστάλη προς την Παρθένο Μαρία για να φέρει τη χαρμόσυνη είδηση της ενανθρώπησης του Υιού του Θεού. Στην ορθόδοξη εικονογραφία της γιορτής παρίσταται με σκήπτρο, και όχι με κρίνο, όπως λανθασμένα νομίζεται, δείγμα της εξουσίας που έλαβε από τον Θεό να διακονήσει το μέγα μυστήριο της θείας ενανθρωπήσεως. Η όψη του, επίσης, λόγω του χαρμόσυνου χαρακτήρα της αγγελίας, χαρακτηρίζεται από ιλαρότητα και γλυκύτητα.
Σύναξη, λοιπόν, του αρχαγγέλου Γαβριήλ σήμερα, και ας μη ξεχνούμε ότι αυτή η γιορτή, όπως και όλες οι υπόλοιπες, δεν τελείται προς όφελος των τιμωμένων προσώπων, αλλά κυρίως αποσκοπεί στο να δώσει μια ευκαιρία ακόμη στους πιστούς να προσευχηθούν και να αναζητήσουν τη σωτηρία μέσα από τη μίμηση των αγίων αγγέλων και των αγίων ανθρώπων.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου