Η συμβολή της Εκκλησίας
στην ευαισθητοποίηση των παραγόντων διαχείρισης
των προβλημάτων των νέων .
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου
Θέλω, ευθύς εξαρχής, να ευχαριστήσω τον Πρόεδρο και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου για την πρόσκληση να παραστώ και να είμαι ένας εκ των εισηγητών του ΚΗ΄ Συνεδρίου της Χ.Ε.Κ.Ε.
Η συμμετοχή με εισήγηση σε Συνέδριο είναι ευκαιρία και πρόκληση για το μελετητή να ερευνήσει τα πράγματα και να αναπτύξει προβληματισμούς και να εξάγει τα δικά του συμπεράσματα ενώπιον ακροατηρίου, σύμφωνα με τα τρέχοντα ζητήματα που αφορούν το κοινωνικό γίγνεσθαι, και να διαλεχτεί με τους συνέδρους.
Το ακροατήριο, άλλοτε είναι πολύ ειδικό και άλλοτε ποικίλλει, ένεκα διαφορετικών ειδικοτήτων. Νομίζω στη σημερινή μας σύναξη συμβαίνει το δεύτερο. Και τούτο εξηγείται και από τον σκοπό της ιδρύσεως της Χ.Ε.Κ.Ε. Με τα ετήσια Συνέδρια απευθύνεται σε ειδικούς, αλλά και στο ευρύτερο κοινό.
Ταυτόχρονα, συνδέει αρμονικά τα μέλη της, τα οποία προέρχονται από διάφορα επιστημονικά πεδία. Συνεπώς, έχει την ευχέρεια να αγγίζει με επιτυχία θέματα που ενδιαφέρουν ευρύτερα την κοινωνία των πολιτών και την καθημερινότητα των ανθρώπων.
Οι λύσεις ή καλύτερα οι προτάσεις για λύση των ζητημάτων και οι δρόμοι που ανοίγονται είναι κάτω από το πρίσμα της πορείας ζωής που εκφράζεται δια της εφαρμογής του ιερού Ευαγγελίου και της καθόλου Παραδόσεως της Αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Με τα επιστημονικά συνέδρια η Χ.Ε.Κ.Ε. απαντά σε πολυσήμαντα και επίκαιρα θέματα, για τα οποία συζητά με τόλμη και προσφέρει τροφή για περαιτέρω προβληματισμό σε ουσιώδη ζητήματα, όπως το σημερινό. Δηλ. την ανάγκη για εξεύρεση τρόπων ευαισθητοποίησης και συστράτευσης των γονέων, της οικογένειας, των διδασκάλων, του σχολείου και άλλων παραγόντων της κοινωνίας στην αντιμετώπιση των πολλών και ποικίλων ζητημάτων αγωγής, και ασφαλώς όχι μόνο, που αφορούν σήμερα τους νέους της πατρίδας μας.
Επιτρέψατε μου να ομολογήσω ότι αυτή την αντίληψη άρχισα να τη διαμορφώνω με την παρακολούθηση των Συνεδρίων της Χ.Ε.Κ.Ε., σχεδόν από την ίδρυσή της. Παρά το κοινότυπο της εικόνας, που μόλις περιέγραψα, χαίρω που σήμερα μου δώσατε την ευκαιρία, με τη χάρη του Θεού, να εκφράσω και δημόσια τη σκέψη μου.
Έτσι, λοιπόν, εάν υπάρχει κάτι που θέλω να κρατήσετε σήμερα από εκείνα που θα ακουστούν στα επόμενα λεπτά, είναι μόνο μια λέξη: Αντίσταση σε όλα εκείνα που αναστέλλουν την πορεία μας προς τα εμπρός!
Το δικό μου θέμα πιστεύω ότι έρχεται να αγκαλιάσει όλα όσα ακούστηκαν από τους εκλεκτούς ομιλητές που προηγήθηκαν, την κα Κλαίρη Αγγελίδου, πρώην Υπουργό Παιδείας, και τον Καθηγητή Δρ. Παύλο Κυμίση. Διότι όσα ακούσαμε είχαν το άρωμα της αγάπης, της εμπιστοσύνης και της ευαισθησίας ενός χριστιανού, ο οποίος πιστεύει στον Ιησού Χριστό και προσπαθεί να βιώνει το θέλημα του Θεού, σύμφωνα με το ιερό Ευαγγέλιο, στοιχεία απαραίτητα και τα οποία συμβάλλουν τα μέγιστα και θα πρέπει να διακατέχουν τους ευαισθητοποιημένους παράγοντες διαχείρισης των προβλημάτων των νέων. Όταν αναφέρομαι σε παράγοντες, εννοώ κυρίως τους γονείς-οικογένεια και το διδάσκαλο-σχολείο όλων των βαθμίδων.
Στο προκείμενο μας ενδιαφέρει, και ασφαλώς αναμένει κανείς να ακούσει, το πώς συμβάλλει η Εκκλησία στην ευαισθητοποίηση των παραγόντων διαχείρισης των ζητημάτων που αφορούν τους νέους.
Όπως είναι γνωστό, στον όρο Εκκλησία προσδίδουμε πολλές ερμηνείες, όπως ναός, διοίκηση, ιεραρχία, «κιβωτός της σωτηρίας», «Ἰατρεῖον πνευματικόν» , «διδασκαλεῖον» , πλήρωμα των πιστών, σώμα του Χριστού παρατεινόμενο στους αιώνες. Οι όροι αυτοί φανερώνουν ότι η Εκκλησία δρα με στοργή, κατανόηση και, επιστέγασμα πάντων, με αγάπη προς τον άνθρωπο. Για το Χριστιανό πηγή όλων αυτών των αγαθών, με κορυφαία την αγάπη, δεν είναι άλλη από τον Πανάγιο Τριαδικό Θεό. Σύμφωνα με τον Ευαγγελιστή Ιωάννη «ὁ Θεός ἀγάπη ἐστίν» .
Διαβάστε όλη την εισήγηση εδώ...