25 Δεκεμβρίου. Η Γέννηση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού
Χριστούγεννα σήμερα και η Εκκλησία καλεί τους πιστούς να προστρέξουν σε προσκύνηση του Θείου Βρέφους μαζί με τους μάγους και τους απλούς ποιμένες. Γιατί Αυτός που γεννήθηκε είναι ο Σωτήρας και Λυτρωτής όλου του κόσμου. Είναι ο Βασιλεύς των Βασιλευόντων και Κύριος των Κυριευόντων. Είναι ο απρόσιτος Θεός που έγινε προσιτός άνθρωπος, για να γίνουμε εμείς κατά χάρη θεοί. Λάβαμε την υιοθεσία με την ενανθρώπηση του Εμμανουήλ.
Όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, , ο Θεός Πατέρας απέστειλε τον Υιό Του, να γεννηθεί από γυναίκα, την αγνή Μαριάμ, και ως τέλειος άνθρωπος να υποταχθεί στις πρόνοιες του μωσαϊκού νόμου, για να δώσει σ’ αυτές το πραγματικό νόημα και πληρότητα που πηγάζει από την αγάπη και την ελευθερία και ν’ απελευθερώσει, με τον τρόπο αυτό, την ανθρωπότητα από την άγνοια και την τυπολατρία.
Η γιορτή των Χριστουγέννων, συνεπώς, είναι, πρώτα απ’ όλα, αφορμή θεολογικής ανατροφοδότησης αφού οι Χριστιανοί, δεν πιστεύουν σε κάποιο άγνωστο Θεό, ούτε προσδοκούν μια απρόσωπη και νεφελώδη σωτηρία, αλλά ομολογούν ως Σωτήρα τον άχρονο Υιό του Θεού, που, με τη Γέννησή Του από την Παρθένο Μαρία, εισήλθε στο χρόνο και στην ιστορία και τα νοηματοδότησε.
Η Γέννηση του Σωτήρα Χριστού αποτελεί, όπως είναι φυσικό, την πρώτη κατ’ εξοχή Θεοφάνεια. Είναι γι’ αυτό το λόγο, που μέχρι τον 4ο αιώνα, τα Χριστούγεννα και η Βάπτιση του Ιησού γιορτάζονταν την ίδια μέρα, 6 Ιανουαρίου. Με τη Γέννηση, λοιπόν, του Χριστού, εμφανίζεται ο τύπος του αληθινού ανθρώπου που δεν έχει διαβρωθεί από την αμαρτία. Ένα πρότυπο, δηλαδή, για τον καθένα μας, ώστε να πετυχαίνουμε τη σωτηρία μας με βεβαιότητα, ακολουθώντας τις εντολές και τον τρόπο ζωής Του.
Με το γεγονός των Χριστουγέννων, η περίοδος της προσμονής των εθνών έχει ολοκληρωθεί και διανύουμε την περίοδο της εν Χριστώ σωτηρίας. Ο «ερχόμενος Μεσσίας» είναι πλέον παρών στη ζωή της Εκκλησίας και αυτό που προβάλλει ως προσωπικό καθήκον αυτές τις γιορτινές μέρες, είναι όχι πια η αναζήτηση αλλά η συνάντησή μας με το Χριστό. Το νόημα των Χριστουγέννων βρίσκεται στο αν και σε ποιο βαθμό κατορθώνουμε να οικειοποιηθούμε τη δωρεά του Θεού και όχι, ασφαλώς, στις διάφορες εκδηλώσεις, που συνήθως έχουν κοσμικό χαρακτήρα και παροδικό ενθουσιασμό.
Οι σοφοί αστρονόμοι από την ανατολή, που είναι γνωστοί ως οι μάγοι, αν και είχαν ανατραφεί μέσα στην ειδωλολατρία, κατόρθωσαν, με τη βοήθεια του Θεού, να οδηγηθούν στην αλήθεια. Είναι λυπηρό, επομένως, εμείς, που γεννηθήκαμε από χριστιανούς γονείς και γίναμε από βρέφη μέλη της Εκκλησίας, να αδυνατούμε να διακρίνουμε το θέλημα του Θεού και να χανόμαστε μέσα στη ματαιότητα της καθημερινότητας. «Πού εστιν ο τεχθείς βασιλεύς των Ιουδαίων», ρώτησαν τότε εκείνοι, εκδηλώνοντας την επιθυμία τους να Τον προσκυνήσουν. Η ερώτηση αυτή δεν έπαυσε ποτέ να είναι επίκαιρη. Και η απάντηση είναι μόνο μία. Ο Χριστός είναι μέσα μας και ταυτόχρονα δίπλα μας. Είναι στην Εκκλησία και τον βρίσκουν όσοι πραγματικά τον αναζητούν με απλότητα και ταπείνωση, με διάθεση μετάνοιας και επιθυμία σωτηρίας. Το σπαργανωμένο βρέφος που είδαν οι βοσκοί και δοξολογούσαν οι άγγελοι, είναι η ζωντανή ελπίδα της οικουμένης. Έγινε για χάρη μας άνθρωπος, για να μας επαναφέρει στην υιοθεσία του Θεού. Αυτό είναι το νόημα της γέννας του Χριστού.
Ευχή όλων το συντομότερο να έρθει η ελευθερία της κατεχόμενης γης μας και η επιστροφή των προσφύγων στα κατεχόμενα χωριά και τις πόλεις μας.
Καλά Χριστούγεννα!