Δημοσιεύτηκε: Δεκέμβριος 19. 2013 13:57
Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος την Κυριακή, 22 Δεκεμβρίου 2013, λειτούργησε στον Καθεδρικό Ναό Αγίου Ιωάννη στη Λευκωσία, συλλειτουργούντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Μεσαορίας κ. Γρηγορίου. Ακολούθως, ο Μακαριώτατος, προέστη του έκτου ετησίου Μνημοσύνου του αειμνήστου Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου Α΄. Στη συνέχεια ο Μακαριώτατος μετέβη στο παλαιό κοιμητήριο Αγίου Σπυρίδωνος Λευκωσίας, όπου και τέλεσε τρισάγιο στον τάφο του αοιδίμου Αρχιεπισκόπου και κατέθεσε στέφανο.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Καρπασίας κ. Χριστοφόρος την Κυριακή, 22 Δεκεμβρίου 2013, λειτούργησε και κήρυξε στον Ιερό Ναό Αγίων Πάντων στη Μακεδονίτισσα.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Νεαπόλεως κ. Πορφύριος την Κυριακή, 22 Δεκεμβρίου 2013, λειτούργησε και κήρυξε στον Ιερό Ναό Αποστόλου Ανδρέα και Αγίας Φωτεινής στο Κολόσσι. Την Τρίτη, 24 Δεκεμβρίου 2013, θα χοροστατήσει κατά την ακολουθία των Μεγάλων Δεσποτικών Ωρών των Χριστουγέννων και θα προστεί του Εσπερινού και της Θείας Λειτουργίας του Μεγάλου Βασιλείου στον Ιερό Ναό Τιμίου Σταυρού στο Στρόβολο.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος το Σάββατο, 21 Δεκεμβρίου 2013, λειτούργησε και κήρυξε στον Ιερό Ναό Αγίου Επιφανίου στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας.
Την Τρίτη, 24 Δεκεμβρίου 2013, ο Επίσκοπος Μεσαορίας, θα χοροστατήσει κατά την ακολουθία των Μεγάλων Δεσποτικών Ωρών των Χριστουγέννων και θα προστεί του Εσπερινού και της Θείας Λειτουργίας του Μεγάλου Βασιλείου στον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος στο συνοικισμό Στρόβολος 2.
******************************************************
ΚΥΡΙΑΚΗ 22 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2013
ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ
(Ματθ. α΄ 1-25) (Εβρ. ια΄ 9-10 και 32-40)
Υποδοχή του Θείου Βρέφους
“Αυτός γάρ σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών”.
Λίγα μόνο εικοσιτετράωρα μάς χωρίζουν από την απαστράπτουσα ημέρα της Γεννήσεως του Θεανθρώπου. Οι χαρμόσυνες κωδωνοκρουσίες των ναών θ’ αντιλαλούν στα πέρατα της οικουμένης και θ’ ακούμε και πάλιν τους αγγέλους να δοξολογούν το μεγάλο και παράδοξο μυστήριο της σάρκωσης του άναρχου Θεού.
Για τον συνειδητό χριστιανό, που γνωρίζει τι πιστεύει και γιατί ζεί, το μυστήριο της Σαρκώσεως προβάλλει με ένα μοναδικό και συγκλονιστικό τρόπο, όχι μόνο γιατί φανερώνει την άφατη κένωση του Θεού για το δικό μας πλουτισμό, αλλά κυρίως γιατί σαν διαρκές μέσα στην Εκκλησία γεγονός, δίνει την δυνατότητα στους ανθρώπους όλων των εποχών να το βιώσουν στο σήμερα της κάθε εποχής. “Σήμερον ο Χριστός εν Βηθλεέμ γεννάται εκ Παρθένου. Σήμερον ο άναρχος άρχεται και ο Λόγος σαρκούται”, διακηρύσσει η Εκκλησία, αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα την υπερβατικότητα του λειτουργικού της χρόνου.
Αυτό το “σήμερον” δεν είναι σε καμιά περίπτωση μια απλή λογοτεχνική έκφραση. Είναι μια πραγματικότητα ζωής. Σήμερα, μέσα στην Εκκλησία γεννάται ο Χριστός. Σήμερα μέσα σ΄ ένα κόσμο που μαστίζεται από τη βία και την τρομοκρατία, “ο ειρήνης πρύτανης προέρχεται Χριστός, ειρηνεύσαι τα σύμπαντα”.
Γιατί ενανθρώπησε ο Θεός; Ο θεοφώτιστος ερμηνευτής των Γραφών ιερός Δαμασκηνός και όλοι οι πατέρες που εγκωμίασαν με ιερές συγγραφές το γεγονός της Γεννήσεως του Χριστού, καταλήγουν στην ακόλουθη απάντηση: “Ο Υιός του Θεού ενανθρώπησε για να χαρίσει ξανά στον άνθρωπο εκείνο για το οποίο δημιουργώντας τον, τον προόρισε. Τον δημιούργησε σύμφωνα με τη δική του εικόνα, λογικό και ελεύθερο, προορισμένο να είναι όπως και ο δημιουργός του, τέλεια ενάρετος, πράγμα κατορθωτό για την ανθρώπινη φύση. Ο Θεός, λοιπόν, δημιούργησε τον άνθρωπο σε πλήρη κοινωνία μαζί του για να μείνει άφθαρτος, τον ανέβασε στην αθανασία. Εμείς όμως αυτά τα γνωρίσματα της θείας φύσης τα αλλοιώσαμε με την παρακοή και την αμαρτία και περάσαμε στην παράταξη της κακίας, με αποτέλεσμα να χάσουμε την κοινωνία με το Θεό.
Επειδή, λοιπόν, ο Θεός μάς πρόσφερε το ύψιστο και δεν το διαφυλάξαμε, χρειάσθηκε να κατέβει αυτός στο χείριστο, δηλαδή να προσλάβει τη δική μας φύση, ώστε να μας ξαναδώσει τον αρχαίο προορισμό. Κι ακόμα, να μας διδάξει το ενάρετο ήθος της βιωτής, αυτό το ήθος που ο ίδιος με την επίγεια ζωή του κατέστησε συγκεκριμένο. Και ακόμα περισσότερο, να μας ελευθερώσει από τη φθορά, φέρνοντάς μας πάλι σε κοινωνία με τη ζωή του, με τη δική του ανάσταση. Ποιός λοιπόν να μη θαυμάσει του Κυρίου την συγκατάβαση; «Θαύμα πάσαν έννοιαν εκπλήττον και συνέχον», είναι το μεγάλο αυτό γεγονός. Ο δημιουργός της κτίσεως πλάθεται μέσα στα σπλάχνα της αγίας κόρης. “Ο άναρχος άρχεται και ο Λόγος σαρκούται”.
Αγαπητοί αδελφοί, εδώ και αρκετές μέρες η Εκκλησία συνεχώς μάς προτρέπει να υψωθούμε από τα γήινα στα ουράνια, να εγκαταλείψουμε τα μάταια και να ποθήσουμε τα αιώνια. “Χριστός γεννάται, δοξάσατε, Χριστός εξ ουρανών, απαντήσατε, Χριστός επί γης, υψώθητε...”. Ας μη μείνουμε, λοιπόν, μόνο στην εξωτερική προετοιμασία. Ας ευπρεπίσουμε την καρδιά μας με την αγάπη και τη μετάνοια. Ας ετοιμασθούμε κατάλληλα για να κοινωνήσουμε. Μακριά από την Εκκλησία, χωρίς θεία Λειτουργία και Θεία Κοινωνία, τα Χριστούγεννα παραμένουν χωρίς Χριστό
Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος
****************************************************************
Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. Προς Εβραίους: ια΄9-10 και 32-40
Πίστει παρῴκησεν εἰς γῆν τῆς ἐπαγγελίας ὡς ἀλλοτρίαν, ἐν σκηναῖς κατοικήσας μετὰ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ τῶν συγκληρονόμων τῆς ἐπαγγελίας τῆς αὐτῆς· ἐξεδέχετο γὰρ τὴν τοὺς θεμελίους ἔχουσαν πόλιν, ἧς τεχνίτης καὶ δημιουργὸς ὁ Θεός. Καὶ τί ἔτι λέγω; ἐπιλείψει με γὰρ διηγούμενον ὁ χρόνος περὶ Γεδεών, Βαράκ, Σαμψών, Ἰεφθάε, Δαυῒδ τε καὶ Σαμουὴλ καὶ τῶν προφητῶν, οἳ διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων· ἔλαβον γυναῖκες ἐξ ἀναστάσεως τοὺς νεκροὺς αὐτῶν· ἄλλοι δὲ ἐτυμπανίσθησαν, οὐ προσδεξάμενοι τὴν ἀπολύτρωσιν, ἵνα κρείττονος ἀναστάσεως τύχωσιν· ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμῶν καὶ μαστίγων πεῖραν ἔλαβον, ἔτι δὲ δεσμῶν καὶ φυλακῆς· ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐπὶ ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς. Καὶ οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν, τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσι.
Απόδοση στη νεοελληνική:
Με πίστη παροίκησε στη γη τής υπόσχεσης ως ξένη, κατοικώντας σε σκηνές, μαζί με τον Ισαάκ και τον Ιακώβ, τους συγκληρονόμους τής ίδιας υπόσχεσης επειδή, περίμενε την πόλη που είχε τα θεμέλια, της οποίας τεχνίτης και δημιουργός είναι ο Θεός. Και τι να λέω ακόμα; Επειδή, θα μου λείψει ο καιρός να διηγούμαι για τον Γεδεών, και τον Βαράκ και τον Σαμψών και τον Ιεφθάε, και τον Δαβίδ και τον Σαμουήλ και τους προφήτες οι οποίοι με την πίστη καταπολέμησαν βασιλείες, εργάστηκαν δικαιοσύνη, πέτυχαν τις υποσχέσεις, έφραξαν στόματα λιονταριών, έσβησαν δύναμη φωτιάς, διέφυγαν από στόματα μάχαιρας, ενδυναμώθηκαν από ασθένεια, έγιναν ισχυροί σε πόλεμο, έτρεψαν σε φυγή στρατεύματα ξένων πήραν γυναίκες τούς νεκρούς τους, αφού αναστήθηκαν άλλοι, όμως, βασανίστηκαν, χωρίς να δεχθούν την απολύτρωση, για να αξιωθούν μιας καλύτερης ανάστασης και άλλοι δοκίμασαν εμπαιγμούς και μάστιγες, ακόμα δε και δεσμά και φυλακή λιθοβολήθηκαν, πριονίστηκαν, πέρασαν από πειρασμούς, πέθαναν με σφαγή μάχαιρας, περιπλανήθηκαν με δέρματα προβάτων, με δέρματα κατσικιών με στερήσεις, με θλίψεις, με κακουχίες, για τους οποίους ο κόσμος δεν ήταν άξιος περιπλανώμενοι μέσα σε ερημιές και σε βουνά και σε σπήλαια και στις τρύπες τής γης.
Και όλοι αυτοί, αν και έλαβαν καλή μαρτυρία διαμέσου τής πίστης, δεν απόλαυσαν την υπόσχεση επειδή, ο Θεός προέβλεψε για μας κάτι καλύτερο, για να μη πάρουν την τελειότητα χωρίς εμάς.
ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. Κατά Ματθαίον α΄1-25
Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ Δαυῒδ, υἱοῦ Ἀβραάμ. Ἀβραὰμ ἐγέννησεν τὸν Ἰσαάκ, Ἰσαὰκ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰακώβ, Ἰακὼβ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰούδαν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ, Ἰούδας δὲ ἐγέννησεν τὸν Φαρὲς καὶ τὸν Ζαρὰ ἐκ τῆς Θάμαρ, Φαρὲς δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἑσρώμ, Ἑσρὼμ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀράμ, Ἀρὰμ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀμιναδάβ, Ἀμιναδὰβ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ναασσών, Ναασσὼν δὲ ἐγέννησεν τὸν Σαλμών, Σαλμὼν δὲ ἐγέννησεν τὸν Βοὸζ ἐκ τῆς Ραχάβ, Βοὸζ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ὠβὴδ ἐκ τῆς Ρούθ, Ὠβὴδ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰεσσαί, Ἰεσσαὶ δὲ ἐγέννησεν τὸν Δαυῒδ τὸν βασιλέα. Δαυῒδ δὲ ἐγέννησεν τὸν Σολομῶντα ἐκ τῆς τοῦ Οὐρίου, Σολομὼν δὲ ἐγέννησεν τὸν Ροβοάμ, Ροβοὰμ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀβιά, Ἀβιὰ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀσά, Ἀσὰ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰωσαφάτ, Ἰωσαφὰτ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰωράμ, Ἰωρὰμ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ὀζίαν, Ὀζίας δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰωάθαμ, Ἰωάθαμ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀχαζ, Ἀχαζ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἑζεκίαν, Ἑζεκίας δὲ ἐγέννησεν τὸν Μανασσῆ, Μανασσῆς δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀμών, Ἀμὼν δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰωσίαν, Ἰωσίας δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰεχονίαν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ ἐπὶ τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος. Μετὰ δὲ τὴν μετοικεσίαν Βαβυλῶνος Ἰεχονίας ἐγέννησεν τὸν Σαλαθιήλ, Σαλαθιὴλ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ζοροβάβελ, Ζοροβάβελ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀβιούδ, Ἀβιοὺδ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἐλιακείμ, Ἐλιακεὶμ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀζώρ, Ἀζὼρ δὲ ἐγέννησεν τὸν Σαδώκ, Σαδὼκ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀχείμ, Ἀχεὶμ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἐλιούδ, Ἐλιοὺδ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἐλεάζαρ, Ἐλεάζαρ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ματθάν, Ματθὰν δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰακώβ, Ἰακὼβ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰωσὴφ τὸν ἄνδρα Μαρίας, ἐξ ἧς ἐγεννήθη Ἰησοῦς ὁ λεγόμενος Χριστός. Πᾶσαι οὖν αἱ γενεαὶ ἀπὸ Ἀβραὰμ ἕως Δαυῒδ γενεαὶ δεκατέσσαρες, καὶ ἀπὸ Δαυῒδ ἕως τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος γενεαὶ δεκατέσσαρες, καὶ ἀπὸ τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος ἕως τοῦ Χριστοῦ γενεαὶ δεκατέσσαρες. Τοῦ δὲ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἡ γένεσις οὕτως ἦν· μνηστευθείσης τῆς μητρὸς αὐτοῦ Μαρίας τῷ Ἰωσήφ, πρὶν ἢ συνελθεῖν αὐτοὺς εὑρέθη ἐν γαστρὶ ἔχουσα ἐκ Πνεύματος ἁγίου. Ἰωσὴφ δὲ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς, δίκαιος ὢν καὶ μὴ θέλων αὐτὴν παραδειγματίσαι, ἐβουλήθη λάθρᾳ ἀπολῦσαι αὐτήν. ταῦτα δὲ αὐτοῦ ἐνθυμηθέντος ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου κατ\' ὄναρ ἐφάνη αὐτῷ λέγων· Ἰωσὴφ υἱὸς Δαυῒδ, μὴ φοβηθῇς παραλαβεῖν Μαριὰμ τὴν γυναῖκά σου, τὸ γὰρ ἐν αὐτῇ γεννηθὲν ἐκ πνεύματός ἐστιν ἁγίου· τέξεται δὲ υἱὸν καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν, αὐτὸς γὰρ σώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν. Τοῦτο δὲ ὅλον γέγονεν ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος· Ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέσουσι τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ, ὅ ἐστιν μεθερμηνευόμενον Μεθ\' ἡμῶν ὁ Θεός. Διεγερθεὶς δὲ ὁ Ἰωσὴφ ἀπὸ τοῦ ὕπνου ἐποίησεν ὡς προσέταξεν αὐτῷ ὁ ἄγγελος Κυρίου καὶ παρέλαβε τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἐγίνωσκεν αὐτὴν ἕως οὗ ἔτεκε τὸν υἱόν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον, καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν.
ΒΙΒΛΙΟ της γενεαλογίας τού Ιησού Χριστού, γιου τού Δαβίδ, γιου τού Αβραάμ.
Ο Αβραάμ γέννησε τον Ισαάκ και ο Ισαάκ γέννησε τον Ιακώβ και ο Ιακώβ γέννησε τον Ιούδα και τους αδελφούς του και ο Ιούδας γέννησε τον Φαρές και τον Ζαρά από τη Θάμαρ και ο Φαρές γέννησε τον Εσρώμ και ο Εσρώμ γέννησε τον Αράμ και ο Αράμ γέννησε τον Αμιναδάβ και ο Αμιναδάβ γέννησε τον Ναασσών και ο Ναασσών γέννησε τον Σαλμών και ο Σαλμών γέννησε τον Βοόζ από τη Ραχάβ και ο Βοόζ γέννησε τον Ωβήδ από τη Ρουθ και ο Ωβήδ γέννησε τον Ιεσσαί και ο Ιεσσαί γέννησε τον Δαβίδ, τον βασιλιά. Και ο βασιλιάς Δαβίδ γέννησε τον Σολομώντα από τη γυναίκα τού Ουρία και ο Σολομώντας γέννησε τον Ροβοάμ και ο Ροβοάμ γέννησε τον Αβιά και ο Αβιά γέννησε τον Ασά και ο Ασά γέννησε τον Ιωσαφάτ και ο Ιωσαφάτ γέννησε τον Ιωράμ και ο Ιωράμ γέννησε τον Οζία και ο Οζίας γέννησε τον Ιωάθαμ και ο Ιωάθαμ γέννησε τον Άχαζ και ο Άχαζ γέννησε τον Εζεκία και ο Εζεκίας γέννησε τον Μανασσή και ο Μανασσής γέννησε τον Αμών και ο Αμών γέννησε τον Ιωσία και ο Ιωσίας γέννησε τον Ιεχονία και τους αδελφούς του, κατά τη μετοικεσία τής Βαβυλώνας.
Και μετά τη μετοικεσία τής Βαβυλώνας, ο Ιεχονίας γέννησε τον Σαλαθιήλ και ο Σαλαθιήλ γέννησε τον Ζοροβάβελ και ο Ζοροβάβελ γέννησε τον Αβιούδ και ο Αβιούδ γέννησε τον Ελιακείμ και ο Ελιακείμ γέννησε τον Αζώρ και ο Αζώρ γέννησε τον Σαδώκ και ο Σαδώκ γέννησε τον Αχείμ και ο Αχείμ γέννησε τον Ελιούδ και ο Ελιούδ γέννησε τον Ελεάζαρ και ο Ελεάζαρ γέννησε τον Ματθάν και ο Ματθάν γέννησε τον Ιακώβ και ο Ιακώβ γέννησε τον Ιωσήφ, τον άνδρα τής Μαρίας, από την οποία γεννήθηκε ο Ιησούς, που λέγεται Χριστός.
Όλες, λοιπόν, οι γενεές από τον Αβραάμ μέχρι τον Δαβίδ είναι 14 γενεές και από τον Δαβίδ μέχρι τη μετοικεσία τής Βαβυλώνας είναι 14 γενεές και από τη μετοικεσία τής Βαβυλώνας μέχρι τον Χριστό είναι 14 γενεές.
ΚΑΙ η γέννηση του Ιησού Χριστού ήταν ως εξής: Αφού η μητέρα του Μαρία αρραβωνιάστηκε με τον Ιωσήφ, πριν βρεθούν μαζί, βρέθηκε έγκυος, από το Άγιο Πνεύμα. Και ο άνδρας της, ο Ιωσήφ, επειδή ήταν δίκαιος, και μη θέλοντας να την εκθέσει δημόσια, θέλησε να τη διώξει κρυφά.
Και ενώ αυτός τα συλλογίστηκε αυτά, ξάφνου, ένας άγγελος του Κυρίου, παρουσιάστηκε σ\' αυτόν σε όνειρο, λέγοντας: Ιωσήφ, γιε τού Δαβίδ, μη φοβηθείς να παραλάβεις τη Μαριάμ, τη γυναίκα σου επειδή, αυτό που γεννήθηκε μέσα της είναι από το Άγιο Πνεύμα και θα γεννήσει έναν γιο, και θα αποκαλέσεις το όνομά του Ιησού επειδή, αυτός θα σώσει τον λαό του από τις αμαρτίες τους.
Και όλο αυτό έγινε για να εκπληρωθεί εκείνο που ειπώθηκε από τον Κύριο διαμέσου τού προφήτη, που έλεγε: «Δέστε, η παρθένος θα συλλάβει, και θα γεννήσει έναν γιο, και θα αποκαλέσουν το όνομά του ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ», που ερμηνευόμενο σημαίνει: Μαζί μας είναι ο Θεός.
Και όταν ο Ιωσήφ σηκώθηκε από τον ύπνο, έκανε όπως τον πρόσταξε ο άγγελος του Κυρίου και πήρε τη γυναίκα του. Και δεν τη γνώριζε, μέχρις ότου γέννησε τον πρωτότοκο γιο της και αποκάλεσε το όνομά του ΙΗΣΟΥ.
(Επιμέλεια: Παναγιώτης Παπακυριακού, Θεολόγος)
