Δημοσιεύτηκε: Δεκέμβριος 05. 2013 13:47
O Mακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος την Κυριακή, 8 Δεκεμβρίου 2013, θα προστεί της Θείας Λειτουργίας που θα τελεστεί στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου στην Κάτω Δευτερά, συλλειτουργούντος του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Ταμασού και Ορεινής κ. Ησαΐου. Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο Μακαριώτατος, θα προστεί του ετήσιου μνημοσύνου του αειμνήστου πρώην Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσσου Παπαδόπουλου. Την Τετάρτη, 11 Δεκεμβρίου 2013, θα χοροστατήσει και κηρύξει κατά την ακολουθία του Εσπερινού στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος στο συνοικισμό Στρόβολος 2. Την επομένη, το πρωΐ, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος στη Γεροσκήπου.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Καρπασίας κ. Χριστοφόρος την Κυριακή, 8 Δεκεμβρίου 2013, θα λειτουργήσει και κηρύξει στην Ιερά Μονή Αρχαγγέλου Μιχαήλ στον Αναλυόντα. Την Τετάρτη, 11 Δεκεμβρίου 2013, θα χοροστατήσει και κηρύξει κατά την ακολουθία του Εσπερινού στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος στο παλαιό κοιμητήριο Λευκωσίας. Την επομένη, το πρωΐ, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος στο συνοικισμό Στρόβολος 2.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος την Κυριακή, 8 Δεκεμβρίου 2013, στις 5.00μ.μ., επ’ ευκαιρία της εορτής της Αγίας Άννης, θα χοροστατήσει και κηρύξει κατά την ακολουθία του πανηγυρικού Εσπερινού που θα τελεστεί στον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος στο παλαιό κοιμητήριο Λευκωσίας, για τους κατοίκους της κατεχόμενης ενορίας Αγίας Άννας Συρκανιάς Κυθραίας. Στο τέλος του Εσπερινού θα αναπευθεί Δέηση για ανεύρεση των αγνοουμένων και επιστροφής μας στις πατρογονικές εστίες.
Επίσης, θα τελεστούν μνημόσυνα πεσόντων κατά την τουρκική εισβολή του 1974, κατοίκων της κωμοπόλεως Κυθραίας, καθώς και όσων απεβίωσαν στην προσφυγιά. Την Πέμπτη, 12 Δεκεμβρίου 2013, ο Θεοφιλέστατος, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος στο παλαιό κοιμητήριο Λευκωσίας.
Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,
5 Δεκεμβρίου 2013
**********************************************
ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2013
Ι΄ ΛΟΥΚΑ
(Λουκ. ιγ΄ 10-17) (Εφεσ. β΄ 14-22)
Ουράνιες ανατάσεις
«Γύναι, απολέλυσαι της ασθενείας σου»
Ο άνθρωπος στην κατά φύση κατάστασή του δεν μπορεί παρά να αναζητεί την αγάπη του Θεού. Σε μια διάσταση που αισθάνεται ότι καταξιώνεται η ύπαρξή του και αποκτά μια μοναδική πληρότητα. Και αυτό, όσο κι αν οι δυσκολίες και οι δοκιμασίες της ζωής ξεδιπλώνονται καθημερινά σε κάθε βήμα και σε κάθε στιγμή. Η περίπτωση ακριβώς της συγκύπτουσας γυναίκας, την οποία μάς παρουσιάζει η σημερινή ευαγγελική περικοπή, επιβεβαιώνει την αλήθεια αυτή και την αναδεικνύει σε υψιπετείς ενατενίσεις.
Η δοκιμασία της γυναίκας
Ο Χριστός βρίσκεται σε μια Συναγωγή, όπως άλλωστε συνήθιζε να κάνει σε αρκετές περιπτώσεις. Ανάμεσα στο πολυπληθές ακροατήριό Του ξεχώριζε μια γυναίκα, η οποία ήταν βυθισμένη στον πόνο λόγω της ασθένειάς της. Την είχε κυριεύσει πονηρό πνεύμα και την ταλαιπωρούσε για δεκαοκτώ ολόκληρα χρόνια. Την κρατούσε σκυφτή και αδυνατούσε να ορθώσει το κορμί της που φάνταζε τόσο πονεμένο και καταταλαιπωρημένο. Ήταν συγκύπτουσα, όπως μας πληροφορεί ο ευαγγελιστής Λουκάς. Η δυστυχία και η δοκιμασία της όμως καθόλου δεν την εμπόδισαν να επισκέπτεται ανελλιπώς κάθε Σάββατο τη Συναγωγή και να εκπληρώνει τα λατρευτικά της καθήκοντα.
Στη πιο υψιπετή όμως έκφρασή της, η γυναίκα αυτή ποτέ δεν μεμψιμοιρούσε. Όσο για το πρόβλημά της, τα έβαζε μόνο με τον εαυτό της, γιατί γνώριζε ότι από τον Θεό μόνο αγάπη πηγάζει και μάλιστα σε όλη την πληρότητά της. Η γυναίκα δεν θεωρεί σε καμιά περίπτωση υπεύθυνο τον Θεό για όσα υποφέρει, γι’ αυτό και δεν απομακρύνεται από την κοινωνία της αγάπης Του. Ζητούσε πάντοτε τη βοήθεια του Θεού και αναγνώριζε τη δική της αδυναμία. Μάλιστα ο Χριστός αναγνωρίζοντας το μεγαλείο που έκρυβε η ύπαρξη της γυναίκας αυτής δεν διστάζει να την ονομάσει «θυγατέρα του Αβραάμ», δηλαδή παιδί του Θεού.
Οι ευεργεσίες των πειρασμών
Η ζωή όλων των ανθρώπων περνά μέσα από δοκιμασίες και θλίψεις. Γι’ αυτό άλλωστε αισθάνεται την ανάγκη να επικαλείται τη βοήθεια του Θεού. Ο λόγος του Θεού αλλά και η πατερική σκέψη τονίζουν τις πνευματικές ευεργεσίες που μπορεί ο άνθρωπος ν’ αποκομίσει από τους διάφορους πειρασμούς, με την προϋπόθεση βέβαια ότι στέκεται απέναντί τους με πίστη και ελπίδα. Όταν νεκρώνει στη ζωή του το δικό του θέλημα για να φανερώνεται εκείνο του Θεού, ως πυξίδα στη ζωή του.
Οι Πατέρες της Εκκλησίας δεν σταματούν να υπενθυμίζουν ότι ο άνθρωπος με τις δοκιμασίες και τις θλίψεις φωτίζεται, γιατί ο πόνος τον οδηγεί στην ταπείνωση και τον επαναφέρει στη φυσική ψυχική του κατάσταση. Ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακας αναφέρει: «οι πνευματικά αδύνατοι ας γνωρίζουν ότι ο Θεός τους επισκέπτεται, όταν εμφανίζονται σωματικές ταλαιπωρίες και κίνδυνοι και εξωτερικοί πειρασμοί. Ενώ οι τέλειοι ας Τον γνωρίζουν από την παρουσία του Αγίου Πνεύματος και από την προσθήκη των χαρισμάτων».
Παράδειγμα αγίων
Εν μέσω θλίψεων, δοκιμασιών αλλά και του μαρτυρίου, έλαμψαν σε ύψη τελείωσης οι άγιοι που κοσμούν το Ορθόδοξο χριστιανικό στερέωμα της Εκκλησίας. Η ακτινοβολία που εκπέμπουν μέσα από τη θεάρεστη ζωή τους, τα θαύματα και το μαρτύριο τους, αποτελούν ισχυρό οδοδείκτη για την εν Χριστώ ζωή του κάθε ανθρώπου προσωπικά. Τέτοιες ήταν και οι άγιες μορφές που τιμά σήμερα η Εκκλησία, ο Σωσθένης, ο Κηφάς, ο Σωφρόνιος και ο Δαμιανός, επίσκοπος στην Κύπρο.
Η υπομονή στις δοκιμασίες της ζωής, σύμφωνα με το παράδειγμα των αγίων της Εκκλησίας μας αλλά και της συγκύπτουσας γυναίκας του Ευαγγελίου, καταξιώνουν τον άνθρωπο να φαντάζει χαριτωμένη εικόνα του Θεού που ακτινοβολεί στους ορίζοντες της αιωνιότητας.
Αγαπητοί αδελφοί, ο δρόμος που έδειξε η συγκύπτουσα γυναίκα, η οποία μετά τη θεραπεία της από τον Κύριο «παραχρήμα ανωρθώθη και εδόξαζε τον Θεόν» ας γίνει και δική μας σταθερή πορεία στη ζωή. Ο πόνος, η θλίψη, η ασθένεια, ακόμα και αυτός ο θάνατος, σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να λυγίζουν τον άνθρωπο που είναι οριζοντιωμένος στην κοινωνία της αγάπης του Θεού. Ας αφήσουμε, λοιπόν, τον εαυτό μας να γεύεται εμπειρικά την υπέρβαση αυτή ως μια δυνατότητα θείας ευλογίας.
Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος
*************************************************
Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. Προς Εφεσίους: β΄ 14-22
Aὐτὸς γάρ ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν, ὁ ποιήσας τὰ ἀμφότερα ἓν καὶ τὸ μεσότοιχον τοῦ φραγμοῦ λύσας, τὴν ἔχθραν, ἐν τῇ σαρκὶ αὐτοῦ τὸν νόμον τῶν ἐντολῶν ἐν δόγμασι καταργήσας, ἵνα τοὺς δύο κτίσῃ ἐν ἑαυτῷ εἰς ἕνα καινὸν ἄνθρωπον ποιῶν εἰρήνην, 16 καὶ ἀποκαταλλάξῃ τοὺς ἀμφοτέρους ἐν ἑνὶ σώματι τῷ Θεῷ διὰ τοῦ σταυροῦ, ἀποκτείνας τὴν ἔχθραν ἐν αὐτῷ· καὶ ἐλθὼν εὐηγγελίσατο εἰρήνην ὑμῖν τοῖς μακρὰν καὶ τοῖς ἐγγύς, ὅτι δι\' αὐτοῦ ἔχομεν τὴν προσαγωγὴν οἱ ἀμφότεροι ἐν ἑνὶ Πνεύματι πρὸς τὸν πατέρα. ἄρα οὖν οὐκέτι ἐστὲ ξένοι καὶ πάροικοι, ἀλλὰ συμπολῖται τῶν ἁγίων καὶ οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ, ἐποικοδομηθέντες ἐπὶ τῷ θεμελίῳ τῶν ἀποστόλων καὶ προφητῶν, ὄντος ἀκρογωνιαίου αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐν ᾧ πᾶσα ἡ οἰκοδομὴ συναρμολογουμένη αὔξει εἰς ναὸν ἅγιον ἐν Κυρίῳ· ἐν ᾧ καὶ ὑμεῖς συνοικοδομεῖσθε εἰς κατοικητήριον τοῦ Θεοῦ ἐν Πνεύματι.
Απόδοση στη νεοελληνική:
Επειδή, αυτός είναι η ειρήνη μας, ο οποίος έκανε τα δύο μέρη ένα, και γκρέμισε το μεσότοιχο του φραγμού, καταργώντας την έχθρα επάνω στη σάρκα του, τον νόμο των εντολών, που είναι στα διατάγματα, ώστε, στον εαυτό του, να κτίσει τούς δύο σε έναν καινούργιο άνθρωπο, φέρνοντας ειρήνη και να συμφιλιώσει και τους δύο σε ένα σώμα προς τον Θεό διαμέσου τού σταυρού, αφού θανάτωσε διαμέσου αυτού την έχθρα. Και όταν ήρθε, κήρυξε ευαγγέλιο ειρήνης σε σας που ήσασταν μακριά, και σ\' αυτούς που ήσαν κοντά επειδή, διαμέσου αυτού έχουμε και οι δύο την είσοδο προς τον Πατέρα με ένα Πνεύμα.
Επομένως, λοιπόν, δεν είστε πλέον ξένοι και πάροικοι, αλλά συμπολίτες των αγίων και οικείοι τού Θεού, που εποικοδομηθήκατε επάνω στο θεμέλιο των αποστόλων και των προφητών, που ακρογωνιαία πέτρα είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός στον οποίο κάθε οικοδομή, καθώς συναρμολογείται, αυξάνει σε έναν άγιο ναό εν Κυρίω στον οποίο κι εσείς συνοικοδομείστε σε κατοικητήριο του Θεού διαμέσου τού Πνεύματος.
ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. Κατά Λουκάν: ιγ΄10-17
Ἦν δὲ διδάσκων ἐν μιᾷ τῶν συναγωγῶν ἐν τοῖς σάββασι. καὶ ἰδοὺ γυνὴ ἦν πνεῦμα ἔχουσα ἀσθενείας ἔτη δέκα καὶ ὀκτώ, καὶ ἦν συγκύπτουσα καὶ μὴ δυναμένη ἀνακύψαι εἰς τὸ παντελές. ἰδὼν δὲ αὐτὴν ὁ Ἰησοῦς προσεφώνησε καὶ εἶπεν αὐτῇ· Γύναι, ἀπολέλυσαι τῆς ἀσθενείας σου· καὶ ἐπέθηκεν αὐτῇ τὰς χεῖρας· καὶ παραχρῆμα ἀνωρθώθη καὶ ἐδόξαζε τὸν Θεόν. ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἀρχισυνάγωγος, ἀγανακτῶν ὅτι τῷ σαββάτῳ ἐθεράπευσεν ὁ Ἰησοῦς, ἔλεγε τῷ ὄχλῳ· Ἓξ ἡμέραι εἰσὶν ἐν αἷς δεῖ ἐργάζεσθαι· ἐν ταύταις οὖν ἐρχόμενοι θεραπεύεσθε, καὶ μὴ τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου. ἀπεκρίθη οὖν αὐτῷ ὁ Κύριος καὶ εἶπεν· Ὑποκριτά· ἕκαστος ὑμῶν τῷ σαββάτῳ οὐ λύει τὸν βοῦν αὐτοῦ ἢ τὸν ὄνον ἀπὸ τῆς φάτνης καὶ ἀπαγαγὼν ποτίζει; ταύτην δὲ, θυγατέρα Ἀβραὰμ οὖσαν, ἣν ἔδησεν ὁ σατανᾶς ἰδοὺ δέκα καὶ ὀκτὼ ἔτη, οὐκ ἔδει λυθῆναι ἀπὸ τοῦ δεσμοῦ τούτου τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου; καὶ ταῦτα λέγοντος αὐτοῦ κατῃσχύνοντο πάντες οἱ ἀντικείμενοι αὐτῷ, καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἔχαιρεν ἐπὶ πᾶσι τοῖς ἐνδόξοις τοῖς γινομένοις ὑπ\' αὐτοῦ.
Απόδοση στη νεοελληνική:
Και το σάββατο δίδασκε σε μια από τις συναγωγές και νάσου, μια γυναίκα που είχε πνεύμα ασθένειας δέκα οκτώ χρόνια, και ήταν κυρτωμένη, και δεν μπορούσε να σηκωθεί εντελώς όρθια. Ο Ιησούς, βλέποντάς την, φώναξε, και της είπε: Γυναίκα, είσαι ελευθερωμένη από την ασθένειά σου.
Και έβαλε επάνω της τα χέρια κι αμέσως ανορθώθηκε, και δόξαζε τον Θεό.
Και απαντώντας ο αρχισυνάγωγος, επειδή αγανακτούσε ότι ο Ιησούς θεράπευσε κατά το σάββατο, έλεγε στο πλήθος: Υπάρχουν έξι ημέρες, στις οποίες πρέπει να εργάζεστε μέσα σ\' αυτές, λοιπόν, να έρχεστε να θεραπεύεστε, και όχι κατά την ημέρα τού σαββάτου.
Ο Κύριος, λοιπόν, απάντησε σ\' αυτόν, και είπε: Υποκριτή, κάθε ένας από σας δεν λύνει το βόδι του κατά το σάββατο ή το γαϊδούρι του από τη φάτνη, και φέρνοντάς το το ποτίζει;
Κι αυτή, που είναι θυγατέρα τού Αβραάμ, την οποία, δέστε, ο σατανάς την έδεσε δέκα οκτώ χρόνια, δεν έπρεπε να λυθεί απ\' αυτό το δέσιμο κατά την ημέρα τού σαββάτου;
Και ενώ αυτός έλεγε αυτά, ντροπιάζονταν όλοι οι εναντίοι του και ολόκληρο το πλήθος χαιρόταν για όλα τα ένδοξα έργα, που γίνονταν απ\' αυτόν.
(Επιμέλεια: Παναγιώτης Παπακυριακού, Θεολόγος)
