Δημοσιεύτηκε: Νοέμβριος 01. 2013 14:04
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του επισκόπου Χύτρων (Κυθρέας) Δημητριανού και του αρχιεπισκόπου Κων/πόλεως Παύλου.
Σήμερα πανηγυρίζουν η Κυθρέα, η επισκοπή των Χύτρων, ο Λάρνακας της Λαπήθου, η Ομορφίτα, η Φλάσου, η ομώνυμη κοινότητα του Αγίου Δημητριανού στην Αρσινόη, το εκκλησάκι του Αγίου στο Κούριο, στον Άγιο Αμβρόσιο της Κερύνειας και στη Λακατάμια.
Ο Άγιος Δημητριανός έζησε στα χρόνια του βασιλιά Θεόφιλου του εικονομάχου. Γεννήθηκε στο χωριό Συκά της επαρχίας Κυθηρίας από πατέρα ιερέα και μητέρα ευσεβή και φιλόθεο.
Νυμφεύθηκε με κόρη ευγενή και χριστιανή, η οποία σύντομα απέθανε.
Ακολούθως, αποφάσισε την ολοκληρωτική αφοσίωση στο Θεό μέσω της οδού του Μοναχισμού. Εκάρει Μοναχός, αφιερώνοντας τα πάντα στην Εκκλησία, και στη συνέχεια χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος από τον επίσκοπο Χύτρων Ευστάθιο, τον οποίο και διαδέχτηκε στον επισκοπικό θρόνο.
Πράος, ήσυχος, μετρημένος, ευπρόσιτος και θαρραλέος, ο Επίσκοπος Δημητριανός είδε τους βαρβάρους, όπως αναφέρει το συναξάρι του, να αιχμαλωτίζουν το ποίμνιό του και να το μεταφέρουν στη Βαβυλώνα. Ο επίσκοπος Χύτρων ακολούθησε το λαό του στην εξορία και την αιχμαλωσία, και κατόπιν με τις δεήσεις και τις αγρυπνίες του, ο Θεός ελευθέρωσε το λαό του κι όλοι μαζί, λαός και επίσκοπος, επέστρεψαν στην Κύπρο. Απέθανε οσιακά και σε βαθιά γεράματα, αφήνοτας ιερή παρακαταθήκη στους επίγονους του, ως λαμπρός ποιμενάρχης της επισκοπής Χύτρων.
Ο άγιος Παύλος, ο ομολογητής, από τη Θεσσαλονίκη, ήταν γραμματέας του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Αλεξάνδρου, τον οποίο και διαδέχτηκε στο θρόνο. Ο αυτοκράτορας Κωνστάντιος, όντας Αρειανός, όταν το πληροφορήθηκε δυσανασχέτησε, και τον απομάκρυνε από τον πατριαρχικό θρόνο, εξορίζοντάς τον στην Αρμενία.
Μία μέρα ενώ τελούσε τη Θεία Λειτουργία όρμησαν καταπάνω του Αρειανοί και τον έπνιξαν με το ίδιο του το αρχιερατικό ωμοφόριο. Έτσι, παρέδωσε μαρτυρικά την ψυχή του στον Κύριο, παραμένοντας σταθερός στην ορθόδοξη πίστη και υπομένοντας όλες τις κακουχίες.
Τόσο ο Άγιος Δημητριανός όσο και ο Άγιος Παύλος ο Ομολογητής, που τιμούμε σήμερα, αποτελούν τη ζωντανή απάντηση στο ερώτημα για το ποιο είναι το μέγεθος και το μέτρο της φροντίδας, πνευματικής και εθνικής, από μέρους των Ιεραρχών της Εκκλησίας μας, που έχουν επίγνωση της αποστολής τους, μακριά από κάθε αλαζονεία και λαϊκισμό, και νυχθημερόν μεριμνούν για την επιβίωση του λαού του Θεού, ο οποίος απειλείται από διάφορους ορατούς και αοράτους εχθρούς.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου
