Δημοσιεύτηκε: Οκτώβριος 01. 2013 07:55
Σήμερα, 1η Οκτωβρίου, η Εκκλησία εορτάζει την αγία Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου, που μετατίθεται στις 28 Οκτωβρίου, και συνεορτάζεται με την Εθνική επέτειο.
Τιμούμε επίσης τον Απόστολο Ανανία, ο οποίος είναι γνωστός από τη θαυμαστή παρουσία του Κυρίου στον Απόστολο Παύλο στη Δαμασκό, και μαρτύρησε επί ηγεμόνα Λουκιανού, τον όσιο Γρηγόριο τον Δομέστικο, καθώς και δύο μεγάλους υμνογράφους: το Ρωμανό το Μελωδό και τον Ιωάννη Κουκουζέλη.
Ο Ρωμανός ο Μελωδός, αρχικά είχε χρηματίσει διάκονος στην Εκκλησία της Βηρυτού. Κατόπιν μετέβηκε στην Κωνσταντινούπολη και έμεινε στο Ναό της Θεοτόκου των Βλαχερνών, όπου με πίστη και βαθειά ταπείνωση παρακολουθούσε τα αναγνώσματα και τα ψαλλόμενα κατά τις λατρευτικές ακολουθίες.
Ο Ρωμανός έζησε την φανέρωση της παρουσίας της Θεοτόκου, γεγονός που επέδρασε στη ψυχή του με αποτέλεσμα να συνθέσει το γνωστό τροπάριο της Γέννησης τού Χριστού: «Ἡ Παρθένος σήμερον τὸν ὑπερούσιον τίκτει ..». Από την στιγμή εκείνη, ο όσιος Ρωμανός ξεκίνησε να αξιοποιεί το ποιητικό τάλαντο με αποτέλεσμα να αναδειχθεί ο εξοχότερος και μεγαλύτερος μελωδός της Εκκλησίας μας.
Ο Όσιος Ιωάννης ο Κουκουζέλης ήταν άριστος μουσικός και καλλικέλαδος. Καταγόταν από το Δυρράχιο και έζησε στα χρόνια των Κομνηνών. Η ευσεβής μητέρα του, μετά το θάνατο του συζύγου της, έδωσε την ευκαιρία στο παιδί της να μάθει τα ιερά γράμματα και τη ζωή της Εκκλησίας.
Σε κατάλληλη ηλικία αναχώρησε για τη μοναχική πολιτεία του Αγίου Όρους, όπου μόνασε στο κελί των Αρχαγγέλων της Μεγίστης Λαύρας. Αφού έζησε οσιακά, απεβίωσε ειρηνικά στις αρχές του 15ου μ. Χ. αιώνα, ψάλλοντας θεσπέσιους ύμνους προς τον Θεό.
Στον μεν Ρωμανό δόθηκε η ευλογία να συνθέσει τα λαμπρά κοντάκια, χίλια τον αριθμό, στον δε μοναχό Ιωάννη Κουκουζέλη η κατανυχτική και καλλικέλαδη ψαλμωδία του προς την Θεοτόκο.
Και οι δύο παραδόσεις των θαυμαστών αυτών γεγονότων που αφορούν δύο σπουδαίους μελουργούς της Εκκλησίας, μάς διδάσκουν πως ο κάθε άνθρωπος είναι προικισμένος με κάποιο τάλαντο, ως δώρο του Θεού, και το οποίο πρέπει να καλλιεργεί και να πολλαπλασιάζει, με ταπείνωση, προς δόξα Θεού και για ωφέλεια των συνανθρώπων του.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου
