Μνήμη των Μαρτύρων Βυζαντινού, Μαξίμου, Νικήτα του Γότθου και των συν αυτώ, και του Νεομάρτυρος Ιωάννου του Κρητός (†1811).
Ο άγιος Νικήτας ο Γότθος, γεννήθηκε στη χώρα των Γότθων από γονείς ευγενείς και πλουσίους. Από παιδί διδάχτηκε τη χριστιανική πίστη από τον επίσκοπο Θεόφιλο. Ανέπτυξε πλούσια πνευματική δράση και διάδωσε με πολλή ζήλο και διάκριση την διδασκαλία του αναστημένου Χριστού.
Για την χριστιανική δράση που ανέπτυξε συνελήφθη από τον ηγεμόνα Αθανάσιο, ο οποίος προσπάθησε να τον κάνει να αρνηθεί την πίστη του στον αληθινό Θεό. Ο Άγιος Νικήτας δεν φοβήθηκε να ομολογήσει ότι ήταν χριστιανός, αφού μέσα του ήταν πεπληρωμένος από την παρουσία του αγίου Πνεύματος. Ο ηγεμόνας εξαγριώθηκε και διέταξε να του σπάσουν τα κοκάλα, και στη συνέχεια να τον ρίξουν στη φωτιά, όπου και βρήκε το θάνατο. Το σώμα του όμως έμεινε ανέπαφο από τις φλόγες, γι’ αυτό το πήρε κάποιος χριστιανός και το διαφύλαξε σε θήκη.
Η αγαθή διάθεση του ανθρώπου, η διακριτική σχέση με την Εκκλησία και τον κόσμο και η θυσιαστική πορεία της επίγειας ζωής προς τον συνάνθρωπο ανταμείβεται από το Θεό με τρόπο θαυμαστό και ωφέλιμο.
Επιμέλεια: Επ. Μ. Γρ.
Απολυτίκιον
Νίκην έστησας κατά την πλάνης, νίκην είληφας άφθαρτον γέρας επαξίως Νικήτα φερώνυμε. συ γαρ νικήσας εχθρών την παράταξιν, δια πυρός τον αγώνα ετέλεσας. Μάρτυς ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.