Δημοσιεύτηκε: Σεπτέμβριος 09. 2013 08:12
Σήμερα, η εκκλησία επιτελεί Σύναξη των αγίων και δικαίων θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, και τιμά τη μνήμη των Μαρτύρων Σεβηριανού και Χαρίτωνος, των Οσίων Θεοφάνους ομολογητού και Ιωσήφ, του Ρώσου.
Η σύναξη των δικαίων γονέων της Υπεραγίας Θεοτόκου, σύμφωνα με την αρχαία εκκλησιαστική παράδοση, ορίστηκε την επομένη του γενεσίου της Θεοτόκου, για τον λόγο ότι αυτοί έγιναν πρόξενοι της παγκόσμιας σωτηρίας με την γέννηση της κόρης τους. Ο Ιωακείμ ήταν από τη φυλή του Ιούδα και απόγονος του Δαβίδ. Νυμφεύτηκε την Άννα, θυγατέρα του Ματθάν Ιερέως από τη φυλή του Λευΐ και της Μαρίας, γυναικός αυτού, από τη φυλή του Ιούδα. Αφού, το ζεύγος Ιωακείμ και Άννας πέρασαν τη ζωή του θεάρεστα, ο μεν Ιωακείμ πέθανε οκτώ χρόνια από τα Εισόδια της Θεοτόκου στο ναό, σε ηλικία 92 ετών, η δε Άννα 11 μήνες μετά τον θάνατο του Ιωακείμ, σε ηλικία 83 ετών. (Την Θεοτόκο απέκτησαν θαυματουργικά, σε ηλικία 80 ετών ο Ιωακείμ και 70 η Άννα).
Ο άγιος Μάρτυρας Σεβηριανός, που τιμά σήμερα η Εκκλησία μας, ήταν ευσεβής πλούσιος χριστιανός, ο οποίος έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Λικινίου και διακρινόταν για τη φιλανθρωπία και τη χριστιανική του διδασκαλία. Με τη φλόγα της πίστεως και τον ένθεο ζήλο του ενεθάρρυνε πολλούς χριστιανούς να υποστούν με καρτερία τα βάσανα και τα μαρτύρια. Ο άρχοντας Λικίνιος μεταχειρίσθηκε πολλούς τρόπους και διάφορες υποσχέσεις για να μετατρέψει τον γεμάτο ανδρεία και αυταπάρνηση Σεβηριανό από τη χριστιανική πίστη.
Τότε χολωμένος ο άρχοντας από τις αλλεπάλληλες αποτυχίες στις μάταιες προσπάθειές του διέταξε να τον βασανίσουν και ν΄ανοίξουν στο σώμα του πολλές πληγές. Τα φρικτά βασανιστήρια συνεχίστηκαν έως ότου το μάρτυρα βρήκε ο θάνατος και με τον τρόπο αυτό δέχθηκε το αμαράντινο στεφάνι της δόξης του Χριστού.
Επιμέλεια: Ε. Μ. Γρ.
