Η αγία μας Εκκλησία τιμά τη μνήμη του αγίου μάρτυρος Μύρωνος, που έζησε στην Αχαΐα κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Δεκίου. Εξαιτίας της σθεναρής στάσης του απέναντι στον ασεβή έπαρχο Αντίπατρο, που ήθελε να εξαφανίσει κάθε χριστιανικό στοιχείο από την περιοχή, ο Μύρων συνελήφθη και υποβλήθηκε σε φρικτά βασανιστήρια.
Όμως, η χάρη του Χριστού και οι πρεσβείες της Υπεραγίας Θεοτόκου, τον διέσωσαν, με αποτέλεσμα πολλοί ειδωλολάτρες να οδηγηθούν στην αληθινή πίστη.
Τελικά, ο Άγιος Μύρων εστάλη σιδηροδέσμιος στην Κύζικο, όπου με εντολή του τοπικού άρχοντα αποκεφαλίσθηκε.
Τιμούμε ακόμη σήμερα τη μνήμη του αγίου Δημητρίου του νεομάρτυρα, που έζησε στα τέλη του 18ου αιώνα μ. Χ. Καταγόταν από τη Σαμαρίνα και σε νεανική ηλικία αφιερώθηκε στο Χριστό, προσερχόμενος σε μοναστήρι της Ηπείρου. Ασκούσε με ζήλο τα μοναχικά του καθήκοντα, αλλά δεν παρέλειπε να διδάσκει το λόγο του Χριστού, στα τουρκοκρατούμενα χωριά της Θεσσαλίας.
Στα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν την αποτυχημένη εξέγερση του ιερέα Ευθύμιου Βλαχάβα, που έγινε το 1808, ο Δημήτριος συνελήφθη από τους Τούρκους και οδηγήθηκε στον Αλή Πασά, με διαταγή του οποίου υποβλήθηκε σε απάνθρωπα βασανιστήρια, τα οποία υπέμεινε με πίστη και καρτερικότητα.
Τελικά τον έκτισαν μέσα σε τοίχο, όπου εξέπνευσε μετά από δέκα μαρτυρικές ημέρες. Ένας Τούρκος, που θαύμασε τη γενναιότητά του, πίστεψε στο Χριστό, με συνέπεια να οδηγηθεί και ο ίδιος στο μαρτύριο.
Ακόμη και σήμερα υπάρχουν χριστιανοί ανά την υφήλιο, που ζουν το ιερό Ευαγγέλιο «εν τω κρυπτώ» δια τον φόβον των ανθρώπων και τους ποικίλους πειρασμούς.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου