Δημοσιεύτηκε: Ιούλιος 29. 2013 11:41
Ο Δήμος Λύσης και οι οικογένειες των Ηρώων τέλεσαν το Εθνικό Μνημόσυνο των Ηρώων Λύσης του Απελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-59, ΓΡΗΓΟΡΗ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ, ΠΑΤΡΟΚΛΟΥ ΚΟΚΚΙΝΟΥ, ΜΙΧΑΗΛ ΚΚΑΪΛΗ (ΣΙΑΛΟΥ), ΚΑΛΛΗ ΣΑΚΚΑ, ΔΗΜΗΤΡΑΚΗ Φ. ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΟΥΡΟΥΛΛΑ, ΓΕΩΡΓΙΟΥ Χ\'\'ΙΩΝΑ και ΧΡΙΣΤΟΦΗ ΠΑΝΑΓΙΔΗ και των δολοφονηθέντων από τους Τούρκους, ΜΙΧΑΗΛ ΤΤΟΥΜΠΑ και ΠΕΤΡΟΥ και ΠΑΥΛΟΥ ΝΙΚΟΛΕΤΤΗ, την Κυριακή, 4 Αυγούστου 2013, στο Εξωκλήσι του Αγίου Ευφημιανού στον Κόρνο.
Της Θείας Λειτουργίας και του μνημοσύνου προέστη ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος και έψαλε η χορωδία "Κ. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ"με χοράρχη το κ. Κυριάκο Γρηγορά.
Επιμνημόσυνο λόγο εκφώνησε ο κ. Γεώργιος Ξυστούρης, αγωνιστής του Απελευθερωτικού Αγώνα ΕΟΚΑ 1955-59.
Αντί στεφάνων έγιναν εισφορές για το Μέλαθρο Αγωνιστών ΕΟΚΑ.
********************************************************************************************************************
Ακολουθεί ο επιμνημόσυνο λόγος του κ. Γιώργου Ξιστούρη:
Επιμνημόσυνος λόγος στο επίσημο μνημόσυνο για τους πεσόντες Λυσιώτες αγωνιστές της ΕΟΚΑ 1955-1959
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ, Κυριακή 4, 2013.
Εξωκκλήσι Αγίου Ευφημιανού
ΚΟΡΝΟΣ
Θεοφιλέστατε, κε Δήμαρχε
Αγαπητοί συγχωριανοί, συναγωνιστές
Φίλοι και Φίλες
Μνημονεύουμε σήμερα τη μεγάλη θυσία των παλληκαριών του χωριού μας, και τιμούμε τους οκτώ νέους της δικής μας γενιάς, που στο αποκορύφωμα του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα θυσιάστηκαν στο βωμό της πατρίδας μας. Είναι της γενιάς μας αντιπρόσωποι αιώνιοι, φάροι καθοδηγητικοί του δρόμου προς κάθε ηθικήν αξία και άδολο πατριωτισμό.
Παράλληλα αποδίδουμε φόρο τιμής, ως μια μορφή ηθικού χρέους, προς τους συγχωριανούς μας, που σφαγιάστηκαν, την ίδια περίοδο, από τους Τούρκους, αποτελώντας, όπως θα λέγαμε σήμερα, παράπλευρες απώλειες του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα.
Μνημονεύουμε με τη θυσία σας, αδέλφια μας, εκείνη την άνευ προηγουμένου στην ιστορία μας εθνικήν έξαρση λαού και ηγεσίας, εκείνο το εθνικό ξέσπασμα του λαού μας ενάντια στην αναχρονιστική συντήρηση της αποικιοκρατικής κατοχής του νησιού μας από τους Άγγλους.
Τι να πρωτοθυμηθεί και τι να πρωτοθαυμάσει κανείς…. Τη θυσία σας αδέλφια συναγωνιστές ή εκείνο το « Χαλάλι της πατρίδας μας» που αντιπροσώπευε όλες τις μάνες, τους γονείς σας, τους αγαπημένους σας, ή εκείνη την περηφάνεια που σκεπάζει ολόκληρο το χωριό, όλη την Κύπρο, ή τέλος εκείνη την εθνική και θρησκευτική υποδομή που συνειδητά ή και ασυνείδητα δημιούργησαν και συντήρησαν διαχρονικά οι προηγούμενες γενιές αυτού του τόπου και που για σας αποτέλεσε εφαλτήριο προς την αιωνιότητα ;
Κάπου στις αρχές της 10ετίας του 1990 σε ένα επετειακό ραδιοφωνικό πρόγραμμα για τη θυσία του Γρηγόρη Αυξεντίου, φίλη δημοσιογράφος, ποιήτρια και συγγραφέας, θαυμάστρια του Γρηγόρη και της εν γένει προσφοράς της Λύσης στον αγώνα, μου ζήτησε να της δώσω μια περιγραφή της Αντωνούς Πιερή Αυξεντίου. Η απάντησή μου ήταν και είναι και τώρα, ότι «Η Αντωνού Πιερή Αυξεντίου είναι η αυθεντική εκπρόσωπος της ηρωiκής Ελληνίδας μάνας, της γενιάς του αγώνα του 1955-1959, που με μεγαλείο ψυχής έχει δεχθεί με υπερηφάνεια την επιλογή του παιδιού της να θυσιασθεί για την πατρίδα».
θυσία σας ήταν ιστορικά η τελευταία αγνή πατριωτική προσφορά οργανωμένου αγώνα για την απελευθέρωση του νησιού μας. Ήταν η τελευταία έκφραση εθελοντικής προσφοράς και πρακτική απόδοση των ηθικών αξιών που διαχρονικά συντήρησαν και με τις οποίες ζούσαν το όνειρο της λευτεριάς οι γονείς και οι πρόγονοί μας. Εσάς έχουμε ως φάρο αιώνιο να μας δείχνει το δρόμο και να μας θυμίζει έστω και επετειακά τον μοναδικό δρόμο της ανιδιοτελούς θυσίας στα πλαίσια των εθνικών αγώνων.
Ότι ακολούθησε ήταν εντεταλμένες υπηρεσίες στα πλαίσια του οργανωμένου κράτους και του εθνικού στρατού. Δεν ήταν όπως η έκφραση εκείνης της δικής σας αγνής προβολής των ηθικών αξιών που ζούσαμε τότε.
Εσείς θρονιαστήκατε στην αιωνιότητα, όταν στην Κύπρο, και ασφαλώς στο χωριό μας, στη Λύση, ανθούσε εκείνο το αγνό όραμα της Ελλάδος, εκείνος ο εθνικός πόθος για την Ένωση με την Ελλάδα, και εκεί ακριβώς βρεθήκατε στην κορφή της δόξας εκείνου του ανεπανάληπτου αγώνα της ΕΟΚΑ.
Η Θεία Πρόνοια έχει τιμήσει και ευνοήσει τη δική μας γενιά δίνοντας σε μας το μεγάλο δώρο ζωής να υλοποιήσουμε, με τον αγώνα του 1955- 1959, σαν προέκταση του εθνικού απελευθερωτικού αγώνα του 1821 , ένα όνειρο γενεών με το οποίο είχε γαλουχηθεί αιώνες ο κυπριακός λαός. Όποιος δεν έχει γευτεί εκείνο το Θείο Δώρο, στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, δεν μπορεί να καταλάβει, να συλλάβει και να πιστέψει τo μέγεθος εκείνου του θείου δώρου και φυσικά να δικαιολογήσει και να ερμηνεύσει το μεγαλείο της θυσίας σας.
Με τον τετραετή απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ μέσα από τις μάχες, τις θυσίες, τις αγχόνες, τα ολοκαυτώματα αλλά και τα, πολλές φορές, φρικτά βασανιστήρια εσάς των αγέρωχων και αντάξιων γιγάντων της θρυλικής εποποιίας, έδωσε εκείνη η γενιά των θρύλων δείγμα γραφής του ηρωισμού και της ακατανίκητης πίστης στα ιδανικά της πατρίδος, με τα οποία γενεές γενεών αυτού του τόπου ήταν ισχυρά αρματωμένες.
Σήμερα που υπάρχει μια τάση υποχώρησης, μια συρρίκνωση της εθνικής μνήμης λόγω της αρνητικής πορείας στην επίλυση του εθνικού θέματος και των πολλαπλών προβλημάτων οικονομικών και κοινωνικών και πολλών άλλων , που οδήγησαν πολλούς συνανθρώπους μας στο έσχατο σημείο απόγνωσης και απελπισίας.
Σήμερα που επικρατεί η διαφθορά, η αδιαντροπιά και η αρπακτικότητα, και όσον αφορά στη στρατιωτική θητεία των νέων μας, ένας καινούργιος όρος, η φυγοστρατία, η ανιδιοτελής ηρωική και ανεπανάληπτη θυσία σας αποτελεί σημείον αναφοράς.
Ο χωρισμός μας από τις ηθικές αξίες που εσείς υπηρετήσατε με τον αγώνα και τη θυσία σας δυστυχώς είχε τις οδυνηρές επιπτώσεις που σήμερα όλοι βιώνουμε.
Ποιοι και πόσοι άραγε σήμερα θα μπορούσαν όρθιοι να σας κοιτάξουν στα μάτια, ποιάς μορφής εξουσίες θα τολμούσαν να ισχυρισθούν ότι αξιοποίησαν σωστά τον αγώνα σας ή ότι φάνηκαν αντάξιες της θυσίας σας;
Σας ευγνωμονούμε και σας θαυμάζουμε αδέλφια μας. Αιωνία σας η μνήμη.
Γιώργος Ξυστούρης, 4/8/2013
