Ἡ A.Θ.Μ. ὁ Πάπας καί Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας κ.κ. Θεόδωρος Β΄, ἐξαίρων τήν προσφοράν τοῦ Διευθυντοῦ τοῦ Κεντρικοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Ταμείου τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου κ. Ἰωάννου Χαριλάου, πρός τό Παλαίφατον Πατριαρχεῖον Ἀλεξανδρείας καί Πάσης Ἀφρικῆς, ἀπεφάσισεν, ὅπως τιμήσῃ αὐτόν, διά ἀνωτάτης διακρίσεως τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας.
Ἡ Τελετή Ἀπονομῆς πραγματοποιήθηκε τήν Κυριακήν, 16ην Ἰουνίου 2013, εἰς τό Μέγα Συνοδικόν τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Κύπρου.
******************************************************
ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΗΜΟΦΟΡΗΣΗ
ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΟΥ Κ.Ε.Τ. ΚΥΡΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΑΡΙΛΑΟΥ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
ΚΥΡΙΟ ΚΥΡΙΟ ΘΕΟΔΩΡΟ ΤΟΝ Β.
ΜΕΓΑ ΣΥΝΟΔΙΚΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΚΥΠΡΟΥ
ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΙΟΥΝΙΟΥ 2013
Μέσα στα πλαίσια μιας σεμνής και ιεροπρεπούς τελετής, που έλαβε χώρα στο Μέγα Συνοδικό τής Ιεράς Αρχιεπισκοπής, η Α.Θ. ο Μακαριώτατος Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κύριος κύριος Θεόδωρος ο Β΄τίμησε, « δια τας ποικίλας και πολλαπλάς του υπηρεσίας προς το παλαίφατο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας» τον Διευθυντής τού Κεντρικού Εκκλησιαστικού Ταμείου τής Εκκλησίας τής Κύπρου κύριο Ιωάννη Χαριλάου.
Στη τελετή παρέστη ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κύριος κύριος Χρυσόστομος ο Β΄, πλείστα Μέλη τής Ιεράς Συνόδου, ο Υπουργός Παιδείας κύριος Κυριάκος Κενεβέζος, συνάδελφοι, φίλοι και εκτιμητές τού έργου τού κυρίου Χαριλάου.
Η Βυζαντινή χορωδία τής Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου υπό τη διεύθυνση τού Μουσικολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου πατρός Δημητρίου Δημοσθένους διήνθησε την όλη τελετή και τής προσέδωσε Βυζαντινή μεγαλοπρέπεια. Οι εκκλησιαστικοί ύμνοι τους οποίους έψαλλε δημιούργησαν μία κατανυκτική ατμόσφαιρα και ανήγαγαν τις ψυχές των παρευρισκομένων στις πνευματικές σφαίρες τής Βυζαντινής Υμνολογίας.
Στην αρχή τής τελετής μίλησε η Αυτού Μακαριότης ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου, ο οποίος αναφέρθηκε στην αγάπη τού κυρίου Χαριλάου προς την Εκκλησία, στον δημιουργικό και ακαταπόνητο χαρακτήρα του, στην προσήλωσή του προς την επιτυχία των στόχων του και στην ικανότητά του να φέρει σε πέρας οποιανδήποτε αποστολή τού ανατεθεί.
Αρκετές φορές – συνέχισε ο Μακαριώτατος- μπορεί να έχει διαφορετικές απόψεις από μένα σε πολλά θέματα. Με ακούει όμως προσεκτικά, ζυγίζει τα πράγματα και στη συνέχεια μού αναπτύσσει τις δικές του θέσεις. Τις πιο πολλές φορές καταλήγει επιγραμματικά. « Μακαριώτατε, εγώ είμαι τεχνοκράτης. Το συναίσθημα σ’ αυτά τα δύσκολα θέματα δεν έχει θέση. Σάς παρακαλώ αφήστε με να ενεργήσω όπως κρίνω και αναλαμβάνω πλήρως την ευθύνη των πράξεών μου».
Κι’ έγώ, μέσα μου χαίρομαι τον άνδρα που έχει γνώμη και αναλαμβάνει πλήρως τις ευθύνες του…
Μέχρι τώρα ο κύριος Χαριλάου έχει διαγράψει μία λαμπρή πορεία δράσεως. Εργάζεται ακούραστα, μεθοδικά και αποτελεσματικά. Ωράριο γι’ αυτόν δεν υπάρχει. Πρέπει να φέρει σε πέρας τους στόχους του και έπειτα να επιστρέψει στο σπίτι του. Με τον τρόπο αυτό έχει λύσει επιτυχώς πάρα πολλά προβλήματα τής Εκκλησίας.
Αναφέρομαι ιδιαιτέρως στο περίφημο φορολογικό θέμα, το οποίο ταλάνισε δεκαετηρίδες ολόκληρες την Εκκλησία και το οποίο, πολλάκις, διάφορες κυβερνώντες το εκμεταλλεύτηκαν για να κατηγορήσουν αδίκως και ασυστόλως την Εκκλησία ότι τάχατες δεν πληρώνει τους φόρους της. Ο κύριος Ιωάννης Χαριλάου με υπομονή και μεθοδικότητα πέτυχε να το λύσει προς όφελος τού λαού μας. Η Εκκλησία έχει ακόμη και άλλα προβλήματα ενώπιόν της. Είμαι βέβαιος ότι με την ίδια μεθοδικότητα και πίστη θα βοηθήσει για να επιλυθούν και αυτά. Συνεπώς, δράττομαι κι εγώ τής ευκαιρίας, να τού απονείμω τον «πρέποντα έπαινον».
Καταληκτικά τού εύχομαι υγιεία και μακροημέρευση για το καλό τού ιδίου, της οικογένειάς του και τής Εκκλησίας.
Στη συνέχεια έλαβε τον λόγο η Α. Θ. ο Μακαριώτατος Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας κύριος κύριος Θεόδωρος, ο οποίος μιλώντας μ’ ένα πολύ πατρικό και στοργικό ύφος εξέφρασε την ευγνωμοσύνη τόσο τού ιδίου προσωπικά όσο και τού παλαιφάτου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής, προς τον κύριο Ιωάννη Χαριλάου, « δια τας ποικίλας και πολλαπλάς του υπηρεσίας προς το παλαίφατο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας».
«Στο πρόσωπό σου – είπε χαρακτηριστικά- βρήκαμε τον ένθερμο φίλο και συμπαραστάτη για κάθε μας πρόβλημα που αντιμετωπίζαμε. Νοιώθαμε ότι είσαι ο δικός μας άνθρωπος προς τον οποίο, σε κάθε στιγμή μπορούσαμε να απευθυνθούμε, να σού αναλύσουμε το θέμα μας και τους οραματισμούς μας και να ζητήσουμε τη συνδρομή σου, μέσω τής Εκκλησίας, που τόσο ένθερμα και με τόσο ζήλο διακονείς.
Του Φιλόλογου Ιωάννη Γιάγκου