Φέτος κλείνουν εκατόν χρόνια από τη γέννηση του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, του πρώτου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, που έφυγε από τη ζωή στις 3 Αυγούστου 1977, κάτω από το βάρος των δεινών που επισώρευσαν στον τόπο το πραξικόπημα και η τουρκική εισβολή το 1974.
Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ανέλαβε τα ηνία της νεοσύστατης Κυπριακής Δημοκρατίας το 1960 μέσα σε πραγματικά πολύ αντίξοες συνθήκες με γνώμονα την αγάπη του για τον τόπο και έγνοια του τη σωτηρία της Κύπρου.
Λαοφιλής, ακούραστος, με διεθνή ακτινοβολία και άξιος ηγέτης του κυπριακού λαού επέζησε όλων των συνωμοσιών εναντίον του κι έπεσε στις επάλξεις για τη δικαίωση και τη λευτεριά της Κύπρου, αφήνοντάς μας μια πολύτιμη παρακαταθήκη.
Η Βουλή των Αντιπροσώπων θέλοντας να τιμήσει τη μνήμη του ανθρώπου, του ιερωμένου και του πολιτικού Μακαρίου, διοργάνωσε εκδήλωση μνήμης και τιμής με αφορμή τα εκατόν χρόνια από τη γέννησή του, που πραγματοποιήθηκε στις 26 Μαΐου 2013, στις 8.30 το βράδυ, στο Δημοτικό Θέατρο Στροβόλου.
Χαιρετισμός εκ μέρους του Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων κ. Ευάγγελου Μεϊμαράκη από τον Αντιπρόεδρο κ. Χρήστο Μαρκογιαννάκη.
Τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Κύπρου εκπροσώπησε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος.
Ομιλητής στην εκδήλωση ήταν ο Πρόεδρος της Βουλής κ. Γιαννάκης Ομήρου.
Η εκδήλωση περιλάμβανε συναυλία του μεγάλου Έλληνα μουσικοσυνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλου, όπου παρουσιάστηκαν εκτενή αποσπάσματα από το έργο «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι» κι άλλα γνωστά έργα του συνθέτη.
Συμμετείχαν επίσης οι τραγουδιστές Λάκης Χαλκιάς, Χαράλαμπος Γαργανουράκης, Κούλης Θεοδώρου, Αντώνης Κουτρουμπής, Σοφία Μιχαηλίδου και η χορωδία ΑΡΗΣ Λεμεσού.
*************************************************
ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ
κ. ΓΙΑΝΝΑΚΗ Λ. ΟΜΗΡΟΥ
ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΜΑΚΑΡΙΟ Γ΄
ΠΟΥ ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΕΙ Η ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ
ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗΣ 100 ΧΡΟΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ
Κυριακή, 26 Μαΐου 2013 - ώρα 8.30 μ.μ.
Δημοτικό Θέατρο Στροβόλου - Λευκωσία
Βαριά η ευθύνη και δύσκολο το χρέος που επωμίσθηκα για να σας απευθύνω το λόγο σε αυτή την εκδήλωση της Βουλής των Αντιπροσώπων, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 100 χρόνων από τη γέννηση του μεγάλου ηγέτη του λαού μας, του Εθνάρχη Μακαρίου.
Είναι βαριά η ευθύνη και δύσκολο το χρέος αναφοράς στο Μακάριο, γιατί το καθήκον μας είναι να καταθέτουμε τον απολογισμό μας για τα έργα και τις ημέρες μας, για τα επιτεύγματα και τις παραλείψεις μας, σε αυτόν που ολόκληρη η ζωή του υπήρξε μια συνεχής προσφορά και θυσία για την Κύπρο.
Όμως, ο απολογισμός είναι σχεδόν αδύνατος, γιατί στην Κύπρο της συνεχιζόμενης τραγωδίας, της αγχόνης των αποικιοκρατών, της αντίστασης στην προδοσία και στο έγκλημα του 1974, της θεσμικής, της οικονομικής και της κοινωνικής κρίσης αλλά και του διαχωριστικού συρματοπλέγματος και του σκλαβωμένου Πενταδάκτυλου, τα μηνύματα δεν είναι αυτά που θα έπρεπε να είναι.
Υπό τη βαριά σκιά της απουσίας του Μακάριου, πώς να αρθρώσουμε το λόγο χωρίς τον κίνδυνο του υποκριτικού εκπεσμού και μιας επιφανειακής και επιδερμικής αναφοράς, όταν η Κύπρος βρίσκεται ακόμα διχοτομημένη, ημικατεχόμενη, με χαμένους βωμούς και εστίες, με πρόσφυγες, με αγνοούμενους, με εγκλωβισμένους;
Πώς θα μιλήσουμε στο Μακάριο και τι αναφορά θα του δώσουμε με τις εκκλησιές μας ακόμα βουβές και αλειτούργητες, με την Κερύνεια, την Αμμόχωστο και τη Μόρφου κατεχόμενες, με τα ιερά και τα όσια μας συλημένα από τον κατοχικό στρατό και με τους πρόσφυγες μας να πεθαίνουν με τον αβάστακτο καημό του γυρισμού; Με την τουρκική σημαία να καρφώνει το σώμα της Κύπρου, με την εθνική ταπείνωση να συνεχίζεται και με το κάλεσμα της ευθύνης απέναντι στην ιστορία να μας συνοδεύει ως αδιάκοπος εφιάλτης.
Εκατό χρόνια από τη γέννηση του Μακάριου. Τι να πούμε και τι να παραλείψουμε; Τη μεγάλη του μαρτυρική πορεία για την ελευθερία και την προκοπή του λαού μας;
Το παγκόσμιο κύρος του και το διεθνές του εκτόπισμα που κατέστησε την Κύπρο γνωστή σε ολόκληρη την ανθρωπότητα; Πώς να διαγράψουμε την απόπειρα διαγραφής της μνήμης, της παραχάραξης της αλήθειας και της πραγματικής ιστορίας;
Εκατό χρόνια από τη γέννηση του Μακαρίου, επιχειρούνται παραμορφώσεις και στρεβλώσεις σε ό,τι αφορά τις αρχές, τις αξίες και τις πολιτικές στις οποίες πίστευε και τις οποίες υπηρέτησε σε όλη τη διάρκεια της μαρτυρικής του πορείας, επικεφαλής του κυπριακού λαού. Τι να πούμε και τι να παραλείψουμε, όταν κυριαρχούν οι μισές αλήθειες και οι μεγάλες αλήθειες χάνονται;
Εκατό χρόνια από τη γέννηση του Μακαρίου και 36 χρόνια από το θάνατο του. Η ενότητα είναι απολύτως αναγκαία. Η εθνική λαϊκή συστράτευση και συμπόρευση, είναι όρος επιβίωσηςτου λαού και της πατρίδας. Με εθνική λαϊκή ενότητα που πρέπει να οικοδομείται, όχι με τη διαγραφή των εθνικών υποθηκών του Μακάριου και με την παραχάραξη και διαστρέβλωση των πολιτικών του, αλλά με τη διαφύλαξη της αλήθειας.
Διαβάστε όλη την ομιλία εδώ…