Μακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε Κύπρου κ. κ. Χρυσόστομε,
Στέλνω αυτή την επιστολή με μεγάλη ανησυχία στο άκουσμα της είδησης ότι η Εκκλησία μας σκέφτεται να υποθηκεύσει την περιουσία της. Οι λόγοι για την ανησυχία μου είναι πολλοί και θα προσπαθήσω να τους εξηγήσω.
Αντιλαμβάνομαι ότι η Εκκλησία παίρνει αυτή την απόφαση από αγάπη προς τον τόπο και το λαό μας. Σας εκλιπαρώ όμως να σκεφτείτε μακροπρόθεσμα και λαμβάνοντας υπόψη όχι μονάχα τα θετικά σενάρια. Σε ένα θετικό σενάριο η Εκκλησία θα έχει πάρει την σωστή απόφαση στηρίζοντας το λαό. Όμως από τις κινήσεις της Τρόικας διαφαίνεται ότι στόχος της Τρόικας δεν είναι η ενδυνάμωση της Κύπρου, αλλά η παντελής αποδυνάμωση της μέχρις ώτου βάλει χέρι στο φυσικό αέριο. Για να το πετύχει αυτό πιθανώς να στοχεύει και στην ηθική αποδυνάμωση του φρονήματος του λαού, γι’ αυτό και πιθανώς η αποδυνάμωση/εξευτελισμός της Εκκλησίας να είναι ένα μέσο προς αυτήν την οδό. Σε ένα λοιπόν αρνητικό σενάριο, όπου το κράτος δε θα είναι σε θέση να αποπληρώσει τα δάνεια προς την Τρόικα, τότε η Εκκλησία της Κύπρου θα έχει λάβει προκαταβολικά μια καταστροφική απόφαση για την ίδια και το λαό, αφού βλέποντας την περιουσία της να εκποιείται θα είναι αποδυναμωμένη να στηρίξει τον λαό στις πραγματικά δύσκολες μέρες του.
Σε περίπτωση που τα πράγματα δεν πάρουν την τροπή που όλοι ευελπιστούμε, η Εκκλησία της Κύπρου θα έχει καταστρέψει σε μια δεκαετία ότι για αιώνες ο λαός της διαφύλαξε μέσα από τουρκοκρατία και μέσα από χειρότερες εξαθλιώσεις από αυτή που σήμερα υφίσταται ο κυπριακός λαός. Υπάρχει λοιπόν σοβαρό ενδεχόμενο η περιουσία της Εκκλησίας μας να πωληθεί σε ξένα χέρια, με άγνωστους μεθόδους αξιοποίησης και με άγνωστες μεθοδεύσεις εμπλοκής των ξένων στα θέματα της Εκκλησίας μας. Αν αναλογιστούμε ότι η αποφυγή της πείνας πρέπει να είναι πρωταρχική έννοια για την εκκλησία, τότε η εκκλησία πρέπει να δώσει σημασία στη διαφύλαξη και ορθή αξιοποίηση της περιουσίας της ώστε μέχρι το τέλος να είναι δυνατό αυτή να αξιοποιηθεί από Κύπριους. Ειδικά σε ένα ενδεχόμενο πείνας ή ολικής εξαθλίωσης, η περιουσία της Εκκλησίας θα μπορούσε να θρέψει χιλιάδες στόματα, όχι με την εκποίηση της αλλά με την έξυπνη αξιοποίηση της και την καλλιέργεια της γης της. Όμως αυτές οι στιγμές δεν έχουν φθάσει, ώστε να μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι υπάρχει απόλυτη ανάγκη η περιουσία της Εκκλησίας να κινδυνεύσει να ξεπουληθεί. Κι αν ακόμη ξεπουληθεί, πάλι η Τρόικα δε μας εγγυάται ότι δε θα πεινάσουμε. Προτιμότερο να ξεπουλήσουμε το φυσικό αέριο παρά τα κειμήλια και τον πολιτισμό μας. Γιατί κακά τα ψέματα, υποθήκευση σημαίνει αυτόματα ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο παύει να είναι αμελητέο.
Αν μη τι άλλο, η Εκκλησία οφείλει να σκεφτεί πως (μέρος αυτής της περιουσίας) η περιουσία δόθηκε στην Εκκλησία για να μην παραδοθεί σε Τούρκους. Δόθηκε στην Εκκλησία για να στηρίξει το λαό στις δυσκολότερες του στιγμές. Και ξαναλέω, οι δυσκολότερες στιγμές δεν έχουν φθάσει. Θα φθάσουν όταν η Τρόικα αποδυναμώσει το κράτος μας τόσο πολύ που να πάρει το φυσικό αέριο. Και αυτό πολύ πιθανόν να βρει τρόπο να το πράξει ούτως ή άλλως, είτε με την περιουσία της Εκκλησίας, είτε χωρίς. Αν όμως η περιουσία της Εκκλησίας μας υποθηκευτεί τότε πιθανότατα θα εκποιηθεί όσο-όσο (αφού οι εκποιήσεις θα γίνονται ούτως ή άλλως σε μαζικούς αριθμούς κι από άλλους πελάτες μη εξυπηρετούμενων δανείων, επομένως η συνεισφορά της περιουσίας της εκκλησίας θα είναι ελάχιστη/μηδαμινή. Μπορεί μάλιστα να είναι και αρνητική η συνεισφορά της, αφού θα πληθύνει τον διαθέσιμο αριθμό ακινήτων προς εκποίηση. Αρκεί να σκεφτεί κανείς στα οικονομικά την προσφορά και την ζήτηση).
Σε περίπτωση λοιπόν ολικής αποδυνάμωσης της Κύπρου και επομένως εκποίησης της περιουσίας της Εκκλησίας μας, η τελευταία δε θα σταθεί έμπρακτα στον λαό, πρώτον αφού η περιουσία της θα έχει εκποιηθεί όσο-όσο, και δεύτερον δε θα μπορεί να παρέχει γη για καλλιέργεια, ούτε πνευματική/θρησκευτική στήριξη. Αν μάλιστα εκποιηθούν εκκλησίες και κειμήλια, κάτι τέτοιο θα ήταν ότι χειρότερο, αφού η παρουσία τους και μόνο ως μέρος του πολιτισμού μας, θα έδιδε θάρρος, πίστη στο λαό και την βεβαίωση ότι ενώ όλα έχουν ξεπουληθεί, η Εκκλησία παραμένει δυνατή και αλώβητη.
Η πιθανότητα εκποίησης κειμηλίων και εκκλησιών θα μπορούσε να αφαιρέσει από τον λαό πέραν από την εθνική περηφάνια του, και πηγές εισοδημάτων από τον τουρισμό. Ας μη ξεχνάμε πως η Εκκλησία μας μαζί με τον πολιτισμό που την πλαισιώνει είναι σημαντικό στοιχείο της τουριστικής αξίας του νησιού μας, ξένου αλλά και εγχώριου τουρισμού.
Λυπάμαι, αν σας έχω στεναχωρήσει με τους προβληματισμούς μου. Εύχομαι παρ’ όλα αυτά ότι θα λάβετε τις ορθές αποφάσεις μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Σας εύχομαι ό,τι καλύτερο και δύναμη,
Με σεβασμό
Α. Λ. Σ., Ένας πολίτης
3 Μαρτίου 2013