Η αγία μας Εκκλησία τιμά τη μνήμη του αγίου ιερομάρτυρος Αθηνογένη και των δέκα μαθητών του, καθώς και τη μνήμη του αγίου μάρτυρος Αντιόχου, που ήταν ιατρός και μαρτύρησε κατά τα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ.
Ο ιερομάρτυρας Αθηνογένης καταγόταν από τη Σεβάστεια της Καππαδοκίας και έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Διοκλητιανού.
Η μεγάλη άσκηση τής αρετής τής ταπείνωσης, που τον διέκρινε, καθώς και η πλατιά μόρφωση και οι υπόλοιπες αρετές στις οποίες υπερείχε έναντι των συμπατριωτών του, συνετέλεσαν ώστε να ενταχθεί στον ιερό κλήρο, λαμβάνοντας μάλιστα το βαθμό του επισκόπου Πηδαχθόης.
Ως επίσκοπος διακρίθηκε για την αγάπη του προς τον Θεό και τον άνθρωπο, για το μεγάλο φιλανθρωπικό του έργο και τον ένθεο ζήλο, με τον οποίο εργαζόταν για τη διάδοση του Ευαγγελίου και την επιμέλεια τόσο της πνευματικής όσο και της κοινωνικής προόδου του ποιμνίου του.
Ο ιερομάρτυρας Αθηνογένης ήταν άνθρωπος της προσευχής και, σύμφωνα με την παράδοση, σ’ αυτόν οφείλουμε το γνωστό εσπερινό ύμνο «Φως ιλαρόν αγίας δόξης…». Κατά το διωγμό του Διοκλητιανού συνελήφθη και, μαζί με δέκα μαθητές του, υποβλήθηκε σε φρικτά βασανιστήρια. Στο τέλος τον αποκεφάλισαν, παραμένοντας, μέχρι τέλους, σταθερός στην ομολογία πίστεως ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο αληθινός Θεός.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου