Έναν από τους μεγαλύτερους πατριάρχες της Κωνσταντινουπόλεως, και έναν από τους μεγαλύτερους συγγραφείς και θεολόγους της οικουμενικής Εκκλησίας τιμά σήμερα η Εκκλησία. Τον Μέγα Φώτιο.
Γεννήθηκε το 820 μ.Χ. από πλούσια οικογένεια, η οποία αγωνίσθηκε για την τιμή και την αποκατάσταση των αγίων εικόνων. Έκανε λαμπρές σπουδές και αρίστευσε στα γράμματα και τις επιστήμες. Διακρίθηκε για την ευφυΐα του, τον ισχυρό του χαρακτήρα, την αντικειμενική κρίση και το ήθος του.
Ο Μέγας Φώτιος υπήρξε, πραγματικά, μία από τις μεγαλύτερες και λαμπρότερες μορφές της εκκλησιαστικής και της παγκόσμιας ιστορίας.
Στην αρχή υπηρέτησε και διέπρεψε σε ανώτατα πολιτικά αξιώματα. Όταν, όμως, ο Πατριάρχης Ιγνάτιος απομακρύνθηκε από το θρόνο του με βίαιο τρόπο, ο Φώτιος αποτέλεσε τη μόνη ελπίδα εξόδου της Εκκλησίας από την κρίση. Μέσα σε έξι ημέρες χειροτονήθηκε διάκονος, πρεσβύτερος και επίσκοπος και έθεσε το αξίωμά του και τη ζωή του στην υπηρεσία της Εκκλησίας.
Αγωνίστηκε με ένθεο πάθος κατά των ποικιλώνυμων εχθρών της Εκκλησίας και ιδίως κατά των καινοτομούντων δυτικών χριστιανών, φθάνοντας μέχρι και στην καθαίρεση του πάπα Ρώμης Νικολάου. Όμως, ο αυτοκράτορας Λέων του στέρησε τον πατριαρχικό θρόνο και έτσι ο άγιος Φώτιος τελείωσε την πολυτάραχη ζωή του εξόριστος σε μοναστήρι.
Υπήρξε ένας εκ των χαλκέντερων εκκλησιαστικών συγγραφέων. Συνέγραψε έργα δογματικά, ερμηνευτικά, ηθικά, ασκητικά, καθώς και επιστολές και ύμνους. Το τεράστιο συγγραφικό του έργο δίκαια ονομάστηκε "Μυριόβιβλος". Ενώ για την όλη του παρουσία στην Εκκλησία εκλήθη "Μέγας".
Κατά κοινή ομολογία ο Μέγας Φώτιος υπήρξε σπουδαίος Ιεράρχης και οικουμενικός διδάσκαλος. Ήταν φορέας της ελληνορθόδοξης παράδοσης και παιδείας, η οποία δεν έχει στόχο μόνο τη μετάδοση γνώσεων, αλλά μεριμνά για την σφαιρική καλλιέργεια της προσωπικότητας του ανθρώπου, ως ψυχοσωματικής οντότητας και αγωνίζεται να τον βοηθήσει να δώσει λύση στα μεγάλα υπαρξιακά προβλήματα και τις αναζητήσεις του "εν πνεύματι και αληθεία".
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου