Δημοσιεύτηκε: Ιανουάριος 11. 2013 10:47
Η εκκλησία μας τιμά τη μνήμη των αγίων μαρτύρων Ερμύλου και Στρατονίκου οι οποίοι έζησαν κατά τους χρόνους του Λικινίου (308-323 μ.Χ.), ο οποίος, για να ευχαριστήσει τους ειδωλολάτρες που αντιπαθούσαν τον Μεγάλο Κωνσταντίνο, διέταξε, γύρω στα 320, διωγμό κατά των Χριστιανών.
Ο Άγιος Έρμυλος, ήταν διάκονος. Όταν παρουσιάσθηκε ενώπιον του αυτοκράτορα και ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό, υποβλήθηκε σε φοβερά βασανιστήρια.
Μεταξύ εκείνων που παρευρίσκονταν στο μαρτύριό του ήταν και ο φίλος του Στρατόνικος, που υπέφερε πολύ για τα παθήματα του φίλου του. Μπροστά στο θέαμα του μαρτυρίου, ο Στρατόνικος δεν μπόρεσε να κρατήσει τους στεναγμούς και τα δάκρυά του. Τον συνέλαβαν και τον κάλεσαν να αρνηθεί τον Χριστό. Και εκείνος, με σθένος αντιστάθηκε και ακολούθησε τον δρόμο της καλής ομολογίας. Έτσι το μαρτύριο για την αγάπη του Χριστού, επεκτάθηκε και σ’ αυτόν. Τον κτύπησαν, και ακολούθως τον έριξαν μαζί με τον Έρμυλο στον ποταμό Ίστρο (Δούναβη), όπου και οι δυό τους δέχτηκαν το μακάριο τέλος και έλαβαν τους στεφάνους του μαρτυρίου.
Κάποιοι Χριστιανοί που πληροφορήθηκαν τα γεγονότα, κατέβαλαν κάθε προσπάθεια, για να βρουν τα τίμια λείψανα των δύο Αγίων. Και όταν, μετά τρεις μέρες, τα είδαν κάπου στις όχθες του ποταμού, τα παρέλαβαν και τα ενταφίασαν μαζί.
Οι σημερινοί τιμώμενοι μάρτυρες Έρμυλος και Στρατόνικος έφυγαν από την κοσμική σύγχυση και μετατέθηκαν με το θάνατό τους στη γαλήνη. Έτσι, αναδείχθηκαν μάρτυρες και όσιοι, με την εγκράτεια, την πίστη, την υπομονή και το μαρτύριο τους.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου
