Γιατί να μας ενδιαφέρουν περισσότερο οι τράπεζες και η οικονομική μας εξαθλίωση, το κατρακύλισμα των οικονομικών αξιών και όχι η αποτυχία και πάλι των μαθητών μας στη γλώσσα μας, το μέσο σκέψης και έκφρασης όχι μόνο των συναισθημάτων και διανοημάτων μας αλλά και του πολιτισμού μας εν γένει;
Κάτω από τη βάση τα αποτελέσματα των τελικών εξετάσεων στα Νέα Ελληνικά τα τελευταία χρόνια, φαινόμενο σύνηθες μέχρι φυσιολογικό πια, αφού για να μάθει κανείς τη γλώσσα του σωστά, πρέπει να επαναστατήσει ενάντια στην ευκολία, να αφιερώσει χρόνο, να εργαστεί μεθοδικά και σοβαρά, να ασκηθεί μελετώντας κείμενα αρχαία, βυζαντινά, νεοελληνικά και γράφοντας συνεχώς δικά του, με τη βοήθεια ανθρώπων που γράφουν οι ίδιοι, γιατί πολλοί φιλόλογοι ξέρουν ίσως να διαβάζουν αλλά δεν εξασκούνται στο γράφειν, για να βιώσουν τις δυσκολίες και τη μαγεία, ώστε να μπορούν να καθοδηγήσουν στη γραφή κειμένων.
Οικονομικά, εκατομμύρια ευρώ πρέπει να έχουν ως τώρα δαπανηθεί σε βιβλία, συγγραφείς και εκδότες βιβλίων διδασκαλίας της γλώσσας, δασκάλους δημοτικού, γυμνασίου, λυκείου. Δώδεκα χρόνια στα σχολεία τα παιδιά, δικαιούται ο πολίτης να ρωτήσει: τα αποτελέσμα ήταν ισάξια των χρημάτων που ως τώρα δαπανήθηκαν; Το να ακούμε κάθε χρόνο πως θα εξεταστούν επιστημονικά τα αποτελέσματα, μάλλον κατάντησε από αυτονόητο ανόητο, αφού οι αλλαγές γίνονται για το θεαθήναι, και τα τελικά αποτελέσματα δείχνουν πως στο χειρότερο οδηγούμαστε και το καλύτερο δε βλέπουμε, ενώ η δικαιολογία πως πολλοί δίνουν λευκή αδιάφορη κόλλα αποδεικνύει πως έχει αποτύχει το σύστημα και στη διαμόρφωση του ήθους των μαθητών μας, αφού ασεβούν στους θεσμούς ή τους χρησιμοποιούν για σκοπούς αλλότριους.
Την ορθή και επαναστατική για την εποχή των ευκολιών και της ασυδοσίας απάντηση στο όλο θέμα «επιτυχία στις εξετάσεις» το έχουν δώσει οι πρωτεύσαντες: προσπάθεια όλα τα χρόνια, μελέτη και σκληρή εργασία, μεθοδικότητα και πρόγραμμα, όραμα και θέληση για την υλοποίηση του προγράμματος. Εκμετάλλευση του χρόνου, των υπαρχόντων, του κεφαλαίου που στον καθένα έδωσε ο Θεός, εις βάρος της διασκέδασης, της κακώς νοούμενης ψυχαγωγίας, μακριά από γνωριμίες και μέσα για να επιτύχουν, μακριά από τους πλίνθους και κεράμους τους ατάκτους ερριμμένους, που βλέπουν καθημερινά να τους διδάσκουν με το παράδειγμά τους πολλοί στη σημερινή κοινωνία. Τάξη, σοβαρότητα, κοσμιότητα, προσήλωση στο στόχο, συνέπεια. Και πίστη στο Θεό, πρόσθεσε μια αριστεύσασα.
Αυτά και μόνο που μας διδάσκουν τα εργατικά και άριστα παιδιά μας είναι καθοριστικά για να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες και στην οικονομική και στην πολιτική μας ζωή. Αν παίρναμε μάθημα από τα παιδιά αυτά, θα ήταν για μας το μέγιστο.
Τα συγχαρητήριά μας σʼ όλους τους επιτυχόντες με την αξία τους και μακάρι να μιμηθούν την εργατικότητα και προσήλωση στο στόχο τους όσοι μας κυβερνούν κατά τον ένα ή τον άλλο τρόπο ή προτίθενται.
του Στέλιου Παπαντωνίου