Το Πολιτιστικό Κέντρο του Ιδρύματος Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄ εόρτασε τις Εθνικές Επετείους της 25ης Μαρτίου 1821 και της 1ης Απριλίου 1955, την Πέμπτη, 29 Μαρτίου 2012, στις 19.00, στην Αίθουσα Τελετών του Κέντρου.
Την εκδήλωση άνοιξε με καλωσόρισμα ο Γεν. Διευθυντής Δρ. Ανδρέας Φυλακτού.
Παρέστησαν εκπρόσωποι της Πρεσβείας της Ελλάδος, Κοινοβουλευτικών Κομμάτων, της Αστυνομίας, της Εθνικής Φρουράς και της ΕΛΔΥΚ. Επίσης παρέστη ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος ο οποίος εκφώνησε το χαιρετισμό του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ. κ. Χρυσοστόμου.
Κύριος ομιλητής: ο Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού, Καθηγητής κ. Γιώργος Δημοσθένους.
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με καλλιτεχνικό πρόγραμμα από τη χορωδία ΤΕΥ-Α.Τ.Η.Κ., υπό τη διεύθυνση της κας Ρίτας Ολυμπίου.
***************************************************
Ακολουθεί ο χαιρετισμός του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου:
Χαιρετισμός τού Αρχιεπισκόπου Κύπρου
κυρίου κυρίου Χρυσοστόμου
στους εορτασμούς των Εθνικών Επετείων
τής 25ης Μαρτίου 1821 και τής 1ης Απριλίου 1955.
Αίθουσα Τελετών τού Πολιτιστικού Κέντρου
τού Ιδρύματος Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄.
Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012
Με αισθήματα συγκίνησης και εθνικής υπερηφάνειας αναπολούμε και τιμούμε σήμερα τις δύο ένδοξες επετείους τής Φυλής μας. Την ιστορική παλιγγενεσία τού Ελληνισμού και τον επικό απελευθερωτικό Αγώνα τού, δοκιμαζόμενου εισέτι, Κυπριακού Λαού.
Δύο πανευφρόσυνα και λυτρωτικά ΧΑΙΡΕ, εκφράζουν και διαλαλούν το νόημα τής 25ης Μαρτίου. Το « Χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία» και το « Χαίρε ώ χαίρε Λευτεριά».
Το πρώτο προφέρεται από τα χείλη τού Αγγέλου και ευαγγελίζεται την ενσάρκωση τού Θείου Λόγου και τη Λύτρωση τού Ανθρώπου από τα δεσμά τής αμαρτίας.
Το δεύτερο εκφράζεται από τα χείλη τού Ποιητή τής Λευτεριάς και ευαγγελίζεται τη Λύτρωση τού Ελληνισμού από τα δεσμά των τεσσάρων αιώνων τής πικρής σκλαβιάς.
Στο διάστημα αυτό, των τετρακοσίων χρόνων, ο Ελληνισμός περιήλθε σε πλήρη σχεδόν ανυπαρξία και υπόληψη. Μνησιπήμων πόνος και οδύνη απερίγραπτη επλανάτο πάνω από την ελληνίδα γη
Όμως οι εγγενείς του δυνάμεις ουδέποτε τον εγκατέλειψαν. Επιγραμματική είναι φράση - πίστη τού ελευθερωτή των ραγιάδων, τού Θεοδώρου Κολοκοτρώνη.
«Το Γένος δεν υποδουλώθηκε ποτέ στους Τούρκους.
Είχε πάντα τον βασιλιά του, τον στρατό του
και τα κάστρα του!
Βασιλιάς του; Ο μαρμαρωμένος Βασιλιάς!
Στρατός του; Οι Αρματολοί και οι Κλέφτες. Κάστρα του; Η Μάνη και το Σούλι ».
Γι’ αυτό, όσο μακρύς και αν ήταν ο δρόμος, για την πολυπόθητη Λευτεριά, ξημέρωσε στης Άγιας Λαύρας το Μοναστήρι, η πολυπόθητη εκείνη ημέρα, που σάλπισε με αγωνιστικότητα το διαχρονικό μήνυμα τού Ελληνισμού:
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ
Η Εθνεγερσία τού 1821 αποτελεί μία από τις πλέον ένδοξες σελίδες όχι μόνο τής ελληνικής αλλά και τής παγκόσμιας ιστορίας και συνιστά αφ’ εαυτής ένα ανεπανάληπτο ηρωικό μεγαλούργημα. Από τα βάθη των ψυχών των αγωνιζομένων Ελλήνων υψώνονται και πάλιν, μετά από αιώνες, ως ολυμπιακά αγωνίσματα και αθλήματα, οι υπερούσιες αξίες τής ζωής. Πρώτιστη η αξία τής Ελευθερίας τής Πατρίδας, τού Ανθρώπου, τού Έθνους, τής Δικαιοσύνης και βεβαίως η λυτρωτική αξία τής Χριστιανισμού.
Και οι Έλληνες έχυσαν ποταμηδόν το αίμα τους, για να αγκαλιάσουν τις διαχρονικές και ιστορικές αυτές έννοιες τής ζωής, τις οποίες άλλωστε οι ίδιοι, από την αρχαιότητα, ανακάλυψαν, εβίωσαν και παρέδωσαν στην ανθρωπότητα.
Ο κατακτητής σφάζει, ερημώνει πόλεις και χωριά, παραδίδει τα πάντα στη φωτιά.
«πέτρα δεν μένει ασάλευτη… κλαρί χωρίς κρεμάλα»
Αλλά το πάθος των Ελλήνων και ο πόθος τους για τη Λευτεριά είναι τόσο πυργωμένος, ώστε,
« Δεν τους βαραίνει ο πόλεμος, αλλ’ έγινε πνοή τους»
Από τα ίδια ακριβώς ιδεώδη, εμπνεόμενος και ο Κυπριακός λαός ακολούθησε συνειδητά τον ίδιο χρεωστικό δρόμο για να κερδίσει την πολυπόθητη Ελευθερία του. Οι θυσίες στις οποίες υποβλήθηκε κατά τον επικό εκείνο τετραετή αγώνα, ουδόλως υστέρησαν των θυσιών, στις οποίες υπεβλήθησαν και οι Έλληνες τής Μητρός Ελλάδος κατά την Εθνεγερσία τού 1821.
Η πορεία τής Επανάστασης εκείνης ήταν πορεία ηρωισμού και αυτοθυσίας. Ήταν πορεία μαρτυρίου και δόξας. Ήταν μια καθολική αγωνιστική πορεία τού Κυπριακού λαού, για το υπέρτατο αγαθό, που ενυπάρχει στην ψυχή τού κάθε Έλληνα και που λέγεται ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
Δυστυχώς η άτεγκτος αγγλική πολιτική και τα συμφέροντα των ισχυρών τής Γης, δεν επέτρεψαν τη δικαίωση των θυσιών τού λαού μας. Με την απειλή τής διχοτόμησης, μάς επεβλήθη ένα « Δοτό » Σύνταγμα, το οποίο, δημιουργούσε ένα κράτος αιχμάλωτο στο VETO τού Τούρκου αντιπροέδρου και στις κοινοβουλευτικές ψήφους των Τούρκων βουλευτών, και το οποίο εξυπηρετούσε τα ευρύτερα και μακροχρόνια συμφέροντα τής νεοθωμανικής Τουρκίας. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά.
Οι ένδοξες όμως επέτειοι τότε μόνο καταξιώνονται στη συνείδησή μας, όταν εμείς, οι επιγιγνόμενοι, εγκολπωθούμε το πνεύμα τής θυσίας των ηρωικών νεκρών και αγωνιστών και συνεχίσουμε τον αγώνα τους με το ίδιο ακριβώς πνεύμα.
Ο Ελληνισμός ολόκληρος έχει υπέρτατο χρέος να συνειδητοποιήσει τους μέγιστους και πολλαπλούς κινδύνους τους οποίους διατρέχει, όχι μόνο τους πολιτικούς αλλά και τους ηθικούς, που ανενδοίαστα λέγω ότι είναι μείζονος σημασίας, και να οπλιστεί με όλες εκείνες τις αρετές με τις οποίες οι πρόγονοί μας διεξήγαγαν τους αγώνες τους το 21 και το 55, για να μπορέσουμε, όχι απλώς να σώσουμε την Πατρίδα μας από τους ορατούς κινδύνους αλλά και να την καταστήσουμε ένδοξη και περίλαμπρη.
Η ελπιδογόνα και ανταιϊκή φύση μας ας διαρρήξει τον ζόφο τής ηττοπάθειας και τής απαισιοδοξίας που, εσχάτως, έχει εμφιλοχωρήσει στην ψυχολογία τού λαού μας και ας καλλιεργήσει το πνεύμα τής αισιοδοξίας και τής πίστεως στις αειθαλείς και δυναμογόνες ρίζες τής φυλής μας. Ας αντλήσει από τις ακένωτες πηγές τής ελληνικής μας Ιστορίας το αλλόμενον και ζωογόνο ύδωρ, για να συνεχίσει τη χρεωστική του πορεία προς τις κορυφές των υψηλών του ιδανικών!
Τότε και μόνο θα δικαιούμεθα να θεωρούμε τους εαυτούς μας άξιους συνεχιστές των θυσιών αυτών που σήμερα τιμούμε. Και τότε μόνο θα σημάνει το έαρ τής αγλαόκαρπης ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ. Τότε και μόνο « θα δακρύσει γι’ αυτήν από χαρά ο Ήλιος».