Δημοσιεύτηκε: Δεκέμβριος 25. 2011 09:26
Εγκύκλιος Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου για τα Χριστούγεννα 2011
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
«Χριστός ἐπί γῆς! Ὑψώθητε».
Μέσα στή ζοφώδη ἀτμόσφαιρα, πού δημιουργεῖ φέτος ἡ παγκόσμια οἰκονομική κρίση καθώς καί ἡ ἀμφισβήτηση θεσμῶν καί ἀξιῶν, καί πού ἐπιτείνεται ἀπό τή συσκότιση γύρω ἀπό τά τεκταινόμενα εἰς βάρος τῆς πατρίδος μας, καλούμαστε, γιορτάζοντας τά Χριστούγεννα, νά ὑψωθοῦμε πάνω ἀπό τόν μαινόμενο κλύδωνα. Καλούμαστε ἀπό τήν Ἐκκλησία, παραβλέποντας τόν βαρύ χειμῶνα, νά σταθοῦμε πάνω στήν πέτρα τῆς πίστεως, ἀτενίζοντας πρός τόν ἀνατέλλοντα σήμερον «νοητόν ἥλιον τῆς δικαιοσύνης», τόν μόνον δυνάμενον νά διαλύσει τά ζοφερά νέφη καί νά μᾶς ὁδηγήσει στήν εἰρήνη καί στό φῶς.
Παρά τήν τραγικότητα τῶν καιρῶν καί τήν ἐπικρατοῦσα σύγχυση, τό ἀγγελικό μήνυμα ὅτι «ἐτέχθη ἡμῖν σήμερον σωτήρ» συγκινεῖ βαθύτατα τίς καρδιές μας. Μετά τήν κατάρρευση ὅλων τῶν ὑλικῶν μέσων καί στηριγμάτων, εἰς τά ὁποῖα εἶχεν ἐλπίσει καί στηριχθεῖ ἡ ἀνθρωπότητα, συνειδητοποιοῦμε ὅτι τό Βρέφος τῆς Βηθλεέμ ἀποτελεῖ τή μόνη ἐλπίδα γιά τό παρόν πού μᾶς ἀνησυχεῖ καί γιά τό μέλλον πού μᾶς τρομάζει.
Εἶναι, ὄντως, μεγάλο καί ἀκατάληπτο στήν ἀνθρώπινη διάνοια τό μυστήριο τῆς ἐνανθρώπησης τοῦ Θεοῦ. Στό ὑπερφυές αὐτό γεγονός βλέπουμε τόν Θεό «διά τήν πολλήν ἀγάπην ἥν ἠγάπησεν ἡμᾶς»(Ἐφ. β΄,4) νά ἐγκύπτει εἰς τό τραῦμα τοῦ Ἀδάμ καί νά τό θεραπεύει καί, ἐπί πλέον, νά ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπο σέ ψηλότερες βαθμίδες τοῦ «καθ’ ὁμοίωσιν». Ὁ Μονογενής Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, γενόμενος ἄνθρωπος, θέλησε νά «ἀποκαταλλάξῃ» τούς πάντας, «ἐν ἑνί σώματι τῷ Θεῷ διά τοῦ σταυροῦ....καί κτίσῃ ἐν ἑαυτῷ εἰς ἕνα καινόν ἄνθρωπον, ποιῶν εἰρήνην»(Ἐφ. β΄,15-16).
Νόσημα ἀντίθετο πρός τό σκοπό τῆς ἐνανθρώπησης καί τό θέλημα τοῦ Θεοῦ εἶναι κάθε εἴδους διαιρέσεις καί διχοστασίες, διαχρονικό χαρακτηριστικό τῆς ἀνθρωπότητας. Καί σήμερα, ἀπομακρυνθέντες οἱ ἄνθρωποι ἀπό τήν ὁδόν Ἐκείνου, πού εἶναι ἡ ζωή καί «ἡ εἰρήνη ἡμῶν», βρίσκονται μοιρασμένοι σέ παρατάξεις μέ βαθιές διαφορές καί συγκρουόμενα συμφέροντα. Αὐτή ἡ τάση τούς ὁδήγησε σέ μίαν κατάσταση διαρκοῦς ἀνταγωνισμοῦ καί ὑπόβλεψης καί ἔφερε τή σημερινή κρίση σέ ὅλα τά ἐπίπεδα, παγκόσμια καί τοπικά, ἀλλά καί σέ ὅλους τούς τομεῖς• τόν οἰκονομικό, τόν πολιτικό, ἀκόμη καί τό διεκκλησιαστικό. Καί σήμερα, ὅπως καί τότε, τόν καιρό «τῆς ἐνσάρκου οἰκονομίας» Tου, ἀλλά καί πάντα, ὁ ἐνανθρωπήσας Θεός εἶναι ἡ μόνη ἐλπίδα ἐξόδου ἀπό τήν κρίση.
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Ἐάν κάθε χρόνο, πορευόμενοι νοερῶς «ἕως Βηθλεέμ», παίρναμε νέες δυνάμεις ἀπό τόν «σπαργάνοις εἰληθέντα» Κύριον, πολύ περισσότερο χρειαζόμαστε φέτος νά ἀντλήσουμε θάρρος καί δύναμη γιά ἀντιμετώπιση τῶν ὅλως ἀντίξοων συνθηκῶν τῆς πορείας τοῦ ἐθνικοῦ μας προβλήματος καί ἀνασχεδιασμό τοῦ ἀγώνα μας.
Ὁ χρόνος, πού διέρρευσε ἀπό τήν τουρκική εἰσβολή καί τή συνεχιζόμενη κατοχή, δέν χρησιμοποιήθηκε, δυστυχῶς, γιά ὀρθή θεμελίωση τοῦ ἀγώνα μας, πού ἀπό τήν ἀρχή προβλεπόταν μακροχρόνιος. Ἀντίθετα, οἱ ἀρχικές μικρές ἀποκλίσεις ἀπό θέσεις ἀρχῶν ὁδήγησαν σήμερα σέ πλήρη ἀποπροσανατολισμό καί σύγχυση ὡς πρός τίς ἐπιδιώξεις μας. Ἀνερμάτιστοι πλέον, ἀγόμαστε καί φερόμαστε ἀπό τά συμφέροντα τῶν ξένων καί τίς καταχθόνιες ἐπιδιώξεις τῆς Τουρκίας.
Καί ἐνῶ θά ἔπρεπε ἡ σκέψη καί ἡ συμπεριφορά ὅλων νά ἦταν συντονισμένες στήν ἀταλάντευτη ἐμμονή μας στήν ἐφαρμογή ὅλων τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων γιά τό λαό μας καί στήν ἀπελευθέρωση τῆς πατρίδας μας, παρατηρεῖται ἕνας πρωτοφανής ἠθικός ξεπεσμός καί μιά φοβερή ἐξαχρείωση τῆς κοινωνίας μας. Ἄνθρωποι, στούς ὁποίους ἡ Πολιτεία ἐμπιστεύτηκε καίριες θέσεις, φαίνονται ἀνάξιοι τῶν περιστάσεων, θέτοντας τό προσωπικό τους συμφέρον πάνω ἀπό τό συμφέρον τοῦ τόπου• θεσμοί περιφρονοῦνται• ἡ ἄμυνα παραβλέπεται• τά ἐθνικά ἰδεώδη λοιδοροῦνται• οἱ ἐκπτώσεις στό ἐθνικό μας πρόβλημα συνεχίζονται. Φτάσαμε στό σημεῖο νά φοβούμαστε μήπως καί γίνουν ἀποδεκτά ἀπό τούς Τούρκους τά ὅσα ἡ πλευρά μας πρότεινε.
Ἀνήμποροι νά παρακολουθήσουμε τίς πλεκτάνες τῶν Τούρκων καί τῶν συμμάχων τους, μέ τούς ὁποίους συμπλέουν, δυστυχῶς, καί οἱ ἐδῶ ἐκπρόσωποι τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν, ἀνίκανοι νά ἀξιοποιήσουμε τίς νέες προοπτικές, πού ἀνοίγονται μπροστά μας, μέ τόν ἐντοπισμό ἐνεργειακῶν ἀποθεμάτων στόν τόπο μας, συρόμαστε ἀνυποψίαστοι σέ προδιαγεγραμμένο σχέδιο τῶν ξένων γιά ἐπιβολή μιᾶς ἀπαράδεκτης διαδικασίας καί μιᾶς ἐθνικά καταστροφικῆς λύσης.
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Δέν ὑπάρχουν, δυστυχῶς, ἄλλα περιθώρια πειραματισμῶν καί ἐρασιτεχνισμῶν. Ἐπιβάλλεται ἄμεσος ἀνασχεδιασμός κινήσεων. Βρισκόμαστε στό μεταίχμιο τῆς τουρκοποίησης τῆς πατρίδας μας. Τό χρέος ἀποτροπῆς αὐτοῦ τοῦ ἀπευκταίου ἐνδεχομένου πέφτει στούς δικούς μας ὤμους. Ἀπό τίς ἑκατόν καί πλέον γενιές Ἑλλήνων, πού πέρασαν ἀπό τήν Κύπρο, ἡ δική μας γενιά ἐπιφορτίζεται αὐτό τό δύσκολο, ἀλλά καί τιμητικό καθῆκον. Καλοῦμε πατρικά, ὅπως αἰρόμενοι ὅλοι στό ὕψος τῶν περιστάσεων, παραμερίσουμε ὁποιεσδήποτε διαφορές τακτικῆς καί ἐπιδιώξουμε, ὅλοι μαζί, μιά λύση βασισμένη στίς εὐρωπαϊκές ἀρχές καί στά ἀνθρώπινα δικαιώματα. Νά διακηρύξουμε πρός ὅλους, φίλους καί ἐχθρούς, ὅτι δέν εἴμαστε διατεθειμένοι νά συμβιβαστοῦμε μέ τό ἄδικο, οὔτε καί νά ἀποδεκτοῦμε τά τετελεσμένα τῆς βίας. Οὐδείς μπορεῖ νά μᾶς ἐπιβάλει λύση ἀντίθετη μέ τίς ἀρχές αὐτές, ἄν ἐμεῖς δέν συγκατανεύσουμε.
Ὁ Χριστός, μέ τήν ἐνανθρώπησή Του καί μέ τήν πρόσληψη ἀπό Αὐτόν τῆς κοινῆς σέ ὅλους ἀνθρώπινης φύσης, ἔφερε τό μήνυμα τῆς ἰσότητας ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Ἐθελούσια ἀπεμπόληση αὐτοῦ τοῦ δικαιώματος θά μᾶς ἀπεδείκνυε ἀνάξιους τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστιανοῦ.
Μέ τίς σκέψεις αὐτές καί τήν ἀγωνία νά συνέχει τήν καρδία μας γιά τήν πορεία τοῦ ἐθνικοῦ μας θέματος, ἀλλά καί τήν οἰκονομική δυσπραγία, πού ἔπληξε μεγάλο μέρος τοῦ λαοῦ μας, ἀπονέμουμε σέ ὅλους, ἰδιαίτερα στούς πρόσφυγες, στούς συγγενεῖς τῶν ἀγνοουμένων μας καί στούς ἐμπερίστατους, τήν πατρική εὐλογία μας. Εὐχόμαστε ὅπως ὁ δι’ ἡμᾶς ἐνανθρωπήσας Υἱός τοῦ Θεοῦ, χαρίζει σέ ὅλους τήν εἰρήνη Του καί ὅπως κατά τόν ἀνατέλλοντα, ἐντός ὀλίγων ἡμερῶν, νέον ἐνιαυτόν τῆς χρηστότητός Του εὐτυχήσουμε νά πανηγυρίσουμε τήν ἀπελευθέρωση τῆς πατρίδας μας.
Μετ’ εὐχῶν ἐγκαρδίων ἐν Χριστῷ τεχθέντι
+ Ὁ Κύπρου Χρυσόστομος.
Ἱερά Ἀρχιεπισκοπή Κύπρου,
Χριστούγεννα 2011.
