Στήν Σόφια τῆς Βουλγαρίας, στίς 3-4 Αὐγούστου, διοργανώθηκε μέ τή συμμετοχή τοῦ Πατριαρχείου Βουλγαρίας Διαθρησκειακό Διεθνές Συνέδριο μέ τόν τίτλο: «Ἡ θρησκεία καί ἡ ὑπηρεσία αὐτῆς στόν ἄνθρωπο». Τήν Ἐκκλησία τῆς Κύπρου ἐκπροσώπησε στό Συνέδριο ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Νεαπόλεως κ. Πορφύριος. Τήν πρόσκληση πρός τήν Ἐκκλησία τῆς Κύπρου ἀπέστειλε ὁ Μητροπολίτης Βάρνας κ. Κύριλλος. Ἀντιπροσώπους ἀπέστειλαν ἐπίσης οἱ Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες: τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο (Μητροπολίτης Ξάνθης κ. Παντελεήμων), τό Πατριαρχεῖο Μόσχας, τό Πατριαρχεῖο Ρουμανίας καί ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος (Μητροπολίτης Διδυμοτείχου κ. Δαμασκηνός). Συμμετεῖχαν ἐπίσης ἐκπρόσωποι: τῆς Ἀρμενικῆς Ἐκκλησίας στήν Βουλγαρία, ὁ Ἀρχιμουφτής τῆς Βουλγαρίας, ὁ Μουφτής τῆς Μουσουλμανικῆς Κοινότητας τῆς Κροατίας, ὁ Ἀρχιραββίνος τοῦ Τελ Ἀβίβ, ὁ Ἀρχιραββίνος τῆς Βουλγαρίας, καθώς καί θεολόγοι καί ἄλλες προσωπικότητες, πού δραστηριοποιοῦνται στό χῶρο τῶν διαθρησκειακῶν διαλόγων.
Ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Νεαπόλεως κ. Πορφύριος ἀνέφερε στήν τοποθέτησή του, μεταξύ ἄλλων, τά ἑξῆς: «Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία παραλαμβάνει τόν πεπτωκότα, πλήν ὅμως κατ’εἰκόνα καί ὁμοίωση Θεοῦ δημιουργηθέντα ἄνθρωπο, μέσα στούς κόλπους της μέ συγκεκριμένο σκοπό καί στόχο. Ὀ στόχος αὐτός εἶναι ἡ κατά Χάριν Θεοῦ, θέωσις τοῦ ἀνθρώπου. Για νά φθάσει ὅμως ὁ ἀνθρωπος στήν κατά χάριν θέωση πρέπει προηγουμένως νά περάσει ἀπο τά στάδια τῆς κάθαρσης ἀπο τά πάθη καί τόν φωτισμό τοῦ νοῦ ἀπό τήν Θεία Χάρη. Ἡ κάθαρση τοῦ ἀνθρώπου δέν ἐπιτυγχάνεται κατά τρόπο μαγικό ἀλλά μέσα ἀπό μιά θεραπευτική ἀγωγή στήν ὁποία εἰσάγεται ὁ ἀνθρωπος ἀπό τήν Ἐκκλησία. Πρέπει σ’αὐτή τή ζωή νά γίνει ἡ θεραπεία καί νά περατωθεῖ. Διότι μετά θάνατον οὔκ ἐστι μετάνοια. Τό μέσο τῆς θεραπευτικῆς ἀγωγῆς για τήν κάθαρση, εἶναι ἡ ἄσκησις τοῦ ἀνθρώπου. Σέ αὐτήν περιλαμβάνονται ἡ νηστεία, ἡ ἀγρυπνία, ἡ προσευχή, τά ἔργα ἀρετῆς, ἡ ἐλεημοσύνη, ἡ φιλανθρωπία κ.ἄ. Ἀναγκαία καί ἀπαραίτητη εἶναι ἡ συμμετοχή τοῦ ἀνθρώπου στά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, ἰδιαίτερα δέ στήν ἐξομολόγηση καί τήν Θεία Εὐχαριστία. Μέσω τῶν μυστηρίων αὐξάνει μέσα του τήν Θεία Χάρη τήν ὁποία δέχθηκε κατά τό μυστήριο τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος.
Ὀ καρπός τῆς παρουσίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στόν ἀγωνιζόμενο ἀνθρωπο ὅπως ὁ Ἀποστολος Παῦλος διακηρύσσει εἶναι ἡ “ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πραότης, ἐγκράτεια”. (Γαλατ. 5,22.).
Ζώντας λοιπόν οὐσιαστικά μέσα στήν Ὀρθοδοξη Ἐκκλησία ὁ ἄνθρωπος ἀποκτά τό Ὀρθόδοξο χριστιανικό ἦθος πού τόν διδάσκει νά ἀγαπᾶ τόν κάθε ἄνθρωπο, ὁμόδοξο, ἐτερόδοξο, ἀλλόθρησκο, ἀκόμα καί τόν ἐχθρό του, ὡς εἰκόνα τοῦ ζῶντος Θεοῦ, κατά τήν ἐντολήν τοῦ Χριστοῦ: “ἐγώ δέ λέγω ὑμῖν ἀγαπᾶτε τούς ἐχθρούς ὑμῶν” (Ματθ. 5,44). Προσεύχεται για τήν εὐημερία καί τήν ἐν Χριστῶ σωτηρία του. Ἐντός τῆς Ἐκκλησίας γίνεται ἄνθρωπος τῆς χαρᾶς καί τῆς εἰρήνης. Αὐτά τά θεῖα δῶρα προσπαθεῖ νά μεταδώσει καί στούς ἄλλους ἀνθρώπους μέ τήν ἐνεργό συμμετοχή του σέ συλλογικές πρωτοβουλίες καί προσπάθειες για τήν ἐπικράτηση τῆς κοινωνικῆς καί παγκόσμιας εἰρήνης. Ἔχοντας ἀποκτήσει τήν ἐμπειρία καί γνώση τοῦ Θεοῦ ἐντός τῆς Ἐκκλησίας, ἐκφράζει καί παρουσιάζει αὐτήν τήν ἐμπειρία του, μέσα ἀπό ὅλες τίς πτυχές τῆς ζωῆς του. Αὐτό εἶναι ἔκδηλο σέ ὅλο τό φάσμα τῆς ἐπιστημονικῆς καί πολιτιστικῆς του δημιουργίας. Στήν ἀρχιτεκτονική, τήν ζωγραφική, τήν μουσική καί τήν λογοτενία.
Στόν χῶρο τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας ὁ ἄνθρωπος δέν ζεῖ μέ τήν προσδοκία τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ ὡς κατάσταση πού θά ἀπολαύσει μετά θάνατον, ἀνταμοιβή γιά τά καλά του ἔργα, ἀλλά ἀξιώνεται νά ζεῖ τίς ἀπαρχές τῆς Αἰωνίου Ζωῆς ἀπό τήν παροῦσα ζωή.
Αὐτήν τήν ζῶσα μαρτυρία διασώζει στόν σύγχρονο κόσμο καί ἡ τοπική Ὀρθοδοξη Ἐκκλησία τῆς Κύπρου για δύο χιλιάδες χρόνια. Τό 45 μ.χ. οἱ Ἀπόστολοι Παῦλος καί Βαρνάβας ἔφθασαν στό νησί κήρυξαν τό Εὐαγγέλιο τῆς Σωτηρίας. Ἀπό τότε μέχρι σήμερα, ἡ Ἐκκλησία συμπορεύεται καί συγκακουχεῖ μέ τόν μαρτυρικό λαό της. Ὡς στοργική μητέρα διακονεῖ τήν σωτηρία τοῦ ποιμνίου της καθώς καί τόν ἀγώνα του γιᾶ ἀπελευθέρωσή του ἀπό τά τουρκικά κατοχικά στρατεύματα πού εἰσέβαλαν στό νησί τόν Ἰούλιο τοῦ 1974. Αὐτήν τήν ἀγάπη και προσφορά ἀναγνωρίζοντας ὁ κυπριακός λαός, κατατάσσει τήν Ἐκκλησία του, σύμφωνα μέ πρόσφατες ἔρευνες, στίς υψηλότερες θέσεις τῶν θεσμῶν που ἀπολαμβάνουν τῆς ἐμπιστοσύνης του».
Μετά τό πέρας τῶν εἰσηγήσεων καί συζητήσεων μεταξύ τῶν συνέδρων καί τῶν συμμετεχόντων ἐξεδόθη διακήρυξη, πού μεταξύ ἄλλων ἀναφέρει: «Ὡς οἱ ὕψιστοι θρησκευτικοί καί πνευματικοί ἡγέτες εἴμαστε ἑνωμένοι γύρω ἀπό τήν ἰδέα τῆς κοινῆς εὐθύνης τῶν διαφόρων Θρησκειῶν γιά τό καλό τοῦ ἀνθρώπου, γιά τήν ἀνοχή καί τόν σεβασμό, καθώς καί τῆς συμφωνίας μεταξύ τῶν ἀντιπροσώπων τῶν διαφόρων Θρησκειῶν. Θά θέλαμε νά ὑπερβοῦμε τίς προκλήσεις, οἱ ὁποῖες δημιουργοῦνται λόγῳ πολιτικῶν καί ἰδεολογικῶν συμφερόντων καί δέν θά θέλαμε νά ἐπιτρέψουμε ἡ Θρησκεία νά χρησιμοποιηθεῖ γιά μή ἀνθρωπιστικούς καί ἰδιοτελεῖς στόχους.
Θεός καί ἄνθρωπος στέκονται στό κέντρο ὅλων τῶν Θρησκειῶν. Μαζί, θέλουμε νά στείλουμε σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους τῆς γῆς τήν ἔκκληση γιά ἀνοχή, γιά ἀμοιβαία κατανόηση, σεβασμό καί εἰρήνη. Νά θεραπεύσουμε τόν κόσμο μέ τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, νά μήν κάνουμε αὐτό πού οἱ ἄλλοι δέν θά θέλαμε νά μᾶς κάνουν, καί νά ἐκτείνουμε τά χέρια ὁ ἕνας στόν ἄλλο στήν καταπολέμηση τοῦ κακοῦ.
Καθοδηγούμενοι ἀπό τήν ἐπιθυμία μας νά συνεχίσουμε τό καλό ἔργο πού ξεκίνησε στή Σόφια, ἡ κοινή ἀντίληψη ὅλων εἶναι νά συνεχίσει ὁ διάλογος, μέ τήν ἑπόμενη συνάντηση, ἡ ὁποία θά λάβει χώρα στή Βάρνα, στίς ἀρχές τοῦ Ὀκτώβρη τοῦ 2012».
Γραφείο Αντιπροσωπείας Εκκλησίας Κύπρου στις Βρυξέλλες