Αγαπητοί μας, Χριστός Ανέστη!
Το σημερινό 20ό Ετήσιο Παγκύπριο Συνέδριο του Παγκύπριου Συντονιστικού Συμβουλίου Εθελοντισμού, με θέμα «Εθελοντισμός στη σύγχρονη Ευρωπαϊκή κοινωνία», μας δίνει την ευκαιρία να τονίσουμε ότι ο χριστιανός δεν στέκεται -δεν πρέπει να στέκεται- στη φιλολογία της αγάπης. Αντίθετα, έχοντας υπόψη ότι «ἡ πίστις, ἐάν μή ἔργα ἔχῃ, νεκρά ἐστι καθ’ ἑαυτήν» (Ἰακ. β΄, 17), επιδιώκει να εκφράσει τον εσωτερικό του εθελοντισμό κυρίως με έργα αγάπης. Και ως Χριστιανοί ξέρουμε καλά ότι ο πιο τέλειος Εθελοντής είναι ο «ἐπί σταυροῦ κρεμάμενος» για χάρη όλης της ανθρωπότητας Κύριός μας.
Η σημασία του θέματος του Συνεδρίου γίνεται ακόμη πιο μεγάλη, ως αποτέλεσμα και της οικονομικής, και γενικότερα της πνευματικής, κρίσης αρχών και αξιών, που υπάρχει στη σύγχρονη ευρωπαϊκή κοινωνία. Επισημαίνουμε χαρακτηριστικά ότι πολλοί είναι σήμερα οι Ευρωπαίοι συμπολίτες μας, οι οποίοι αντιμετωπίζουν και βιώνουν το φοβερό αίσθημα της μοναξιάς και της απομόνωσης. Αρκεί να αναφέρουμε ότι στη σύγχρονη Ευρωπαϊκή κοινωνία είναι δυνατό στον ένα όροφο της πολυκατοικίας να γίνεται διασκέδαση και πάρτυ και στον άλλο να υπάρχει πένθος και κηδεία! Δικαιολογημένα, έτσι, η εποχή μας χαρακτηρίζεται για την αντιφατικότητα, την αλλοτρίωση και τον άκρατο καταναλωτισμό της. Ο φόβος του πολέμου, τα πυρηνικά, το άγχος, η ένταση, η ανασφάλεια, ο χουλιγκανισμός, η αναρχία, η τρομοκρατία, η ανομβρία, η πείνα, η εξαθλίωση, η δυστυχία, η μόλυνση και η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, η λαθρομετανάστευση, η εκμετάλλευση -σεξουαλική, εργασιακή κλπ.- ανθρώπου από άνθρωπο, το AIDS, τα ναρκωτικά και άλλα πολλά συνθέτουν και συναποτελούν τα γνωρίσματα των ημερών μας.
Ως αποτέλεσμα όλων αυτών, οι Ευρωπαίοι συμπολίτες μας ζουν στα απρόσωπα κτίρια και διαμερίσματα και κινούνται στην ανωνυμία. Καταντούν, έτσι, άγνωστοι μεταξύ τους, μοναχικοί και αβοήθητοι. Αναμφίβολα, υπάρχουν και σήμερα στη σύγχρονη ευρωπαϊκή κοινωνία εκείνοι που λιμοκτονούν και έχουν ανάγκη λίγο ζεστό φαγητό. Συντριπτικά, όμως, περισσότεροι είναι εκείνοι, που αναζητούν την ανθρώπινη επικοινωνία και ποθούν να συναντήσουν ένα συνάνθρωπό τους, που θα τους αγκαλιάσει με την αληθινή του αγάπη, αλλά και θα τους στηρίξει και θα τους ενισχύσει στις δυσκολίες και στα προβλήματα της καθημερινότητας.
Είναι φανερό ότι όλα αυτά καθιστούν τον Εθελοντισμό στάση ζωής και όραμα ουσίας, προπάντων δε αναπόσπαστο μέρος των πνευματικών μας ανησυχιών και προβληματισμών για έναν καλύτερο και ευτυχέστερο κόσμο, τον οποίο θα χαρακτηρίζει η ανθρωπιά και η αγάπη. Και αν σήμερα ο Εθελοντισμός αποτελεί ένα μεγάλο αίτημα της σύγχρονης ευρωπαϊκής κοινωνίας, τότε αυξάνεται ακόμη περισσότερο το πνευματικό χρέος για εθελοντική προσφορά όλων, και μάλιστα όλων εκείνων, οι οποίοι έχουν ως πρότυπο και υπόδειγμά τους τον Κύριο.
Με αυτές τις σκέψεις, απευθύνουμε εγκάρδιο χαιρετισμό αγάπης και τιμής προς το 20ό Ετήσιο Παγκύπριο Συνέδριο του Παγκύπριου Συντονιστικού Συμβουλίου Εθελοντισμού. Συγχαίρουμε, ακόμη, και ευλογούμε όλους τους συντελεστές του και ευχόμαστε κάθε επιτυχία στις εργασίες του.
Ευχέτης προς Κύριον
+ ο Κύπρου Χρυσόστομος
Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,
14 Μαΐου 2011.