Δημοσιεύτηκε: Μάρτιος 31. 2011 08:20
ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΔΙΑΣΚΕΨΗΣ
Μεγάλη επιτυχία σημείωσε η 3η Συνάντηση του Διορθοδόξου Δικτύου Πρωτοβουλιών Μελέτης Θρησκειών και Καταστροφικών Λατρειών, η οποία πραγματοποιήθηκε μεταξύ 1ης και 3ης Οκτωβρίου 2010, στην Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου-Χατζηδήμοβο στο Νευροκόπι Βουλγαρίας.
Στο συνέδριο πήραν μέρος δεκάδες ειδικοί ερευνητές επί των αιρέσεων και των καταστροφικών λατρειών από την Κύπρο, την Ελλάδα, τη Βουλγαρία, τη Ρωσία, τη Λευκορωσία και τη Σερβία.
Η 3η Συνάντηση του Δικτύου, είχε ως γενικό θέμα: «Το κίνημα των Νεοπεντηκοστιανών. Ποιμαντικά και κοινωνικά προβλήματα και η αντιμετώπισή τους».
**********
3RD MEETING OF THE INTER-ORTHODOX NETWORK
OF INITIATIVES FOR THE STUDY OF RELIGIONS AND DESTRUCTIVE CULTS
01 – 02 – 03 OCTOBER 2010
NEVROKOP – BULGARIA
SUBJECT:
“THE CHALLENGE OF THE NEOPENTECOSTAL MOVEMENT:
PASTORAL AND SOCIAL PROBLEMS”
**********
ТРЕТЬЯ ВСТРЕЧА МЕЖПРАВОСЛАВНОГО СОВЕЩАНИЯ
ЦЕНТРОВ РЕЛИОВЕДЧЕСКИХ И СЕКТОВЕДЧЕСКИХ ИССЛЕДОВАНИЙ
1-3 ОКТЯБРЯ 2010 г.
г. НЕВРОКОП, БОЛГАРИЯ
ТЕМА:
“ВЫЗОВ НЕОПЯТИДЕСЯТНИЧЕСКОГО ДВИЖЕНИЯ. ПАСТЫ
РСКИЕ И СОЦИАЛЬНЫЕ АСПЕКТЫ”
Εμείς, οι αντιπρόσωποι και μέλη του Δικτύου Ορθοδόξων Πρωτοβουλιών Μελέτης Θρησκειών και Καταστροφικών Λατρειών, της Βουλγαρίας, Ελλάδος, Κύπρου, Λευκορωσίας, Ρωσίας και Σερβίας, έχουμε συναντηθεί για να συζητήσουμε το πρόβλημα που δημιουργεί η Νεοπεντηκοστιανή / Νεοχαρισματική κίνηση ανάμεσα στους Ορθοδόξους Χριστιανικούς λαούς.
Η συνάντηση μας πραγματοποιήθηκε μεταξύ 1ης και 3ης Οκτωβρίου 2010, στο Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου-Χατζηδήμοβο, της Ιεράς Μητρόπολης Νευροκοπίου της Βουλγαρίας.
Εξετάσαμε εν εκτάσει τις διδασκαλίες, τις πρακτικές και τους τρόπους με τους οποίους οι Νεοπεντηκοστιανοί επιδρούν στο άτομο, την κοινωνία και την πολιτεία γενικότερα.
ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΕΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ
Οι Νεοπεντηκοστιανοί με τις κακοδοξίες τους ανατρέπουν ολόκληρο το Ευαγγελικό μήνυμα και ακυρώνουν, για τα θύματά τους, την εν Χριστώ σωτηρία.
Το πρόβλημα, το οποίο δημιουργείται από την δραστηριότητα των Νεοπεντηκοστιανών δεν είναι μόνο θεολογικό – ποιμαντικό. Έχει προεκτάσεις και επιπτώσεις σε όλους τους τομείς της ζωής του ανθρώπου (προσωπικό, οικογενειακό, κοινωνικό κλπ), προκαλώντας φοβερές βλάβες στα θύματα, όπως ψυχολογικές, νευρολογικές ακόμη και σωματικές, που κάποτε μπορεί να οδηγήσουν και σ᾽ αυτό τον θάνατο.
Είναι παρατηρημένο ότι στις ημέρες μας γίνεται μια συντονισμένη προσπάθεια από διάφορους παράγοντες (δυστυχώς ακόμη και εκκλησιαστικούς) να αποβάλουμε από το λεξιλόγιο μας τον καθαρά εκκλησιολογικό όρο «αίρεση».
Δεν μας αναγνωρίζουν το ποιμαντικό δικαίωμα, με την χρήση του όρου αυτού, να τονίζουμε τη διαφορά που έχει η ορθόδοξη διδασκαλία και ζωή απ᾽ αυτές των ποικιλόμορφων Νεοπεντηκοστιανών και άλλων ομάδων, έστω και αν αυτές είναι άκρως επικίνδυνες για την προσωπικότητα και τη ζωή των ανθρώπων.
Πρέπει εμείς πρώτοι, οι ορθόδοξοι ποιμένες και χριστιανοί, ν᾽ αντιληφθούμε, αλλά και να καταστήσουμε σαφές σε όλους τους εκκλησιαστικούς, πολιτειακούς και κοινωνικούς φορείς, ότι η αναφορά μας στις αιρέσεις δεν οφείλεται σε μισαλλοδοξία και δεν αποσκοπεί στην εξόντωση η κατάργηση των αιρετικών, αλλά στην προστασία των πιστών μελών της Εκκλησίας και του κοινωνικού συνόλου γενικότερα.
Οι όροι χριστιανός και χριστιανισμός είναι πολύ γενικοί και αόριστοι, μια και χρησιμοποιούνται όχι μόνο από τους Νεοπεντηκοστιανούς , αλλά και από πολλές άλλες σέκτες, προβάλλοντας τους εαυτούς τους ως χριστιανούς και τις κακοδοξίες τους ως χριστιανικές. Γι᾽ αυτό είναι, επίσης, επιτακτική ανάγκη να αυτοπροσδιοριζόμαστε ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί, και να τονίζουμε ότι η πίστη μας, που είναι η «άπαξ παραδοθείσα τοις αγίοις» ( Ιούδα 3) , είναι η ορθόδοξη χριστιανική πίστη.
Για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς η Αγία Γραφή δεν είναι απλώς ο λόγος περί του Θεού, αλλά η αποκάλυψη του Θεού στους Προφήτες και στους Αποστόλους, η οποία παραδόθηκε στην Εκκλησία, το αληθινό Σώμα του Χριστού, που είναι «στύλος και εδραίωμα της Αληθείας» (Α´Τιμ. γ´,15). Επομένως η Αγία Γραφή κατανοείται και βιώνεται ορθά μόνο μέσα στην Εκκλησία δια των Αγίων και όχι αυτόνομα (πρβ Α´ Ιωάν. α´, 1-5.).
Ο Απόστολος Παύλος μας λέγει με σαφήνεια ότι ο Θεός «ἔδωκε τοὺς μὲν ἀποστόλους, τοὺς δὲ προφήτας, τοὺς δὲ εὐαγγελιστάς, τοὺς δὲ ποιμένας καὶ διδασκάλους, πρὸς τὸν καταρτισμὸν τῶν ἁγίων εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἰκοδομὴν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ» (Ἐφεσ. δ´,11-13).
Δηλαδή ο Θεός έδωσε τους αποστόλους, προφήτες, ευαγγελιστές, διδασκάλους και ποιμένες με σκοπό: α) να φθάσουμε στην ενότητα της πίστεως, ώστε να έχουμε ένα Κύριο, ένα Πνεύμα, μία Πίστη, μία ελπίδα. β) να φθάσουμε στην επίγνωση του Υιού του Θεού, το οποίο, όπως εξηγεί ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, σημαίνει να δεχθούμε μέσα μας την έλλαμψη του ακτίστου φωτός, μετά από την κάθαρση του νου και της καρδιάς και γ) να φθάσουμε στο μέτρο της πνευματικής ηλικίας του Χριστού, δηλαδή στην ενάρετη και αγιασμένη ζωή. Αυτή είναι η γνήσια πνευματική εμπειρία και αναγέννηση του ανθρώπου και όχι οι ψευδοεμπειρίες που προέρχονται μέσο τεχνικών και υποβολής.
Όλα αυτά επιτυγχάνονται όταν έχουμε κοινωνία με τους κανονικούς ποιμένες της Εκκλησίας που έχουν την Αποστολική Διαδοχή. Η Αποστολική Διαδοχή, όμως, δεν είναι γνήσια μόνον όταν κάποιος έχει χειροτονία, που ανάγεται με αδιάσπαστη σειρά χειροτονιών στους αγίους Αποστόλους. Είναι γνήσια όταν αυτός που την φέρει μετέχει και στην ίδια πίστη και στον ίδιο τρόπο ζωής, που είχαν οι Απόστολοι και όλοι οι Άγιοι της Εκκλησίας. Γι᾽ αυτό και το απολυτίκιο που ψάλλει η Εκκλησία μας στην μνήμη των αγίων Ιερομαρτύρων και Ιεραρχών λέει: «Και τρόπων μέτοχος και θρόνων διάδοχος των Αποστόλων γενόμενος, την πράξιν εύρες θεόπνευστε εις θεωρίας επίβασιν…».
Η εκκοσμίκευση, δηλαδή το να σκεπτόμαστε για πνευματικά θέματα με κοσμικό τρόπο, επηρεάζει την όλη ζωή της Εκκλησίας και ακυρώνει τον πνευματικό – μυστηριακό χαρακτήρα της. Συνεπώς, η εμβάθυνση στη δογματική διδασκαλία και ζωή της Εκκλησίας μας και η βίωση των Μυστηρίων θα βοηθήσουν τον πιστό να μπορεί να διακρίνει την αλήθεια από την πλάνη.
Γι᾽ αυτό θα πρέπει να δώσουμε μεγάλη προσοχή στην εκκλησιαστική - ενοριακή ζωή, ώστε μέσα από αυτή ο πιστός να βιώνει την εμπειρία της χάριτος του Θεού, την αγάπη, την ζεστασιά και την παρηγοριά της εν Χριστώ κοινωνίας.
Η Εκκλησία, πολύ ορθά έχει χαρακτηρισθεί ως ένα μεγάλο πνευματικό Νοσοκομείο. Μέσα σ᾽ αυτό, όλοι οι βαριά ασθενείς θα πρέπει να μπορούν να θεραπεύονται. Η κατανόηση του ανθρώπινου πόνου και προβληματισμού βοηθά αυτόν που ασχολείται με το έργο της σωτηρίας των ανθρώπων, να συμμετάσχει ουσιαστικά στα προσωπικά προβλήματα του πονεμένου. Αυτό σημαίνει ότι ο ίδιος ο ποιμένας πρέπει να καταρτίζεται πνευματικά και να αποκτήσει την καλή ποιμαντική αγωνία για το ποίμνιο του.
Ένα άλλο ποιμαντικό λάθος, που γίνεται συχνά, είναι εκείνο του ποιμαντικού ωραρίου ή της πνευματικής αδιαφορίας και ανεπάρκειας. Παρατηρείται το φαινόμενο αρκετές φορές να καταφεύγουν στην εκκλησία άνθρωποι με έντονα υπαρξιακά, πνευματικά, οικογενειακά και άλλα προβλήματα για να τους βοηθήσουμε και αυτοί συναντούν την πόρτα της ποιμαντικής μας διάθεσης κλειστή. Χρειάζεται εκ μέρους των ποιμένων πνεύμα θυσίας και πνευματικής καλλιέργειας για να μπορέσουμε να στηρίξουμε τους ανθρώπους και να τους προσφέρουμε
την εν Χριστώ ελπίδα.
Συμπεράσματα:
Αφού ακούσαμε τις εισηγήσεις και μετά από την σε βάθος συζήτηση που ακολούθησε, καταλήξαμε στα εξής συμπεράσματα:
1.Οι διδασκαλίες και οι πρακτικές των Νεοπεντηκοστιανών, δεν έχουν τίποτα κοινό με την Ορθοδοξία ή γενικότερα με τον Χριστιανισμό.
2.Οι πεποιθήσεις/δοξασίες των Νεοπεντηκοστιανών θεωρούνται αποκρυφιστικές και βλάσφημες, όχι μόνο για την Ορθόδοξη πίστη, αλλά και για όλους τους Χριστιανούς.
3.Οι πρακτικές τους είναι δόλιες, παραπλανητικές και βλαβερές για το άτομο, την οικογένεια και την κοινωνία γενικότερα.
4.Ακούσαμε επίσης, πολλά παραδείγματα και κατατέθηκαν αρκετά Ντοκουμέντα για την προσπάθεια των Νεοπεντηκοστιανών λατρειών, να διεισδύσουν στην εκπαίδευση, στο σύστημα υγείας, στα ορφανοτροφεία, στα γηροκομεία, στα προγράμματα αποκατάστασης των τοξικομανών, στους κρατικούς φορείς και στην πολιτική ζωή.
Προτάσεις:
Έχοντας υπ’ όψη μας τις προσπάθειες διείσδυσης της Νεοπεντηκοστιανής κίνησης στις κατά τόπους Ορθόδοξες Εκκλησίες και γενικά σε όλο τον κόσμο, προτείνουμε:
1.Την επαγρύπνηση τόσο από την ποιμένουσα Εκκλησία, όσο και από την Πολιτεία.
2.Οι δραστηριότητες των ομάδων αυτών να αποκαλύπτονται και να γίνεται γνωστό στον κόσμο η επικινδυνότητα τους και οι πραγματικοί τους σκοποί.
3.Να ζητείται η γνώμη και η βοήθεια ειδικών επί των αιρέσεων όταν υπάρχει δυσκολία αναγνώρισης και αντιμετώπισης τέτοιων ομάδων.
4.Να ληφθεί σοβαρά από τις κατά τόπους Ορθόδοξες Εκκλησίες και Μητροπόλεις η εκπαίδευση και ενημέρωση των ποιμένων, των θεολόγων, των κατηχητών κλπ. της Εκκλησίας, αλλά και των πολιτειακών και κοινωνικών φορέων για τις τεχνικές που χρησιμοποιούν οι ομάδες αυτές (προβολή τεκμηριωμένων ταινιών, έκθεση του πραγματικού σκοπού τους που είναι η απόκτηση χρημάτων και δύναμης και της απάτης τους), ώστε η αντιμετώπιση τους να γίνεται υπεύθυνα και αποτελεσματικά.
5.Στην ποιμαντική αντιμετώπιση των ομάδων αυτών δεν πρέπει να ερχόμαστε σε αντιπαράθεση με τα θύματα αλλά με τις οργανώσεις. Η μεταχείριση των θυμάτων θα πρέπει να γίνεται με προσοχή και αγάπη. Θα πρέπει να αποφεύγεται ο ακαδημαϊκός θεολογικός διάλογος ή να κινείται η συζήτηση σε κοινωνικά επίπεδα, προκειμένου αφ’ ενός να αποφευχθεί ο κίνδυνος αναβάθμισης, και να δοθεί κύρος σε τέτοιου είδους οργανώσεις, και αφ’ ετέρου για να δοθεί έμφαση στην πνευματική στήριξη και βοήθεια των θυμάτων και των οικογενειών τους.
6.Οι κυβερνήσεις να προωθήσουν νέα νομοθεσία για την προστασία του ατόμου από την πλύση εγκεφάλου και τις δόλιες πρακτικές τις οποίες εφαρμόζουν τέτοιες αποκρυφιστικές οργανώσεις.
7.Η Ορθόδοξη Εκκλησία να δώσει προτεραιότητα και ιδιαίτερη σημασία στην ποιμαντική αντιμετώπιση του προβλήματος.
(Βλέπε Ποιμαντικές Διαπιστώσεις και Εισηγήσεις)
8.Στα πλαίσια της ορθόδοξης κατήχησης να ενταχθεί και η ποιμαντική αντιμετώπιση των αιρέσεων-λατρειών ως άμυνα έναντι του αποκρυφισμού.
9.Αυτό που έχουμε διαπιστώσει κατά τη διάρκεια των εργασιών της συνδιάσκεψης είναι ότι πολλοί εκκλησιαστικοί παράγοντες δημιουργούν δημόσιες σχέσεις με τους Νεοπεντηκοστιανούς ή με άλλα αποκρυφιστικά κινήματα, δημιουργώντας ποιμαντικά προβλήματα, όπως σύγχυση, σκανδαλισμό των πιστών, υποβάθμιση του φρονήματος κλπ. Για παράδειγμα, προβλήθηκε ένα αποκαλυπτικό βίντεο, το οποίο παρουσιάστηκε στην Συνδιάσκεψη και μέσα από το οποίο προβαλλόταν Ορθόδοξη Χριστιανική χορωδία από κληρικούς, η οποία πήρε μέρος, με την ευλογία του Επισκόπου τους, μαζί με άλλες αιρετικές, θρησκευτικές και σατανιστικές χορωδίες, στέλνοντας το μήνυμα ότι όλοι είναι ένα και το ίδιο πράγμα.
Παρατηρήσεις και εισηγήσεις προς τους πολιτειακούς και κοινωνικούς φορείς
Όλοι εμείς που μαζευτήκαμε εδώ, καλωσορίζουμε τις προσπάθειες των κυβερνήσεων της Γαλλίας, της Ρωσικής Ομοσπονδίας και μερικών γερμανικών κρατιδίων, για τα νομοθετικά μέτρα, τα οποία έχουν λάβει, εναντίον της οργάνωσης των λεγομένων «Μαρτύρων του Ιεχωβά». Πιστεύουμε ότι αυτή η προσπάθεια, αποδεικνύει το αληθινό ενδιαφέρον των κυβερνήσεων της Γαλλίας και της Ρωσίας, και των νομοθεσιών τους, να την υποχρεώνουν να σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα των θυμάτων και όσων έχουν επηρεαστεί από αυτήν. Ελπίζουμε ότι οι κυβερνήσεις και άλλων δημοκρατικών χωρών θα ενθαρρυνθούν να κάνουν το ίδιο.
1.Να περιληφθεί ειδική πληροφόρηση σχετικά με την ιστορία και τη φιλοσοφία των σημαντικών λατρειών και αιρέσεων στα προγράμματα της γενικής εκπαίδευσης. Ενίσχυση, δηλαδή, του μαθήματος των Θρησκευτικών και όχι να εξοβελιστεί (καταργηθεί) από τα αναλυτικά προγράμματα των σχολείων , όπως εισηγούνται κάποιοι νεόκοποι νεωτεριστές.
2.Την ίδρυση ή υποστήριξη ανεξάρτητων εθνικών ή περιφερειακών κέντρων πληροφοριών για τον εντοπισμό και καταγγελία ομάδων που ασκούν αιρετικό έργο.
3.Όπου είναι αναγκαίο, να ενθαρρυνθεί η ίδρυση μη κυβερνητικών οργανώσεων για την προάσπιση και στήριξη των θυμάτων ή των οικογενειών τους, ιδίως στις χώρες της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης.
4.Την περαιτέρω ενίσχυση της διακυβερνητικής συνεργασίας μέσα από τη σύσταση και λειτουργία ειδικών κυβερνητικών παρατηρητηρίων για θέματα αιρέσεων στα κράτη – μέλη της Ε.Ε.
5.Την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των αστυνομικών υπηρεσιών, ιδιαίτερα για αξιόποινες πράξεις του ποινικού δικαίου ή για οικονομικά εγκλήματα και ενέργειες που σχετίζονται με το ξέπλυμα μαύρου χρήματος.
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ:
ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΝΕΥΡΟΚΟΠΙΟΥ
Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης κ. Ναθαναήλ
π. Γεώργιος Kumbarov
π. Κονσταντίν Kalaydjien
π. Stoyan Berbatov
π. Spas Vaselinsky
π. Στεφαν Alexandrov
π. Bisser Aristov
π. Dobromik Dimitrov
π. Zoran Mamuchevski
π. Kiril Didov
π. Jordan Andreev
π. Επιφάνειος
π. Θεόφιλος
Darin Aleksiev
Kostadin Nushev
Petar Petrov
Rayna Staykovska
Petko Mikolov Pandov
Kivil Sinev
Nikonaz Tonev
Ivan Vakarab
Neli Darakchieva
Kiril Chongov
Mirela Kinchucova
Silvester Yamariev
Stelka Penetrova Spiridinova
Stoyan Cnilikov
ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΝΕΥΡΟΚΟΠΙΟΥ
κ. Βλαδίμηρος Μοσκώφ
ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΕΥΝΑΣ ΝΕΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ
Βαλεντίνα Slavova
Blagovest Varbakoff
Biser Bozhkov
Ivan Zhelev Δημητρώβ
Janeta Dikalova
Lyudmila Kostadinova Savova
Milka Baramova
Stanislava Diosseva
ΚΥΠΡΟΣ
ΠΑΓΚΥΠΡΙΑ ΕΝΩΣΗ ΓΟΝΕΩΝ
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Καρπασίας κ. Χριστοφόρος
Τάσος Μητσόπουλος
Πανίκος Παναγιώτου
Ανδρέας Στυλιανίδης
Χριστάκης Ιωαννίδης
Ελένη Ζήνωνος
Αναστασία Αντωνιάδου
Σώτια Περικλέους
ΡΩΣΙΑ
(RACIRS - Russian Association of Religious and Cultic Studies Centers)
(St. Irinaeos of Lyon CENTER OF RELIGIOUS STUDIES, Moscow)
ΚΕΝΤΡΟ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ Άγιος Ειρηναίος, Μόσχα
Καθ. Δρ. Αλέξανδρος Ντβόρκιν
Δρ. Tatiana Karpacheva
Έλενα Levshina
Antonina Petrykina
CENTER OF RELIGIOUS STUDIES, Saratov
Δρ. Αλέξανδρος Kuzmin
ST MARC OF EFESOS CENTER, Tver
Δρ. Aλέξανδρος Shabanov
APOLOGETIC CENTER, Taganrog
π. Τιμόθεος Fetisov
Βλαδίμηρος Storchak
MISSIONARY DEPARTMENT OF RYAZAN DIOCESE
Έλενα Μankina
Ιουλία Turkina
MISSIONARY DEPARTMENT OF St Petersburg DIOCESE,
π. Γεώργιος Ioffe
Αλέξανδρος Mozgovoy
Άννα Mozgovaya
Βαλέρια Rychkova
St. Petersburg Orthodox Theology and Ecclesiastical Art Institute
Arkadyi Severyukhin
Aλέξανδρος Zamakhin
CENTER OF NEW RELIGIOUS MOVEMENTS STUDIES, BELARUS (Representation of RACIRS in Belarus)
Δρ. Βλαδίμηρος Martinovich Aleksandrovich
π. Andrei Harbunou
π. Αrstiom Krivitski
St. Alexander Nevsky Religious Studies Center, Novosibirsk
Δρ. Δημήτρη Indinok
Oleg Zaev
ΣΕΡΒΙΑ
ΚΕΝΤΡΟ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ
Andrei Protic
Jovan Miric
Zoran Lukovic
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΟΝΕΩΝ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ
π. Αρσένιος Βλιαγκόφτης
π. Παίσιος Jung
ΕΛΛΑΔΑ
π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος
π. Δημήτριος Κωστόπουλος
****************************************
ΑΝΑΦΟΡΑ του Ανδρέα Αθην. Στυλιανίδη. Διαβάστε εδώ...
