Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος χοροστάτησε το εσπέρας της Πέμπτης, 9 Φεβρουαρίου 2012, στον πανηγυρίζοντα ιερό ναό Αγίου Χαραλάμπους, στο Λεπροκομείο της Λάρνακας.
Στο κήρυγμά του αναφέρθηκε στο βίο και το μαρτύριο του ιερομάρτυρα Χαραλάμπους, καθώς επίσης και στη Χάρη και το Φως που εξέπεμπε εν ζωή ο Άγιος, αλλά και κατά την ώρα του μαρτυρίου και κατ’ επέκταση σε όλη την ιστορία της Εκκλησίας, ως παρηγοριά και ενίσχυση των πιστών. Οι Χριστιανοί ζουν τη χαρά και το φωτισμό των Αγίων με υπομονή και ταπείνωση, παρά τα προβλήματα υγείας που ενδεχομένως να ζουν και να βιώνουν, οι ίδιοι ή οι οικείοι τους. Επίσης, ο Θεοφιλέστατος, αναφέρθηκε στους κατεχόμενους ναούς του Αγίου Χαραλάμπους που βρίσκονται στις κοινότητες της Μεσαορίας, όπως της Κοντέας, του Νέου Χωριού Κυθρέας, καθώς στη κοινότητα Αγριδάκι της Κερύνειας, που για ακόμη μια χρονιά παρέμειναν κλειστοί, βουβοί και σκλαβωμένοι περιμένοντας την ελεύθερη τέλεση των αγιαστικών πράξεων, με την απελευθέρωση και επιστροφή των κατοίκων στα σπίτια τους. Τέλος, ευχαρίστησε τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Κιτίου κ. Χρυσόστομο για την πρόσκληση να τελέσει τον Μέγα Πανηγυρικό Εσπερινό.
Μετά την ακολουθία του Εσπερινού, ξεναγήθηκε στους χώρους του λεπροκομείου από τους κληρικούς π. Γεώργιο και π. Αρσένιο.
Την επομένη, Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας λειτούργησε και κήρυξε στον πανηγυρίζοντα ιερό ναό Αγίου Χαραλάμπους στην Αυτοστέγαση Γερίου, στη Λευκωσία. Ευχαρίστησε τους ιερείς π. Νικόλαο και π. Ιωάννη για τη φιλοξενία. Μίλησε για το σπουδαίο έργο που επιτέλεσε και συνεχίζει να επιτελεί ο ιερομάρτυρας Χαράλαμπος, με την παρρησία που απόκτησε στο θρόνο του Θεού. Επίσης, πόσο έντονα, με τις πρεσβείες του Αγίου οι παρακλήσεις των πιστών εισακούονται και λαμβάνουν οι άνθρωποι ίαση στη ψυχή και το σώμα, με την επέμβαση του Αγίου Πνεύματος.
Ο ιερομάρτυρας Χαράλαμπος είναι ένα παράδειγμα Αγίου και Μάρτυρα της Εκκλησίας. Καλλιέργησε τις πνευματικές αρετές με προοπτική την κατά χάρη θέωση. Αυτήν την πορεία καλούνται να ζήσουν οι Χριστιανοί, ιδιαίτερα αυτές τις μέρες του Αγίου Τριωδίου, στην πνευματική τους πορεία προς το Πάσχα. Ευχήθηκε μαζί με τις προσευχές και το πατρικό ενδιαφέρον του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ. κ. Χρυσοστόμου σύντομα να δώσει ο Θεός να ελευθερωθούν τα σκλαβωμένα μέρη της Πατρίδας μας και σύντομα να επιστρέψουν με πλήρη ανθρώπινα δικαιώματα οι πρόσφυγες στα χωριά και τις πόλεις τους.
**************************************************************************
Πανηγυρίζουν:
Ο ιερός ναός Αγίου Χαραλάμπους (Αυτοστέγαση Γερίου)
Το παρεκκλήσιο Αγίου Χαραλάμπους Νοσοκομείου Ψυχικής Υγείας (Αθαλάσσα)
Το παρεκκλήσιο Αγίου Χαραλάμπους Νέου Χωριού Κυθραίας (Αγλαντζιά)
Ο ιερός ναός Αγίου Χαραλάμπους (Κοντέα)
******************************************************************
Συνοπτικός βίος του Αγίου Χαραλάμπους
Ο Άγιος Χαράλαμπος έζησε την εποχή του αυτοκράτορα Σεπτίμιου Σεβήρου, δηλαδή κατά τον 2ο - 3ο αιώνα μ.Χ.
Κατά τον φοβερό διωγμό του 198 ο Άγιος Χαράλαμπος, που ήταν ιερέας, λειτουργούσε στη Μαγνησία της Μικράς Ασίας. Ο Άγιος συνελήφθηκε από τον έπαρχο της Μαγνησίας τον Λουκιανό, ο οποίος, ως συνήθως, του ζήτησε να απαρνηθεί τον Χριστό.
Ο Άγιος Χαράλαμπος όχι μόνο δεν δίστασε, αλλά υψώνοντας το ανάστημά του είπε: «Εμείς οι χριστιανοί είμαστε εξοικειωμένοι με τους αγώνες και τους πολέμους, όπως τους γενναίους στρατιώτες που πέφτουν ηρωϊκά και μαχόμενοι στον πόλεμο. Παρόλο που βρίσκομαι σε προχωρημένη ηλικία πρέπει να μάθετε ότι στους αγώνες μας το παν είναι η ψυχή, η αποφασιστικότητα και η αυταπάρνηση. Αυτά δεν πέφτουν με την ηλικία, αλλά μένουν πάντοτε ανθηρά και νέα. Αμφιβάλλεις Έπαρχε; Μπορείς να δοκιμάσεις. Τότε θα δεις ότι με τη Χάρη του Κυρίου μου Ιησού Χριστού θα αποκάμουν οι ακμαίοι δήμιοί σου, χωρίς ο ιερέας Χαράλαμπος να εκλιπαρήσει για την επιείκειά σου».
Η παραμονή του Αγίου Χαραλάμπους στην πίστη του, όμως, προκάλεσε περισσότερη οργή στον Έπαρχο, ο οποίος διετάξε να υποβάλουν τον γέροντα Χαράλαμπο σε φρικτά βασανιστήρια. Ωστόσο τα σημεία της Χάρης φάνηκαν από την πρώτη στιγμή, αφού όταν ο ίδιος ο Λουκιανός προσπάθησε να τραυματήσει τον Άγιο με το σπαθί του, αποκόπηκαν τα χέρια του και παρέμειναν κρεμμάμενα στο ιερό σώμα του Χαράλαμπου. Βέβαια, το μέγεθος της ανεξικακίας του Αγίου ήταν πολύ μεγάλο, αφού προσευχήθηκε να συγκολληθούν τα χέρια του Λουκιανού, πράγμα που όντως έγινε. Το γεγονός απέβη η αιτία πολλοί από τους δημίους να πιστέψουν στο Θεό του Αγίου Χαραλάμπους, τον μόνο αληθινό Θεό.
Το λαμπρό στεφάνι της δόξας του εν Τριάδι Θεού ο Άγιος το έλαβε σε ηλικία 113 ετών όταν ο ίδιος ο Σεβήρος έδωσε εντολή, αφού σύρουν τον Άγιο μέσα στη πόλη, προς εκφοβισμό των πιστών, να τον αποκεφαλίσουν.
Επιμέλεια: π. Παναγιώτης Θεοδώρου, Θεολόγος.