Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος, την Κυριακή, 28 Νοεμβρίου 2010, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Αρσενίου του ιδρύματος Αροδαφνούσα.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Καρπασίας κ. Χριστοφόρος, την Κυριακή, 28 Νοεμβρίου, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Παναγίας Ευαγγελιστρίας στην Παλλουριώτισσα.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος την Κυριακή, 28 Νοεμβρίου, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου στο Γούρρι.
Οι θεολόγοι της Ιεράς Αρχιεπισκοπής θα κηρύξουν ως εξής: κ. Ανδρέας Ιερείδης στον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος στο συνοικισμό Στροβόλου 2, κ. Χρυσόστομος Παπαδόπουλος στον Ιερό Ναό Παναγίας Χρυσελεούσης στο Στρόβολο.
Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,
24 Νοεμβρίου 2010.
----------------------------------------------------------------------
Η κοινωνία ως ουσία
«Τι ποιήσας ζωήν αιώνιον κληρονομήσω»
Αναγνώσματα: Λουκ. ιη΄18-27, Εφες. στ΄10-17
Στην υπερεκτίμηση και απολυτοποίηση των υλικών αγαθών σε βαθμό ειδωλοποίησης και θεοποίησής τους, αλλά και στον εγωισμό του ανθρώπου, αναφέρεται η περικοπή του Ευαγγελίου. Για να ξεπεράσει τα εμπόδια αυτά ο άνθρωπος καλείται να παραδώσει με εμπιστοσύνη τον εαυτό του στην αγάπη του Χριστού. Όπως ακριβώς προσφέρεται το υπόδειγμα του μικρού παιδιού που το βλέπουμε να παραδίδεται στην αγάπη των γονέων του. Δεν είναι άλλωστε καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι το περιστατικό της ευλογίας των παιδιών από τον Κύριο προηγείται της συνάντησης με τον πλούσιο νέο της περικοπής μας.
Ο πλούσιος νέος
Στην απορία του νέου τι έπρεπε να κάνει για να κληρονομήσει την αιώνια ζωή, ο Κύριος τον παρέπεμψε στο μωσαϊκό νόμο. Σε καθήκοντα που ήδη είχε εφαρμόσει από την παιδική του ηλικία. Ο Νόμος λειτουργούσε ως «παιδαγωγός εις Χριστόν». Η εφαρμογή του οδηγούσε τον άνθρωπο της Παλαιάς Διαθήκης στην αγάπη, την αλήθεια και την Χάρη του Χριστού.
Ωστόσο, ο πλούσιος νέος αδυνατούσε να αισθανθεί τον Θεό στην ύπαρξή του, παρόλο που υποτίθεται ότι είχε εφαρμόσει τις εντολές Του. Και αυτό γιατί το κίνητρό του δεν ήταν ασφαλώς η αγάπη του Θεού, αλλά η εγωιστική ανύψωση τους εαυτού του. Παραμέρισε τον Θεό από τη ζωή του και έψαχνε εναγωνίως στηρίγματα για τον εαυτό του σε λάθος δρόμο και αντίστροφη για την αξία του ανθρώπου πορεία.
Γι’ αυτό και τον βλέπουμε να είναι ανυπόφορα προσδεδεμένος στα υλικά αγαθά, στην περιουσία και στα χρήματά του. Καλλιεργούσε επίσης μια επικίνδυνη αυταρέσκεια που εκφραζόταν με την φήμη του ως καλού, ηθικού και θρησκευτικού ανθρώπου. Όλα όμως αυτά τον εξέβαλλαν στην ειδωλοποίηση του εαυτού του. Αποκλειστικό του στήριγμα είχαν γίνει οι φυσικές και βιολογικές του δυνάμεις, παρόλο που γνώριζε ότι αυτά είναι εντελώς πρόσκαιρα και προσωρινά.
Ειδωλολατρία
Ο νέος της περικοπής είχε ταυτισθεί με την περιουσία του. Τα χρήματα και τα υλικά αγαθά προσδιόριζαν την ύπαρξή του. Τοποθέτησε τα υλικά αγαθά στη θέση του Θεού.
Ο Χριστός με τα όσα υπέδειξε στο νέο θέλησε να το βοηθήσει να καταλάβει ότι με αυτό τον τρόπο ο άνθρωπος οδηγείται στην απώλεια. Γι’ αυτό και του λέει: «Ένα σου λείπει ακόμη. Όλα όσα έχεις πώλησέ τα και μοίρασέ τα στους φτωχούς και θα έχεις θησαυρό στον ουρανό. Και ύστερα έλα να με ακολουθήσεις».
Ξεκάθαρο το μήνυμα. Μας βοηθά ο Χριστός να κατανοήσουμε ότι η φιλοχρηματία και η φιλαργυρία είναι ειδωλολατρία.
Ο Χριστός μέσω της Εκκλησίας προσκαλεί όλους μας να αποτινάξουμε το φορτίο της υλικής κυριαρχίας. Πόσο δυστυχισμένη ύπαρξη ήταν ο νέος της περικοπής; «Περίλυπος εγένετο. Ήν γαρ πλούσιος σφόδρα». Είναι γι’ αυτό που ο Κύριος διαπιστώνει ότι «εκείνοι που έχουν τα χρήματα δύσκολα θα εισέλθουν στην Βασιλεία του Θεού».
Ο λόγος του Χριστού αγγίζει τις πιο ευαίσθητες χορδές της ανθρώπινης ψυχής προκειμένου αυτή να αποδώσει μελωδίες πνευματικές. Στη διαδικασία αυτού του αγγίγματος δονείται πραγματικά όλο μας το είναι σε μια προοπτική που ελευθερώνει τον άνθρωπο για να κάνει χρήση και όχι κατάχρηση των υλικών αγαθών.
Αγαπητοί αδελφοί, ο άνθρωπος ιδιαίτερα της εποχής μας, αφήνει εκτεθειμένη την ύπαρξή του και την εγκλωβίζει σε δουλικές καταστάσεις, όταν την εξαρτά μονομερώς με περιουσίες και υλικά αγαθά. Δεν την εξαρτά με την πραγματική ουσία του που φανερώνεται στην κοινωνία με τον Θεό, στο Πρόσωπο του Χριστού. Σ’ αυτή την κοινωνία μας προσκαλεί συνεχώς η Εκκλησία προκειμένου ν’ ανακτήσουμε την αυθεντικότητά μας στη βάση της ελευθερίας που μας προσφέρει η αγάπη του Θεού.
Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος