Δημοσιεύτηκε: Νοέμβριος 04. 2010 12:57
Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος, την Κυριακή, 7 Νοεμβρίου 2010, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Νεοφύτου στην Ανθούπολη. Το εσπέρας της ιδίας θα προστεί του πανηγυρικού Εσπερινού στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή Αρχαγγέλου Μιχαήλ στον Αναλυόντα.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Καρπασίας κ. Χριστοφόρος, την Κυριακή, 7 Νοεμβρίου 2010, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής στη Λευκωσία. Την Δευτέρα, το πρωί, θα λειτουργήσει και κηρύξει στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή Αρχαγγέλου Μιχαήλ στον Αναλυόντα. Τη Δευτέρα, το εσπέρας, θα χοροστατήσει κατά την ακολουθία του Εσπερινού στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Νεκταρίου του ομωνύμου Ιδρύματος στην Αγλαντζιά. Την Τρίτη το πρωί θα λειτουργήσει και κηρύξει στον ίδιο Ιερό Ναό.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος, την Κυριακή, 7 Νοεμβρίου 2010, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Ραφαήλ και Αγίας Μαρίνης στη Ξυλοτύμπου. Το εσπέρας της ιδίας θα χοροστατήσει κατά την ακολουθία του Εσπερινού στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αρχαγγέλου Μιχαήλ στο Καϊμακλί. Την Δευτέρα, 8 Νοεμβρίου, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον πανηγυρίζοντα ιερό ναό Αρχαγγέλου Μιχαήλ (Τρυπιώτου) στη Λευκωσία.
Οι θεολόγοι της Ιεράς Αρχιεπισκοπής θα κηρύξουν ως εξής: κ. Ανδρέας Ιερείδης στον Ιερό Ναό Αποστόλου Μάρκου στον Αρχάγγελο, κ. Μιχαήλ Λοϊζίδης στον Ιερό Ναό Αγίου Χαραλάμπους στο Γέρι, κ. Φαίδων Παπαδόπουλος στον Ιερό Ναό Αποστόλου Βαρνάβα στην Κοκκινοτριμιθιά, κ. Γεώργιος Γεωργιάδης στον Ιερό Ναό Αγίου Σάββα στη Λευκωσία.
Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,
4 Νοεμβρίου 2010.
----------------------------------------------------------------
Πίστεως ανεβάσματα
«Μη φοβού, μόνον πίστευε και σωθήσεται»
Λουκ. η΄41-56, Εφεσ. β΄14-22
Η σημερινή ευαγγελική περικοπή μας φέρνει μπροστά σε άλλα δύο θαύματα του Κυρίου. Πρόκειται για τη θεραπεία της άρρωστης γυναίκας και την ανάσταση της κόρης του Ιαείρου.
Η πίστη του Ιαείρου έσπαζε σίγουρα και καταθρυμμάτιζε τους ασφυκτικούς κλοιούς της τυπικότητας και της ρηχότητας και διείσδυε στην ουσία των πραγμάτων. Επιθυμούσε διακαώς τη θεραπεία της κόρης του. Ωστόσο, δίσταζε να ζητήσει κάτι τέτοιο από τον Κύριο, ο οποίος όμως δεν τον αγνόησε αλλά ξεκίνησε να τον επισκεφθεί στο σπίτι του.
Ο πολύς κόσμος είχε περικυκλώσει ασφυκτικά τον Κύριο και συνωστιζόταν σε σημείο που αδυνατούσε να προχωρήσει με τους μαθητές Του. Αποκάλυπτε αυτή η εικόνα μια αληθινή ανθρωπιά αλλά και μια αυθεντική κοινωνία που καταξιώνει τον άνθρωπο ως πρόσωπο με την ιδιαίτερη αξία του. Δείγματα αυτής της αυθεντικής κοινωνίας δίνει και η περίπτωση της αιμορροούσας γυναίκας. Υπέφερε για περισσότερο από 12 χρόνια από ακατάσχετη αιμορραγία. Απογοητευμένη από τον εαυτό της, η γυναίκα φανέρωσε την αγάπη της στον Χριστό με τον πιο αθόρυβο τρόπο. Αισθανόταν την αναξιότητά της για να μιλήσει στον Κύριο και να τον παρακαλέσει για το πρόβλημά της. Η καρδιακή ωστόσο επικοινωνία στάθηκε ικανή να σπάσει τα φράγματα εκείνα που παρέμβαλλαν εμπόδια. Την οδηγούσε σε μια αλλιώτικη συνάντηση με τον Σωτήρα Χριστό. Ήταν σίγουρη ότι αν ακουμπούσε το κράσπεδο του ιματίου Του θα γινόταν καλά. Όπως και έγινε. Η αγάπη της απέσπασε τη θεϊκή θαυματουργή δύναμη της αγάπης του Χριστού.
Η αιμορροούσα γίνεται παράδειγμα και πρόκληση για μια προσωπική επικοινωνία μας με τον Χριστό. Αυτό μπορούμε να το επιτύχουμε μόνο όταν παύσουμε να στηριζόμαστε αποκλειστικά στις δικές μας δυνάμεις. Στήριγμα στη ζωή μας θα πρέπει να είναι μόνο η αγάπη του Χριστού.
Η επιβράβευση
Ο Κύριος πάντοτε επιβραβεύει τα δείγματα της πίστης, όπως ήταν εκείνη που έδειξε η αιμορροούσα γυναίκα. Ήθελε να κρατήσει τη σχέση της με τον Χριστό κρυμμένη από τους άλλους. Έχοντας την ταπείνωση ως βάση της, θεωρούσε τον εαυτό της ανάξιο. Ο Κύριος όμως δεν αφήνει χωρίς επιβράβευση την ταπείνωση αυτή, η οποία βέβαια είναι συνδεδεμένη με την πίστη.
Και ακριβώς, η αγάπη και η ταπείνωση της γυναίκας απέσπασε τη θεϊκή δύναμη του Χριστού και «έγνω τω σώματι ότι ίαται από της μάστιγος». Ενώ εκείνη έτρεμε, γιατί δεν ξέφυγε η μυστική συμπεριφορά της και ομολόγησε πως «ιάθη παραχρήμα», ο Χριστός τη βράβευσε δημοσίως: «θάρσει θύγατερ, η πίστις σου σέσωκέ σε, πορεύου εις ειρήνην».
Πύλη αιωνιότητας
Η πίστη στον Χριστό είναι πραγματικά εκείνη που σώζει τον άνθρωπο. Αντίθετα, όταν η πίστη στρέφεται αποκλειστικά στον εαυτό μας, τότε εκδηλώνεται με την μορφή του εγωισμού και προκαλεί εμπλοκές και εμφράγματα στη ζωή του ανθρώπου. Αυτό έγινε και με εκείνους που είχαν μαζευτεί στο σπίτι του Ιαείρου, όταν έμαθαν πως το κορίτσι πέθανε.
Όταν ο Κύριος είπε «μη κλαίετε, ουκ απέθανεν, αλλά καθεύδει», τότε όλοι μαζί «κατεγέλων αυτού ειδότες ότι απέθανεν». Δεν μπορούσαν να κατανοήσουν ότι μπροστά τους είχαν τον Κύριον της ζωής και του θανάτου. Δεν κατανόησαν ότι με την αγάπη του Κυρίου, η οδός του θανάτου μετατράπηκε σε πύλη της αιωνιότητας. Και ακριβώς αυτό μας διαβεβαιώνει το θαύμα της αναστάσεως της θυγατέρας του Ιαείρου.
Αγαπητοί αδελφοί, η πίστη τόσο του Ιαείρου όσο και της αιμορροούσας γυναίκας, είναι εκείνη που τοποθετεί τον άνθρωπο στα σκαλοπάτια της αληθινής ζωής. Αυτή την πίστη επιβεβαίωσαν με τη ζωή τους και οι άγιοι της Εκκλησίας μας, μεταξύ των οποίων και οι εν Μελιτινή 33 μάρτυρες αλλά και οι εν Λεμεσώ διαλάμψαντες άγιοι, τους οποίους τιμά σήμερα η Εκκλησία μας. Αυτή ακριβώς η πίστη που εκπηγάζει μέσα από τη μυστηριακή ζωή, μας καθιστά μέτοχους των θαυμαστών ενεργειών του Κυρίου. Μας καθιστά ακόμα αποδέκτες του ελπιδοφόρου μηνύματος που έστειλε ο Χριστός στον Ιάειρο: «Μη φοβού, μόνο πίστευε και σωθήσεται».
Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος
