Υπάρχουν στην μακρά ιστορία του Γένους των Ελλήνων επέτειοι, τις οποίες γιορτάζουμε πλήρεις χαράς και υπερηφάνειας. Υπάρχουν, όμως, δυστυχώς και εκείνες για τις οποίες όλοι θα θέλαμε να μην είχαν υπάρξει, και για τις οποίες νοιώθουμε άφατο πόνο και εντροπή και στεναχώρια απερίγραπτη.
Και μια από τις θλιβερές αυτές επετείους είναι αναμφίβολα εκείνη του αποτρόπαιου μήνα Ιουλίου 1974. Γιατί τότε, από την άφρονα ενέργεια και πράξη μερικών ανεγκέφαλων ηγετών μας, είχαν ανοίξει διάπλατα οι Κερκόπορτες του Γένους, με το τραγικό αποτέλεσμα την βίαιη εισβολή και κατοχή από τα τουρκικά στρατεύματα μεγάλου μέρους της μαρτυρικής μεγαλονήσου Κύπρου.
Η δε κατοχή αυτή, που συμπληρώνει εφέτος τριάντα έξι δίσεχτα χρόνια, συνεχίζεται αμετάβλητη, παρ’ όλες τις προσπάθειες που καταβάλλουν οι Ηγέτες του Ελληνισμού και η διεθνής Κοινότητα και παρ’ όλα τα πολλαπλά ψηφίσματα των Διεθνών Οργανισμών, με τα οποία καταδικάζεται ανεπιφύλακτα η ξένη αυτή κατοχή.
Δεν είναι, βέβαια, εύκολες οι θύρες όταν η χρεία τες κουρταλεί, για να θυμηθούμε και τον Εθνικό μας ποιητή Διονύσιο Σολωμό. Γι’ αυτό και η απαράδεκτη αυτή κατάσταση εξακολουθεί να υπάρχει και, δυστυχώς, με το πέρασμα του χρόνου, να εδραιώνεται με την σιωπή, την ανοχή και πολλές φορές την υποστήριξη πολλών Κυβερνήσεων.
Εμείς, ασφαλώς, έχουμε ιερό καθήκον να εργαζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις για την κατάπαυση της κατοχής των πατρογονικών μας εστιών. Να διαμαρτυρόμαστε δε διεθνώς για την καταστροφή των θρησκευτικών και των λοιπών πολιτιστικών μας θησαυρὠν.
Και να κηρύττουμε παντού και πάντοτε το μήνυμα ότι δεν θα λησμονήσουμε ποτέ τους τόπους όπου γεννήθηκαν και έζησαν οσίως και δικαίως και απέθαναν εν Κυρίω γενεές-γενεών προπατόρων μας.
Το δε μήνυμα αυτό να το εγχαράξουμε ανεξίτηλα στις ψυχές των νεωτέρων γενεών ώστε να συνεχίζεται ο φιλειρηνικός αυτός αγώνας μας ες αεί για την αποκατάσταση των δικαίων και των δικαιωμάτων του Λαού της Κύπρου.
Στους Ιερούς μας Ναούς θα γίνουν πάνδημα Ιερά μνημόσυνα για τους θανόντας κατά τη διάρκεια των τραγικών εκείνων μηνών, αλλά και των αγνοουμένων μας, των οποίων τα οστά έρχονται συνεχώς στο φως, για παρηγοριά των οικείων τους και τον καθιερωμένον ενταφιασμόν των θυμάτων του πολέμου και της κατοχής.
Επίσης, τα Σωματεία και οι Οργανώσεις της Ομογένειας καλούνται να οργανώσουν συγκεντρώσεις γύρω από την κατοχή μεγάλου μέρους της Κύπρου. Όλοι μας δε να συμπαρασταθούμε στις προσπάθειες που καταβάλλουν οι Πολιτικοί και Εκκλησιαστικοί Ηγέτες της Κύπρου και της Ελλάδος για επανένωση του Νησιού, το οποίο είναι διηρημένο σε βορρά και νότον για 36 χρόνια.
Συμβουλεύουμε, δέ πατρικά όλους και όλες σας, να συμμετάσχετε στην οργανούμενη, από την Εθνική Κυπριακή Ομοσπονδία, ειρηνική εκδήλωση, η οποία εφέτος θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή, 18 Ιουλίου 2010, στην Trafalgar Square, στις 4.30 μ.μ., με ομιλήτρια την Εξοχωτάτη Υπουργό Συγκοινωνιών και Έργων της Κύπρου, κ. Ερατώ Κοζάκου-Μαρκουλλή.
Να προσεύχεστε καθημερινά για μια ενωμένη, ειρηνική και ευημερούσα Νήσο για όλους τους κατοίκους της.
Ευχόμενος δε όπως ο Κύριος, με τις ιερές μεσιτείες των Αγίων της Κύπρου, της Υπεραγίας Θεοτόκου και πάντων των δούλων του Θεού, με ιερές προσδοκίες να επανεύρει η Κύπρος την γαλήνη και να προχωρήσει στην ανοικοδόμηση ενός λαμπρού μέλλοντος, διατελούμε μετά πολλής εν Κυρίω αγάπης και θερμών ευχών.
Λονδίνο, Ιούλιος 2010.
Ο Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων & Μεγάλης Βρετανίας Γρηγόριος