Δημοσιεύτηκε: Ιούλιος 08. 2010 14:37
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Καρπασίας κ. Χριστοφόρος την ερχόμενη Κυριακή, 11 Ιουλίου 2010, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Στυλιανού, στο Συνοικισμό Άσπρες Στροβόλου.
Ο Θεοφιλέστατος Χωρεπίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος θα λειτουργήσει και κηρύξει στην Εκκλησία του Αγίου Δημητρίου, εντός της περιοχής του αγροκτήματος Στράκκας (Δευτερά), και ακολούθως θα προστεί του ετήσιου μνημοσύνου του αείμνηστου Ντίνου Λεβέντη.
Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου
8 Ιουλίου 2010
--------------------------------------------------------
Στην προοπτική της ελευθερίας
«Και ανεώχθησαν αυτών οι οφθαλμοί»
Η σημερινή ευαγγελική περικοπή αναφέρεται και πάλιν σε θαύματα που έκανε ο Χριστός και ειδικότερα στη θεραπεία δύο τυφλών και ενός κωφού δαιμονιζομένου. Οι ευαγγελιστές πολύ συχνά αφηγούνται περιστατικά θαυμάτων του Χριστού για να δείξουν ότι στο πρόσωπό Του αποκαλύπτεται ένας νέος κόσμος. Εκείνος της Βασιλείας του Θεού, απαλλαγμένος από την αμαρτία και τις συνέπειες της. Τα θαύματα φανερώνουν πρώτα κατά ένα έμμεσο άλλα δυναμικό τρόπο, τη Θεότητα του Ιησού. Είναι ενδεικτικό ότι για την καινούργια εποχή που εγκαινιάζεται με αυτά, έκαναν λόγο και οι Προφήτες πολλούς αιώνες πριν από την Ενανθρώπηση. Είναι ακόμα οι «δυνάμεις» εκείνες και τα «σημεία» που υποδηλώνουν ότι η Βασιλεία του Θεού δεν είναι μια στατική αλλά μια δυναμική πραγματικότητα, στην προοπτική της οποίας κινούνται και αναφέρονται τα πάντα. Το μήνυμα ότι ο Ενσαρκωμένος Υιός του Θεού έρχεται ν΄ αποκαταστήσει το χαλασμένο από τη φθορά και την αμαρτία δημιούργημα Του και να το εντάξει στην πραγματικότητα αυτή, βγαίνει τόσο ξεκάθαρα σε κάθε περίπτωση που γίνεται περιγραφή θαυμάτων. Με αυτά ακόμα, θα μπορούσαμε να σημειώσουμε ότι ο Κύριος και Θεός μας, ανοίγει «παράθυρα», από τα οποία δίνεται η δυνατότητα στον άνθρωπο που διατηρεί ανοικτά τα μάτια της ψυχής του, να ρίχνει το βλέμμα του προς την αιωνιότητα και να ατενίζει τη Βασιλεία Του.
Ελευθερία από το κακό
Γιατί άραγε ο Χριστός έκανε θαύματα; Τί ήταν εκείνο που ήθελε να δείξει στον άνθρωπο; Τα έκανε μήπως απλά για να θεραπεύσει τραγικές περιπτώσεις αρρώστων ανθρώπων; Όπως γνωρίζουμε ο άνθρωπος καλείται από το Δημιουργό του να εγκολπωθεί μια ζωή αγάπης και ελευθερίας, ομορφιάς και δημιουργίας. Όμως η αμαρτία, το κακό, με όλες τις φοβερές συνέπειές τους, μπήκαν σαν παράσιτα στον κόσμο, σηματοδοτώντας μια πορεία που οδηγεί στην καταστροφή. Τα πάθη, τα μίση οι πόλεμοι, η ασθένεια, ο θάνατος, είναι τα στοιχεία που κυριαρχούν, μετά που ο ίδιος ο άνθρωπος απομακρύνθηκε από την αγάπη του Θεού. Όταν λοιπόν ο Χριστός προσφέρει γιατρειά σε ασθενείς, όπως και στις περιπτώσεις στις οποίες αναφέρεται η σημερινή ευαγγελική περικοπή, προαναγγέλλει την εποχή εκείνη που οι άνθρωποι θα ελευθερωθούν πλήρως από το κακό και τις δυνάμεις του και η πορεία προς αυτή την κατεύθυνση έχει ήδη αρχίσει. Ο Χριστός προσφέρει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να ενταχθεί στη νέα πορεία που σηματοδοτεί τη νίκη εναντίον του σατανά και των δυνάμεών του, με την Εκκλησία Του, μέσα από τη μυστηριακή ζωή της οποίας μαθαίνει ν΄ αγωνίζεται. Μέσα στην πραγματικότητα της εξασφαλίζει όλα εκείνα τα «φάρμακα» που οδηγούν στη βαθύτερη γιατρειά του.
Σε τροχιές ελπίδας
Ένα ερώτημα που προβάλλει συνήθως είναι πώς ο Χριστός μας πρόσφερε θεραπεία, αφού εξακολουθούμε να αρρωσταίνουμε; Επανειλημμένα οι Πατέρες της Εκκλησίας μας τονίζουν ότι το κακό, οι θλίψεις, ο πόνος, η δυστυχία, ο θάνατος, εξακολουθούν να υπάρχουν στη ζωή του ανθρώπου, μέχρι την οριστική κατάργησή τους. Μέχρι τότε, όχι μόνο δεν μπορούν να υποδουλώνουν τον άνθρωπο, αλλά αντίθετα μέσα στην προοπτική της Εκκλησίας, οι οποιεσδήποτε δοκιμασίες στη ζωή προσλαμβάνουν νέο νόημα και περιεχόμενο. Μπορούν να γίνονται αφορμές, όταν και ο ίδιος ο άνθρωπος στέκεται σωστά απέναντί τους, για να ανακαλύπτει το γαλήνιο λιμάνι της σωτηρίας του, που είναι ο ίδιος ο Χριστός. Ο Ιησούς δεν μας προσφέρει ένα «συμπλήρωμα ιατρικής», αλλά έρχεται να δώσει τη ριζική θεραπεία στην ασθένεια, οι ρίζες της οποίας είναι πολύ βαθύτερες απ΄ ό,τι υποψιαζόμαστε. Μας γιατρεύει, γιατί μας εισάγει στο χώρο της πίστης, της ελπίδας και της αγάπης. Μας μεταφέρει σ΄ ένα κόσμο που είναι θεμελιωμένος πάνω στο πρόσωπό Του. Μπορεί ο πόνος να μας συνοδεύει ακόμα στη ζωή μας, αλλά αυτός γίνεται αφορμή που μας οδηγεί σε νίκες. Καθίσταται σωτήριο μέσο για την ολοκλήρωσή μας. Ο πόνος παραμένει, αλλά ήδη ζούμε στο χάραμα της μεγάλης μέρας που προσδοκούμε.
Αγαπητοί αδελφοί, η Εκκλησία ξεδιπλώνει ενώπιον μας πλήθος θαυμάτων του Κυρίου που αφορούν θεραπείες ασθενών. Αυτά μας δίνουν το σαφέστατο μήνυμα ότι ο Χριστός είναι Εκείνος που μας απαλλάσσει από όλες τις μορφές του κακού, αρκεί εμείς να Τον εμπιστευθούμε στη ζωή μας και να τον ακολουθήσουμε στην πορεία που ο ίδιος μας δείχνει. Μια πορεία που περνά μέσα από τη μετάνοια και κορυφώνεται στην ένωση του ανθρώπου μαζί του, με τη συμμετοχή στο Ευχαριστιακό Δείπνο. Την πορεία αυτή ακολούθησαν και οι άγιοι της Εκκλησίας μας, μεταξύ των οποίων και η Αγία Ευφημία της οποίας την μνήμη τιμούμε σήμερα. Η Αγία Ευφημία μάς άφησε ως πνευματική παρακαταθήκη το άγιο παράδειγμα της με την ομολογία πίστεως που έδωσε αλλά και με τον μαρτυρικό της θάνατο. Και ακριβώς η πρόκληση για την είσοδο μας στο χώρο της θαυματουργίας του Κυρίου, είναι και η δυνατότητα που μας προσφέρεται να μιμούμαστε τους αγίους. Η μίμηση τους συνεπάγεται μια ευλογημένη πορεία μέσα από τον πόνο και τις θλίψεις, οι οποίες όμως όταν διακλαδώνονται από την πίστη και την μετάνοια, μεταμορφώνουν τον άνθρωπο σε μια χαριτωμένη ύπαρξη στην προοπτική της αναστάσιμης ελπίδας.
Χριστάκης Ευσταθίου (Θεολόγος)
