Δημοσιεύτηκε: Μάρτιος 01. 2010 12:32
Χαιρετισμός Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου
Αγαπητοί μας,
«Το πρωί, προτού να καλημερίσετε τους ανθρώπους», συμβούλευε τους επισκέπτες του ένας σοφός, «να μιλάτε πρώτα με την προσευχή σας στο Θεό. Και το βράδυ, όταν καληνυκτίζετε τους ανθρώπους, μην ξεχνάτε να αποχαιρετάτε δοξαστικά και τον Κύριο»!
Με πολλή, πράγματι, χαρά χαιρετίζουμε και επαινούμε την ωραία πρωτοβουλία του Πανιερωτάτου Μητροπολίτη Κιτίου και αγαπητού εν Χριστώ αδελφού κ. Χρυσοστόμου, που άξια και δίκαια υλοποιείται σήμερα, για να τιμηθεί ένας σεβάσμιος υμνουργός του Θεού, ο αγαπητός σε όλους μας Θεόδωρος Παρπόττας. Και τούτο, γιατί, από την παιδική του ηλικία μέχρι και σήμερα, ο κ. Θεόδωρος Παρπόττας συνεχώς και αδιαλείπτως συνομιλεί, το πρωί, με τη γλώσσα της Ιεροψαλτικής, πρώτα με το Θεό, και ύστερα με τους ανθρώπους. Αλλά και το βράδυ, καθώς αποχαιρετά τους ανθρώπους, καληνυκτίζει και το Θεό με την τελευταία, στη σειρά, βυζαντινή υμνολογία της ημέρας.
Για εβδομήντα τόσα χρόνια, και με υποδειγματικό ζήλο και αφοσίωση, ο καλός μας Θεόδωρος Παρπόττας υπηρετεί την Ιεροψαλτική. Γεννήθηκε στο κατεχόμενο σήμερα Ριζοκάρπασο στις 15 Μαϊου 1926. Από πολύ νωρίς έδειξε την αγάπη του προς τη Βυζαντινή μας Μουσική. Έτσι, στην ηλικία των 13 μόλις ετών, είχε την εξαιρετική ευκαιρία να μαθητεύσει κοντά στους γνωστούς Μουσικοδιδασκάλους της εποχής εκείνης Ευθύμιο Σαββίδη και Νίκο Νικολαϊδη, οι οποίοι τότε υπηρετούσαν ως Ιεροψάλτες στην Ιερά Μονή Αποστόλου Ανδρέα. Κοντά τους παρέμεινε συνέχεια, ως βοηθός τους, μέχρι το 1945.
Ευτύχησε να νυμφευθεί τη Φωτεινή Φραγκούδη με την οποία απέκτησαν τέσσερα παιδιά, τους Χριστόδουλο, Γεώργιο, Ανδρέα και Καίτη.
Από το 1945 μέχρι το 1949 υπηρέτησε ως δεξιός Ιεροψάλτης εις τον Ιερό Ναό Αγίου Συνεσίου Ριζοκαρπάσου, οπότε και τον διαδέχθηκε ο αδελφός του Ιωάννης Παρπόττας, στον οποίο είχε διδάξει τη Βυζαντινή μας Μουσική.
Το ίδιο έτος (1949), ο ίδιος διορίστηκε μόνιμα ως δεξιός Ιεροψάλτης στην Ιερά Μονή Αποστόλου Ανδρέα, θέση την οποία επάξια κράτησε μέχρι και την τουρκική εισβολή του 1974, οπότε οι Τούρκοι εισβολείς τον συνέλαβαν αιχμάλωτο και ακολούθως τον εκδίωξαν από το αγαπημένο του Ριζοκάρπασο. Ταυτόχρονα φοίτησε και στη Σχολή Βυζαντινής Μουσικής του αείμνηστου Άρχοντα Πρωτοψάλτη της Εκκλησίας της Κύπρου Θεόδουλου Καλλίνικου, από την οποία και αποφοίτησε με βαθμό άριστα.
Πολλοί ήταν εκείνοι, που μαθήτευσαν κοντά του και διδάκτηκαν τη Βυζαντινή μας Μουσική. Ανάμεσά τους ήταν και οι αδελφότεκνοι του Παπα-Ανδρέας Παρπόττας και Οικονόμος Χριστόδουλος Παρπόττας. Αμφότεροι υπηρέτησαν ως Εφημέριοι στη κοινότητα Ριζοκαρπάσου και στην Ιερά Μονή Αποστόλου Ανδρέα.
Το 1975, ύστερα από τη βίαιη και απάνθρωπη εκδίωξή του από το Ριζοκάρπασο, ο Θεόδωρος Παρπόττας μετέβηκε στο Λονδίνο. Εκεί και για δύο χρόνια, είχε την ευκαιρία να συνεργαστεί με το Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Κυανέων και αγαπητό εν Χριστώ αδελφό κ. Χρυσόστομο και να προσφέρει τις υπηρεσίες του ως Ιεροψάλτης στον εκεί Καθεδρικό Ναό Αποστόλου Ανδρέα.
Βεβαίως, η προσφορά του αγαπητού μας κ. Θεόδωρου Παρπόττα δεν περιορίστηκε μόνο στο χώρο της Ιεροψαλτικής και της Βυζαντινής μας Μουσικής. Αντίθετα, επεκτάθηκε και στα κοινά. Τονίζουμε, λοιπόν, ότι για σαρανταπέντε (45) χρόνια, από το 1961 μέχρι το 2006, υπήρξε ικανός και άξιος Κοινοτάρχης Ριζοκαρπάσου. Σε όλα αυτά τα χρόνια, οι συγχωριανοί του εξετίμησαν τις αρετές του και τον αγάπησαν βαθιά για την αφοσίωσή του στο έργο του, το ζήλο επιτέλεσης των καθηκόντων του, την πάντοτε ολοπρόθυμη προσφορά του, και τέλος, το αγωνιστικό του πάθος και τον άσβεστο καημό του για απελευθέρωση της σκλαβωμένης σήμερα γης μας και επιστροφή στο αγαπημένο του Ριζοκάρπασο και στα άλλα κατεχόμενα χωριά και στις πόλεις μας.
Να υπενθυμίσουμε, ακόμη, ότι στα χρόνια πριν την τουρκική εισβολή και την αναγκαστική προσφυγοποίησή του, ο ίδιος, μαζί με τον αδελφό του Παναγιώτη Παρπόττα, είχαν στο Ριζοκάρπασο εργοστάσιο ραπτικής, καθώς και στεγνοκαθαριστήριο ρούχων, πράγμα που μαρτυρεί την αγάπη και το ζήλο και των δύο για πρόοδο και επιτυχία.
Να πούμε, τέλος, ότι στα πέτρινα τούτα χρόνια της πικρής προσφυγιάς, ο Θεόδωρος Παρπόττας υπηρέτησε με συνέπεια και ευσυνειδησία και τους Ιερούς Ναούς του συνοικισμού Κοκκίνων, του συνοικισμού Αγίων Αναργύρων Α΄ και για δεκαοκτώ (18) χρόνια του συνοικισμού Αγίων Αναργύρων Β΄.
Αγαπητοί μας, ο γνωστός Έλληνας ποιητής Γιώργος Σεφέρης δίνει μια σπουδαία παραγγελία:
«Κράτησε τη σπίθα όπως-όπως.
Θα ’ρθει μια στιγμή που θα ανάψει το φώς»!
Αυτό είναι το χρέος και το καθήκον όλων μας σήμερα, στην ημικατεχόμενη Κύπρο μας. Να κρατήσουμε, δηλαδή, τη σπίθα όπως-όπως, μέχρι την ημέρα που θα ανάψει το πολυπόθητο φως της απελευθέρωσης και της δικαίωσης.
Εκφράζουμε, ακριβώς, την πατρική μας ικανοποίηση, γιατί ο καλός και αγαπητός μας Θεόδωρος Παρπόττας μέσα σε μια κρίσιμη εποχή και σε πολυτάραχους χρόνους, σεμνά και απλά, κράτησε με συνέπεια αυτήν τη σπίθα. Βαθιά τον ευχαριστούμε και θερμά τον συγχαίρουμε. Τον διαβεβαιώνουμε, ακόμη, ότι αυτήν τη σπίθα, που ο ίδιος με ζήλο και αφοσίωση κράτησε, και συνεχίζει να κρατεί, θα αγωνιστούμε να κρατήσουμε όλοι, μέχρι την ευλογημένη εκείνη στιγμή, κατά την οποία θα ανάψει το φως της λευτεριάς και της δικαίωσης και για τη μαρτυρική μας πατρίδα. Του ευχόμαστε, επίσης, χρόνια πολλά, γεμάτα υγεία και χαρά, ώστε γερός και δυνατός να συνεχίσει και στο μέλλον να δοξάζει και να υμνολογεί τον Τριαδικό Θεό, αλλά και να μοιράζεται τις χαρές της ζωής με την καλή του συμβία Φωτεινή, τα παιδιά του και τα εγγόνια του.
Ως συμβολική έκφραση των ευχαριστιών μας για τη μεγάλη του προσφορά προς την εκκλησία, επιδίδουμε προς αυτόν ένα αργυρό δίσκο, στον οποίο εικονίζεται εγχάρακτη η μορφή του Ιδρυτή και προστάτη της Εκκλησίας μας Αποστόλου Βαρνάβα. Ευχή μας είναι όπως ο Κύριος, διά πρεσβειών του Αποστόλου Βαρνάβα, τον έχει καλά, και σύντομα αξιώσει και αυτόν, και όλους μας, να ψάλλουμε πανηγυρικά στις Ιερές Μονές Αποστόλου Βαρνάβα και Αποστόλου Ανδρέα και στο Ριζοκάρπασο δοξαστικούς ύμνους για την απελευθέρωση, την επανένωση της νήσου μας και τη δικαίωση!
Εκφράζοντας, τέλος, τις ευχαριστίες και τα συγχαρητήριά μας προς τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Κιτίου και αγαπητό εν Χριστώ αδελφό κ. Χρυσόστομο, για την ωραία αυτή πρωτοβουλία του να τιμηθεί ο κ. Θεόδωρος Παρπόττας, απευθύνουμε προς όλους, εγκάρδιο χαιρετισμό αγάπης και εκτίμησης.
Ευχέτης προς Κύριον.
+Ο ΚΥΠΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,
21 Φεβρουαρίου 2010.
