Δημοσιεύτηκε: Δεκέμβριος 30. 2009 15:44
Χρόνος και αιωνιότητα
“Και ότε επλήσθησαν αι ημέραι οκτώ του περιτεμείν το παιδίον...”.
Η αρχή του νέου χρόνου προσφέρεται μέσα από την αγάπη της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας για να ακολουθήσουμε μια σωτήρια πορεία στη ζωή μας κατά τρόπο που να γευόμαστε την εμπειρία της ως μιας καινούργιας πραγματικότητας. Είναι ακριβώς εδώ που μπορεί να αποκτήσει νόημα και ο χρόνος, ο οποίος με την αξιοποίηση των ευκαιριών που μας χορηγεί η αγάπη του Κυρίου, μας εισάγει στην προοπτική της αιωνιότητας. Και αυτό γιατί ο ίδιος ο Χριστός με την Ενανθρώπισή του που γιορτάσαμε πριν λίγες μέρες μπήκε μέσα στο χρόνο κι έδωσε νόημα σε αυτόν. Στην προοπτική αυτή όλα, ακόμα και οι ευχές που ανταλλάσσουμε, αποκτούν σημασία στο βαθμό που αποτυπώνουν το άνοιγμα της καρδιάς μας για να δεχθούμε την παρουσία του Σωτήρα.
Η Πρωτοχρονιά
Η Εκκλησία μας τιμά σήμερα μια μεγάλη μορφή. Εκείνη του Μεγάλου Βασιλείου, ο οποίος με τη ζωή και το έργο του ακτινοβολούσε στη χάρη του Κυρίου μας, εκπέμποντας ουράνια μηνύματα χαράς. Ταυτόχρονα εορτάζει και τη Δεσποτική εορτή της Περιτομής του Ιησού Χριστού. Ειδικότερα, η Ευαγγελική περικοπή αναφέρεται στο γεγονός της Περιτομής του Κυρίου και στην αύξηση και στην πνευματική ενδυνάμωσή του δια της σοφίας και της χάριτος του Θεού. Ακόμα προβάλλεται η πρώτη Μεσσιανική αποκάλυψη του Κυρίου μας, ο οποίος σε ηλικία δώδεκα ετών ανέβηκε με τους γονείς του στον ναό των Ιεροσολύμων για την πρώτη εορτή του Πάσχα. Εκεί σε ένα καταπληκτικό διάλογο με τους νομοδιδασκάλους των Ισραηλιτών αλλά και με τη μητέρα του, υπέδειξε ότι ο χώρος της παρουσίας και των ενεργειών του είναι ο ναός. Αποκαλύπτει τη σχέση του με τον Θεό Πατέρα και μέσα από αυτή φανερώνεται ως ο πραγματικός Σωτήρας του κόσμου.
Η αχειροποίητος περιτομή
Η περιτομή του Κυρίου μας που θέλει να μας δείξει ότι προσέλαβε όλα τα ανθρώπινα, μας παραπέμπει σαφώς στην αχειροποίητο περιτομή της καρδιάς, με την οποία προβάλλεται η νέα πραγματικότητα που βιώνει ο χριστιανός μέσα στην Εκκλησία. Με το Βάπτισμα εισάγεται ο πιστός στο Σώμα του Χριστού, την Εκκλησία δηλαδή και αποκτά όλα τα πνευματικά εφόδια για να βαδίσει το δρόμο που οδηγεί στη θέωση. Αυτό συνεπάγεται την ανταπόκρισή του στην κλήση που του απευθύνει ο Κύριος για μια ζωντανή σχέση μαζί του, η οποία εκφράζεται με την ανταπόδωση της δικής του αγάπης με τρόπο ευχαριστιακό. Στη σωτήρια αυτή προοπτική φτερούγισε και η προσωπικότητα του Μεγάλου Βασιλείου, του οποίου “εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος του”. Μέλος αγίας οικογένειας, βάδισε το δρόμο τον καλό και έδειξε με το ιερό παράδειγμά του πώς μπορεί ο άνθρωπος να αξιοποιήσει με τον πιο αποδοτικό τρόπο την κάθε στιγμή του χρόνου για να εισέλθει στη Βασιλεία του Θεού. Είχε την ευλογία να παράξει τόσο μεγάλο έργο στο σύντομο χρόνο της ζωής του που πραγματικά προκαλεί το θαυμασμό αλλά και τον ευγενή πόθο κάθε πιστού να ακολουθήσει τα αχνάρια του.
Αγαπητοί αδελφοί, η σημερινή μέρα μπορεί να μας γεμίζει χαρά γιατί μας υπενθυμίζει ότι μπορούμε να ανεβούμε πολύ ψηλά ανταποκρινόμενοι στην αγάπη του Κυρίου μας, η οποία σε καμία περίπτωση δεν μας εγκαταλείπει στα αδιέξοδα που εμείς οι ίδιοι βάζουμε τον εαυτό μας. Αυτό μαρτυρούν τα γεγονότα της ημέρας από τα οποία καλούμαστε να αντλήσουμε τα πνευματικά εκείνα μηνύματα που θα μας καταξιώσουν σε ανεβάσματα απ΄ όπου θα ατενίζουμε το χρόνο όχι ως κάτι που αφήνει στο πέρασμά του τη φθορά αλλά ως την ευκαιρία για να εισέλθουμε στην αιώνια χαρά του Κυρίου μας.
του Χριστάκη Ευσταθίου, Θεολόγου.
Περισσότερα για τον Άγιο Βασίλειο διαβάστε εδώ...
